Γιατί και πώς χάθηκε η μεγαλύτερη ευκαιρία... στην ιστορία του ΠΑΟΚ

Δημήτρης Μπούζας03 Οκτωβρίου 2020

Δεν έχω την πρόθεση να πάρω μέρος στο πανηγύρι των θέσεων και αντιπαραθέσεων που ήταν επόμενο να ακολουθήσει μετά τον αποκλεισμό και την απώλεια της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής ευκαιρίας στην ιστορία του ΠΑΟΚ

Άλλωστε σε αυτό το πανηγύρι οι πρώτοι που σέρνουν τον χορό, είναι οι γνωστοί αντιΠΑΟΚτσήδες (και υπάρχουν πολλοί στην πόλη μας) των ΜΜΕ που έχουν κάθε λόγο για να απολαμβάνουν τα όσα επώδυνα βιώνει σήμερα η ασπρόμαυρη οικογένεια. Θεωρώ ωστόσο επιβεβλημένη την υποχρέωση να σταθώ με δικαιολογημένη επικριτική διάθεση και με αυστηρότητα «απέναντι» στους συγκεκριμένους υπεύθυνους μιας τεράστιας απώλειας, με την ανυπολόγιστη ζημιά που προκάλεσε και μάλιστα σε πολλά επίπεδα.

 Μακριά από μένα ακόμη και η υποψία αντιπολιτευτικής διάθεσης, αλλά και της σκοπιμότητας να παρουσιαστώ στο ρόλο που αρέσκονται ορισμένοι από το συνάφι μας, να παριστάνουν τους μετά Χριστόν προφήτες. Τον ΠΑΟΚ τον σέβομαι και τον υπηρετώ πάνω από 60 χρόνια και νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα από μόνο του. Ότι καθημερινά γράφω και όσα σπανίως λέω ραδιοφωνικά, πάντοτε βρίσκονται ευθυγραμμισμένα με τα παραπάνω συναισθήματα. 

Και εξηγούμαι: Εδώ και πολύ καιρό με αφορμή τα όσα τραγικά ζήσαμε όλοι στην προηγούμενη μαύρη χρονιά, σε συνδυασμό και με την τεράστια πρόκληση της ιστορικής ευκαιρίας να μπει ο δικέφαλος στο Τσάμπιονς Λιγκ, με μια σειρά άρθρων προειδοποιούσα επίμονα και κουραστικά θα έλεγα, για την επίσπευση της κάλυψης των μεγάλων κενών που υπήρχαν στο ρηχό ρόστερ. 

Ο χρόνος όμως κυλούσε και οι υπεύθυνοι με τους καθοδηγούμενους εκφραστές των απόψεων τους (τα γνωστά παπαγαλάκια) απαντούσαν καθησυχάζοντας συγχρόνως και τον κόσμο που ανησυχούσε, ότι όλα είναι επιμελώς προσχεδιασμένα και ότι υπάρχει αρκετός χρόνος για να διευθετηθούν όλες οι εκκρεμότητες. 

Προς ενίσχυση των όσων υποστήριζαν, ανέφεραν το γεγονός ότι ο νέος τεχνικός διευθυντής προσελήφθη μεσούσης της περιόδου, αμέσως μετά την απόλυση του προηγούμενου, τους λόγους της οποίας ποτέ δεν μάθαμε και ούτε θα μάθουμε. Τόνιζαν ιδιαίτερα ότι ο Γερμανός αποκαλούμενος και ο μετρ των πωλήσεων εργάζεται με άνεση πάνω στο σχεδιασμό τη χρονιάς, υποσχόμενος ότι στην προετοιμασία θα βρίσκονται και όλοι οι νεοαποκτηθέντες. 

Δυστυχώς όμως όπως αποδείχθηκε, ο νέος τεχνικός διευθυντής με τη σύμφωνη γνώμη ασφαλώς και του κόουτς, ο οποίος σημειωτέον δεν χάνει την ευκαιρία να τον εγκωμιάζει συνεχώς, επιδόθηκε μόνο στις απομακρύνσεις, μερικές των οποίων βέβαια επιβαλλόντουσαν όπως του Βέρνμπλουμ και του Στοχ και για τους οποίους και στην περίπτωση τους δεν θα μάθουμε τι πήραν για να αποδεχθούν τη συμφωνία που τους προτάθηκε, δεν ασχολήθηκε με την αναπλήρωση των κενών που προκλήθηκαν, ιδιαίτερα από τις πωλήσεις (την εξωφρενική του Άκπομ με 1,2 εκατομμύρια ευρώ και τη θυσία του Λημνιού). 

Σε αυτές θα πρέπει να προσθέσουμε και κάποιες προγραφές που υπήρχαν (black list) και οι οποίες φάνηκαν σε βάθος χρόνου (Βιεϊρίνια, Μάτος). Δύο παίκτες υψηλής κλάσεως οι οποίοι προσέφεραν τα μέγιστα - ιδιαίτερα ο πρώτος – στα όσα μεγάλα επιτεύχθηκαν όπως το νταμπλ την περίοδο της θητείας τους. Εδώ θα προσθέσουμε και τον Μαουρίσιο, του οποίου η ποιότητα δεν αντικαταστάθηκε επάξια. 

Η προετοιμασία λοιπόν έγινε χωρίς τους νεοαποκτηθέντες και κάποιες σποραδικές κινήσεις καθυστερημένες που επιχείρησαν να μπαλώσουν τα πράγματα, δεν βοήθησαν ώστε να συγκροτηθεί ένα αξιόμαχο βασικό σχήμα και ένα δυνατό ρόστερ που θα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στις όποιες απαιτήσεις εντός και εκτός επικράτειας υπήρχαν. Με δυο λόγια ο ΠΑΟΚ στη μεγαλύτερη ευκαιρία της ιστορίας του στην Ευρώπη, αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει παίκτες παντελώς απροετοίμαστους που αποκτήθηκαν με ασυγχώρητες καθυστερήσεις. 

Για να μην σας κουράζω σήμερα θέλοντας να κάνουμε μια αξιολόγηση των προσφάτως νεοαποκτηθέντων, βλέπουμε δύο νεαρούς οι οποίοι άγνωστο για πιο λόγο θα απασχολήσουν το σύλλογο με την αξιοποίηση τους, τη στιγμή που της ίδιας ηλικίας ταλαντούχα νέα παιδιά δικά του όπως ο Τσιγγάρας, ο Λύρατζης, ο Μπαλογιάννης και άλλοι οδηγούνται σε δανεισμούς και δεν τους δίνεται χρόνος να μπουν στο τελικό στάδιο της αξιοποίησης και ολοκλήρωσης του ταλέντου τους.

 Επιστρέφοντας όμως στο τραγικό λάθος η ομάδα στο σημαντικότερο παιχνίδι της ιστορίας της να παρουσιάζεται χωρίς να είναι θωρακισμένη κι ενισχυμένη με παίκτες του επιπέδου που απαιτούν οι περιστάσεις, επαναλαμβάνουμε ότι για αυτό υπάρχουν ευθύνες τις οποίες θα πρέπει και να αναλάβουν διοίκηση, κόουτς και τεχνικός διευθυντής. 

Θα μου πείτε ότι εξαιρώ τους παίκτες; Ναι, το κάνω συνειδητά γιατί οι τελευταίοι στα πρόσφατα ευρωπαϊκά παιχνίδια, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, χωρίς να πάρουν και στο προχθεσινό παιχνίδι βοήθειες που χρειαζόντουσαν από τον πάγκο. Ο Πορτογάλος κόουτς όπως και στο παρελθόν και με την Κράσνονταρ φάνηκε από λίγος έως ελάχιστος, για να μην πούμε και αυτοκαταστροφικός σε αυτόν τον τομέα. Οι αλλαγές του ήταν πραγματικές ποδοσφαιρικές αυτοχειρίες. 

Συμπληρώνοντας το σχόλιο θα προτείναμε κι εμείς σε όσους αισθάνονται ότι κάπου ή κάπως έφταιξαν να βγουν και να δώσουν εξηγήσεις. Οχι στο Κίκερ όπως έκανε φτύνοντας κατά πρόσωπο τους εδώ εκπροσώπους της ενημέρωσης ο νέος τεχνικός διευθυντής, αλλά στους Έλληνες ρεπόρτερ (ιδιαίτερα σε αυτούς του ασπρόμαυρου ρεπορτάζ) και στον κόσμο του ΠΑΟΚ. 

Ο τελευταίος θέλει να φωτιστούν τα σκοτεινά, να μάθει αλήθειες και όχι να παραμυθιάζεται από τα καθοδηγούμενα επί μονίμου βάσεως παπαγαλάκια. Το σχόλιο το σημερινό ήταν γενικόλογο κι επικεντρώθηκε ίσως στο πιο σημαντικό πράγμα που αφορούσε την έγκαιρη και σοβαρή μεταγραφική ενίσχυση. Κάτι που δεν έγινε.

 Μια σειρά βέβαια από λάθη και απερισκεψίες, αλλά και σοκαριστικά γεγονότα (δελτία) της περσινής χρονιάς, μεγαλώνουν την διάσταση των όσων συνέβησαν και οδήγησαν στον επώδυνο αποκλεισμό. Τι μπορούμε να περιμένουμε από εδώ και πέρα; Σωστή ενημέρωση του κόσμου, ειλικρινή αυτοκριτική και γενναία ανάληψη ευθυνών. Ίσως...

ΥΓ1: Ο Ολυμπιακός κρατάει γερά τα καλά χαρτιά του. Βαλμπουενά (37 ετών), Ελ Αραμπί (34 ετών) και ο ΠΑΟΚ τα ακυρώνει αφελώς, εμμονικώς και ανοήτως με κορυφαία περίπτωση τον Βιεϊρίνια και επίσης σημαντική αυτή του Μάτος. 

 ΥΓ2: Η δίκη της συμμορίας συνεχίστηκε στο Β’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Εκεί ακούστηκαν πράγματα που σε βάζουν στον πειρασμό για να μην πω και στη βεβαιότητα, ότι θα έχουμε την ίδια κατάληξη όπως και στην περίπτωση της σαρωτικής αθώωσης όλων των ενόχων και της ισοπέδωσης της εισήγησης, της θαρραλέας εισαγγελέως κ. Σπανού.

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.