Η ρυθμική γυμναστική δεν είναι και τόσο εύκολο άθλημα. Συνδυάζει ευλυγισία, μουσική, και χορό. Απαιτεί καλή φυσική κατάσταση και αίσθηση του ρυθμού. Θα έλεγε κανείς ότι ταιριάζει περισσότερο στο γυναικείο φύλο αλλά υπάρχουν άνδρες που ξεχωρίζουν.
Ο Γιάννης Ηλιάδης είναι ο πρώτος αθλητής που ασχολείται με τη ρυθμική στην Ελλάδα και μίλησε στο metrosport.gr για την επιλογή αυτή, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και την αντίδραση των γονιών του.
Αναφέρθηκε στη συμβολή της Βαρβάρας Φίλιου στην πορεία του, τον αγώνα που έκανε να κατεβάσει το δείκτη της ζυγαριάς από τα 118 κιλά και τις συνθήκες στο χώρο που προπονείται και κάνει παρέα με… περιστέρια και ποντίκια.
«Έχω δεχθεί bulling για τα κιλά μου, έκανα προπόνηση στο τσιμέντο στην αρχή»
Γιάννη, είσαι σε στάδιο αποθεραπείας. Πώς προέκυψε ο τραυματισμός και πώς εξελίσσεται;
«Είχα ένα ατύχημα εκτός προπόνησης τον Οκτώβριο του 2021 και υπέστη μερική ρήξη μηνίσκου. Ένιωσα το κρακ, έκανα μαγνητική και βρήκαμε το πρόβλημα. Δεν έκανα κάτι τότε, ακολούθησα μια αγωγή και μπήκα στρατό. Πριν από δυο μήνες στην προπόνηση έκανα μια απότομη κίνηση και κόπηκε εντελώς. Έκανα χειρουργείο 6 Απριλίου και πλέον, είμαι στο στάδιο αποθεραπείας. Προπόνηση άρχισα ξανά από τις αρχές Μαϊού. Έχω επανέλθει σε μεγάλο ποσοστό αλλά είμαι πιεσμένος καθώς 26 Ιουνίου είναι το ισπανικό πρωτάθλημα και η κατηγορία των ανδρών που θα συμμετέχω και εγώ. Μέχρι τότε θα πρέπει να είμαι, όπως ήμουν πριν το χειρουργείο».
Ποιος σε παρακίνησε να αρχίσεις να ασχολείσαι με τη ρυθμική;
«Ήθελα να δοκιμάσω αλλά η μητέρα μου δεν με πήγε ποτέ στην ενόργανη. Στα 17 μου έβλεπα τηλεόραση το βράδυ και είδα έναν αγώνα της Βαρβάρας (Φίλιου). Μου άρεσε και είπα να το δοκιμάσω».
Τι ήταν αυτό που σε εντυπωσίασε;
«Μου άρεσε όλο το πακέτο, δηλαδή η δυσκολία στο σώμα, ο συνδυασμός κινήσεων, συνδυασμός σώματος, οργάνου και μουσικής. Αυτό με τράβηξε».
Τι σου δίνει η ρυθμική; Τι είναι για σένα;
«Θα ήταν εντελώς διαφορετική η ζωή μου αν δεν είχα ξεκινήσει. Έφερε μια εντελώς ανάποδη πορεία στη ζωή μου».
Έχεις δεχθεί κριτική για την επιλογή σου;
«Πολλοί με ρωτούν αν έχω δεχθεί bulling και αν έχω ακούσει τη φράση: «είσαι άνδρας και κάνεις ρυθμική;». Προσωπικά έχω δεχθεί bulling πριν ξεκινήσω τη ρυθμική».
Ο λόγος;
«Λόγω του βάρους μου. Ήμουν 118 κιλά! Τα περισσότερα σχόλια τα είχαν λάβει για αυτό».
Η στάση της οικογένειας σου ποια ήταν;
«Αρνητική! Και οι δυο γονείς μου ήταν ερασιτεχνικοί. Κανείς τους δεν είχε ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Φοβόταν ότι θα τραυματιστώ σοβαρά και η μητέρα μου φοβόταν, επιπλέον, ότι το διάβασμα θα πάει πίσω».
Οι τραυματισμοί είναι μέρος του παιχνιδιού γιατί να φοβάται τόσο;
«Φοβόταν και μάλιστα, πολύ. Έκανα προπονήσεις στο τσιμέντο. Φοβόταν και οι δύο ότι θα γυρίσω καμιά μέρα με σπασμένο χέρι ή πόδι ή και τα δύο. Κάποια στιγμή κατάλαβαν ότι δεν θα σταματήσω και το πήραν απόφαση».
«Έκανα προπόνηση και πέρασε ένα ποντίκι από το πόδι μου»
Πώς προέκυψε η γνωριμία με τη Βαρβάρα Φίλιου;
«Όταν ήθελα να ξεκινήσω ρυθμική και έστειλα μήνυμα στη Βαρβάρα «γειά σου, είμαι ο Γιάννης, θέλω να ασχοληθώ με αυτό που κάνεις» δεν ασχολήθηκε. Δεν το έβαλα κάτω, την ακολούθησα στα social και, όπως παραδέχθηκε και η ίδια, από την ημέρα που της έστειλα το μήνυμα, άρχισα και μια προσπάθεια να αλλάξω και είχα χάσει κιλά. Τότε κατάλαβε ότι το εννοούσα, δεν έκανα πλάκα. Το έλεγα σοβαρά. Έτσι, αποφάσισε να ασχοληθεί μαζί μου. Μέσα σε δυο μήνες από τα 118 κιλά έφτασα στα 65. Έβαλα στόχο και ήθελα να πετύχω».
Ποια είναι η συμβολή της στην πορεία σου;
«Η χημεία ανάμεσα σε προπονητή και αθλητή είναι το παν. Ταιριάζουμε σε πολλά σημεία στο ταπί, όπως για παράδειγμα ότι νιώθουμε τη μουσική και το δείχνουμε με το σώμα και το πρόσωπο μας. Από την πρώτη στιγμή, θέλησε να με βοηθήσει, μου έστελνε βιντεάκια όπου και αν ήταν και απαντούσε σε κάθε μου ερώτηση. Μου έχει δώσει πολλές συμβουλές και όταν έχω πρόβλημα ή δυσκολεύομαι τα σκέφτομαι. Η πιο σημαντική είναι ότι το μυαλό μου θα πρέπει να είναι ήρεμο και να ακολουθώ τη μουσική ώστε να δείξω αυτό που αξίζω».
Αντιμετώπισες δυσκολίες;
«Το θέμα του γηπέδου με προβληματίζει. Δεν έχουμε τις καλύτερες συνθήκες. Έχω πάθει άσθμα από αυτό. Υπάρχουν περιστέρια που λερώνουν. Έχει τύχει να κάνω ανοίγματα και περνούσε ένα ποντίκι πάνω από το πόδι που είχα πίσω. Ζητάω να κάνω προπόνηση σε ένα γήπεδο και μου λένε δεν γίνεται γιατί κάνει άλλος σύλλογος. Δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί όμως. Εγώ κάνω προπόνηση 8 με 2 και ο σύλλογος ξεκινά το απόγευμα. Έχει τύχει να πάω και σκούπα από το σπίτι για να καθαρίσω. Οι αγώνες είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα, κυρίως οικονομικά. Φαντάσου ότι έχει τύχει να χρειαστεί να περάσω με επτά ευρώ μια εβδομάδα, από τα οποία τα πέντε ήταν η τροφή του σκύλου».
Έχεις στερηθεί κάποια πράγματα;
«Το πρώτο είναι η φοιτητική ζωή. Έβγαινα μέχρι το δεύτερο εξάμηνο. Αναγκάστηκα να αλλάξω παρέες γιατί δεν τους άρεσε ότι δεν μπορούσα να γυρίσω στις 4 το πρωί. Εκδρομές. Το κομμάτι της σχέσης. Δεν μπορούσα να έχω κοπέλα και να της πω θα βρεθούμε για μια ωρίτσα μόνο».
«Περίμενα δύο ώρες στους -3, άλλαζα στο διάδρομο για να βγω στον αγώνα»
Ποια άσκηση σε δυσκόλεψε περισσότερο;
«Η ισορροπία πανσέ. Είναι κάπως σκληρά τα ισχία μου».
Ποιος ήταν ο αθλητής που κέρδισες αλλά δεν το περίμενες;
«Στην Ανδόρα. Πήγα στον αγώνα και σκεφτόμουν ότι το καλύτερο θα ήταν να μπω στην τριάδα. Είχα έναν τραυματισμό και δεν μπορούσα να δουλέψω τα άλματα. Δούλεψα πάνω σε αυτά μόνο τη μέρα πριν φύγω. Πήγα στον αγώνα και όταν είδα ότι βγήκα πρώτος, δεν το περίμενα. Πέρασα αθλητές που δεν το περίμενα! Δεν περίμενα ότι η εμφάνιση μου θα έφτανε έως εκεί!».
Πόσες ώρες προπονείσαι;
«Περίπου 6,5 με 7 ώρες την ημέρα».
Κάθε μέρα;
«Έξι φορές την εβδομάδα»
Στη Σαραγόσα σου άλλαξαν ημέρα; Τι συνέβη;
«Υποτίθεται ότι αγωνιζόμουν στη 1 το μεσημέρι. Είχαν πει ότι θα έρθουν να με πάρουν αλλά καθυστέρησαν δύο ώρες. Ήμουν έξω στους -3 και είχα γίνει παγωτό (γέλια). Με πήραν και μόλις έφτασα στο γήπεδο, με βλέπει μια προπονήτρια και μου λέει τι κάνεις εδώ, βγαίνεις σε 20 λεπτά».
Και τι έκανες;
«Έτρεξα και άλλαζα στο διάδρομο εν κινήσει».
Δεν σου εξήγησαν γιατί έκαναν λάθος;
«Δεν πήρα ποτέ εξήγηση για αυτό (γέλια)».
Ποιος είναι ο αγώνας που δεν θα ξεχάσεις;
«Τον αγώνα στο Άμστερνταμ. Ήμουν τραυματίας και πήρα την πρώτη θέση».
Δίνεις αγώνες online. Πώς ήταν η εμπειρία αυτή;
«Το άγχος είναι φοβερό. Έπρεπε να συνδεθώ με Μεξικό, Βραζιλία και Μογγολία. Οι ώρες των αγώνων είναι σύμφωνα με την τοπική ώρα, οπότε εγώ έπρεπε να αγωνιστώ το βράδυ. Επίσης, δεν ξέρεις αν θα έχεις σήμερα. Μπορεί να πέσει το ίντερνετ. Έχει τύχει να αγωνισθώ με κακοκαιρία και να σκέφτομαι ότι θα κοπεί η σύνδεση. Η τοποθέτηση της κάμερας. Φαίνομαι, δεν φαίνομαι;».
«Η Ισπανία μου δίνει την ευκαιρία να αγωνισθώ, δελτίο στην Ελλάδα μόνο όταν πάω στην Ολυμπιάδα»
Γιατί επέλεξες να πας στην Ισπανία;
«Επέλεξα την Ισπανία λόγω του ότι εκεί γίνονται αγώνες και υπάρχουν και συμμετοχή ανδρών. Μου δίνεται η ευκαιρία να αγωνισθώ. Υπάρχει πρωτάθλημα και πολλοί το χαρακτηρίζουν έως το παγκόσμιο των ανδρών. Έρχονται παιδιά από διάφορες χώρες και είναι top για τους άνδρες!».
Είναι δύσκολο από οικονομική άποψη να ταξιδεύεις και να συμμετέχεις σε αγώνες;
«Τα ταξίδια είναι πολλά και ακριβά. Όταν θέλω να πάω σε κάποιον αγώνα, προσπαθώ να το ξέρω νωρίτερα».
Είναι πάντα εφικτό αυτό;
«Κάποιες φορές ναι. Το καταλαβαίνουν και οι διοργανωτές και μου στέλνουν νωρίτερα τις ημερομηνίες. Για παράδειγμα, για τον αγώνα στο Άμστερνταμ, το ήξερα δυο μήνες πριν. Έτσι, έκλεισα τα εισιτήρια και ήταν πιο φθηνά».
Δουλεύεις κάπου για να μπορείς να ανταπεξέλθεις;
«Τώρα είμαι στρατό. Πριν δούλευα σε ένα κτηνιατρείο και με βοηθούσε να βγάζω τα έξοδα για τους αγώνες. Επίσης, και το αφεντικό μου κάποιες φορές γιατί είναι χορηγός. Μετά με βοηθά η μητέρα μου».
Έχεις χορηγούς;
«Έχουν βρεθεί δυο – τρία άτομα. Τώρα που έφτασα σε υψηλό επίπεδο, βρέθηκαν κάποιοι αλλά αρνήθηκα γιατί τους είχα ζητήσει βοήθεια πιο παλιά και μου είχαν πει όχι. Τώρα ξαφνικά τι έγινε;».
Τι είναι πιο δαπανηρό στο άθλημα;
«Τα αεροπορικά, τα κορμάκια και τα όργανα. Έχω ακούσει το περίεργο. Μου λέει κάποιος αγοράζετε μια μπάλα και την έχετε. Πόσο να κοστίζει; 10 με 15 ευρώ. Τον κοίταξα απλά και του είπα κάνει 90! Η μπάλα αλλάζει, αν δεν ταιριάζει με τη μουσική. Τα κορμάκια έχω βρει μια λύση, προσπαθώ να τα φτιάξω μόνος μου γιατί κοστίζουν 300 με 400 ευρώ».
Έχεις σκεφτεί να βγάλεις δελτίο εδώ στην Ελλάδα;
«Έκανα προσπάθειες αλλά έπεσαν στο κενό. Όταν λάβω την ενημέρωση ότι μπήκα στην Ολυμπιάδα. Τότε μόνο θα κάνω προσπάθεια να βγάλω δελτίο στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει λόγος. Είμαι ο μόνος που κάνω εδώ ρυθμική. Τι θα κερδίσω; Με ποιον θα συναγωνιστώ; »