Ας αρχίσουμε με ξεκάθαρες κουβέντες για να μην έχουμε εκκρεμότητες πριν πάμε στο κυρίως θέμα. Κανείς δεν βλέπει φάουλ του Μωραΐτη στον Βιεϊρίνια στην φάση που ο Βόλος βρήκε δίχτυα, ούτε φυσικά υπάρχει οφσάιντ στην αρχή της. Ο Ευαγγέλου είδε… παράβαση και σφύριξε, ίσως από φόβο να μην χάσει την φάση, το μεγάλο ερώτημα, όμως, είναι τι είδε ο VAR Περράκης που είχε και την άνεση της παρακολούθησης μέσω βίντεο με στοπ καρέ και μπρος πίσω της εικόνας.
Ο διαιτητής είναι κακός και το έδειξε και στο πρώτο μέρος όταν έχασε το πάτημα του Κορνέτ στον Κωνσταντέλια που ήταν καθαρή δεύτερη κίτρινη κάρτα, αποβολή για τον παίκτη του Βόλου. Προφανώς, αυτές οι δύο αποφάσεις αλλοίωσαν την εικόνα του ματς και κανείς δεν μπορεί να πει πώς θα είχε εξελιχθεί η αναμέτρηση με την θεσσαλική ομάδα να παίζει με παίκτη λιγότερο από το 38’ ή αν είχε γίνει το 1-1 στο 69’. Η ουσία είναι ότι ακόμη και για μικρότερης βαρύτητας παιχνίδια, οι Ελληνες διαιτητές δείχνουν αδυναμία διαχείρισης και αυτό είναι μία σταθερή παθογένεια στο ποδόσφαιρό μας.
Πάμε και στο καθαρά αγωνιστικό
σκέλος. Θα ήταν παράλογο, εκτιμώ, ο ΠΑΟΚ
να παίζει διαρκώς με πατημένο γκάζι. Αν
εξαιρέσει κανείς το ματς με την ΑΕΚ, ο
Δικέφαλος παίζει διαρκώς σε υψηλό τέμπο,
μετρά επτά διαδοχικά ματς
αήττητος, μεταξύ των οποίων και η χαζή
ισοπαλία με την Αμπερντίν. Ήταν μαθηματικά
βέβαιο ότι σε κάποιο ματς θα έριχνε
στροφές πολύ απλά γιατί είναι ανθρώπινο.
Το πρώτο ματς της φάσης των «16» με τον
Βόλο, έμοιαζε ευθύς εξαρχής η ιδανική
ευκαιρία, ωστόσο, χθες αυτή την χαμηλού
τέμπο εμφάνιση την «σκίασε» η απειλή
που έβγαλε η επίθεση του Βόλου και το
γεγονός ότι κάλλιστα θα μπορούσε να
είχε δεχθεί γκολ ισοφάρισης και στο
τέλος να τρέχει και, ίσως, να μην φτάνει.
Η χασούρα είναι ότι δεν κέρδισε το δικαίωμα της χαλαρής διαχείρισης του δεύτερου ματς
Αν υπάρχει κάτι που χάθηκε χθες είναι η δυνατότητα που θα είχε ο Λουτσέσκου να κάνει διαχείριση στο δεύτερο ματς στο Πανθεσσαλικό. Τώρα ο Ρουμάνος τεχνικός είναι αναγκασμένος να παρατάξει μία ομάδα που θα έχει, τα περισσότερα τουλάχιστον, βαριά χαρτιά της για να πάρει μία νίκης και να πάει στους «8» της διοργάνωσης. Ωστόσο, αν μπει κανείς σε δεύτερες σκέψεις θα διαπιστώσει ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Κάποια στιγμή ρωτήθηκε χθες ο Λουτσέσκου για το πόσο μεγάλο είναι το στοίχημα για τον ίδιο και την ομάδα του να κυνηγά την διάκριση σε τρεις διαφορετικές διοργανώσεις και απάντησε: «Έχουμε παίξει 25 παιχνίδια και δεν είναι εύκολο.
Aπό αυτή την πλευρά είμαι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα σήμερα (σ.σ. χθες), δείχνοντας κατανόηση της κατάστασης και της έλλειψης έντασης. Αυτό προέρχεται από τα συνεχόμενα ματς που όλα είχαν την δική τους ένταση. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα και δεν είναι εύκολο για αυτούς». Πρόσθεσε, μάλιστα, αμέσως μετά: «Πρέπει να παίρνουμε το μάξιμουμ από το κάθε παιχνίδι, το οτιδήποτε που μας προσφέρει ο αντίπαλος, το έχω πει και άλλες φορές. Το μέγιστο που μπορούσαμε να πάρουμε σήμερα ήταν η νίκη και πήραμε την νίκη».
Προφανέστατα θέλει έξυπνη διαχείριση των αγώνων, αν θέλει ο ΠΑΟΚ να μείνει ζωντανός και στους τρεις στόχους. Ωστόσο, είναι ανάγκη να αναδειχθούν και άλλοι πρωταγωνιστές. Δεν γίνεται ο ΠΑΟΚ να ζητά το κάτι παραπάνω μονίμως από τους ίδιους παίκτες, οφείλουν να βγουν και άλλοι μπροστά και η αλήθεια είναι ότι το Κύπελλο είναι ο ιδανικός θεσμός γι΄ αυτό. Αρκεί, βέβαια, όλοι να το αντιλαμβάνονται. Δεν θα ήθελα να μιλάω γενικά γιατί δεν πιστεύω ότι αυτό βοηθά σε κάτι.
Ο Λουτσέσκου εκθείασε
χθες την απόδοση του Μουργκ, χαρακτηρίζοντάς
τον καλύτερο παίκτη του ΠΑΟΚ χθες. Ο
Αυστριακός είναι μία από τις περιπτώσεις
παικτών που το Κύπελλο μπορεί να τους
δώσει γήπεδο για να αναλάβουν ευθύνες
και να βγαίνουν μπροστά. Υπό αυτή την
έννοια, το αναρωτιέται ο Σαμάτα δημόσια
«ποιος είπε ότι δεν παίξαμε καλά;»,
μπορεί να γίνεται στην προσπάθεια να
δείξει ότι θέλει να προστατεύσει την
δουλειά που γίνεται στην ομάδα, όμως
στα μάτια των οπαδών μοιάζει ότι ρίχνει
κάπως τον πήχη των απαιτήσεων. Και από
τον Τανζανό φορ υπάρχουν πάρα πολλές.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news