Συνέντευξη στον Πέτρο Χαριζακλή
Τα αγωνίσματα ταχύτητας είναι πάντα ιδιαίτερα στον στίβο. Δεν έχεις χρόνο να διορθώσεις πολλά. Ή μάλλον δεν έχεις χρόνο να διορθώσεις τίποτα. Είναι απαιτητικά και με υψηλή ένταση. Μια πρωταθλήτρια των 60μ. και των 100μ. αλλά και με σπουδαίες εμφανίσεις με την Εθνική ομάδα στα 4x100 σκυταλοδρομία, μίλησε στο Metrosport.gr.
Ο λόγος για την Μαρία Γάτου, αθλήτρια του ΠΑΟΚ, η οποία μας μίλησε για τις φετινές της επιδόσεις σε Πανελλήνιο Κλειστού Στίβου και τους Βαλκανικούς στη Κωνσταντινούπολη, οι δύο τελευταίοι αγώνες που έτρεξε. Η Μαρία αρκετά χαμηλών τόνων έξω από το ταρτάν, παραδέχθηκε πως δεν είναι συνηθισμένη στις συνεντεύξεις αλλά απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας. Για τις διακρίσεις της, πως ξεκίνησε τον στίβο, τον ρόλο της οικογένειάς της και της ομάδας στο να κάνει ακόμη πρωταθλητισμό. Επίσης, σχολίασε τον λόγο για τον οποίο προπονείται στην Αθήνα, τις προετοιμασίες που κάνει στο εξωτερικό κατά καιρούς ενώ εξέφρασε ξεκάθαρη προτίμηση για μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου παρά μια απλή συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
-Τερμάτισες στην 3η θέση του 60μ. στο Κλειστό Πρωτάθλημα Στίβου στο ΣΕΦ. Είσαι ικανοποιημένη από την θέση και την επίδοση σου;
«Η χρονιά μου έχει κυλήσει πολύ καλά, είχα πάθει μια θλάση που με άφησε πίσω και δεν είχα απαιτήσεις από το πανελλήνιο. Μπήκα για να είμαι υγιής και είμαι ευχαριστημένη».
-Σε επηρέασε το γεγονός πως προερχόσουν από τραυματισμό;
Σίγουρα με επηρέασε, το να μένεις εκτός ένα μήνα σε αφήνει αρκετά πίσω. Το ψυχολογικό είναι ένας παράγοντας, ήταν και ο πρώτος αγώνας της σεζόν και αυτό σε στρεσάρει».
-Με το 7.47 στο Πανελλήνιο, δεν μπορείς να πας στο Παγκόσμιο Κλειστού Στίβου στη Σερβία. Αυτός είναι ο λόγος που πήγες στους Βαλκανικούς ή έχεις ευκαιρία και μέσω ranking να βρεθείς στο Παγκόσμιο;
«Πήγα για να βελτιώσω την επίδοσή μου. Στον προκριματικό βγήκα 2η, στον τελικό τερμάτισα όμως 5η με χρόνο 7,50. Αυτός ο χρόνος δεν μου δίνει την δυνατότητα να πάω στο Παγκόσμιο αφού το όριο ήταν 7,30».
-Εχεις κερδίσει πανελλήνιο κλειστού και ανοιχτού στίβου, έχεις συμμετάσχει σε βαλκανικούς αγώνες και σε μεσογειακούς αγώνες. Είσαι μέλος και της Εθνικής ομάδας στα 4x100 σκυταλοδρομία. Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Ένα μετάλλιο στο Παγκόσμιο ή η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Είναι λίγο μακρινά και τα δύο. Πάντα ένας αθλητής έχει προσδοκίες για κάτι μεγάλο. Στα 100μ. είναι δύσκολο να διακριθείς, τα 200μ. δεν είναι το αγώνισμά μου, τρέχω για την εμπειρία. Η Ολυμπιάδα είναι μακριά θα είμαι 35 ετών. Προτιμώ να πάρω μετάλλιο στο Παγκόσμιο παρά μια απλή συμμετοχή στην Ολυμπιάδα».
«Ξεχωριστό το ταξίδι στο Αμστερνταμ, δεν είχαμε θέρμανση στο Καυτανζόγλειο»
-Πως και πότε ξεκίνησες τον στίβο;
«Ημουν στο δημοτικό και ήρθαν τα χαρτιά για το αθλητικό γυμνάσιο, έκανα τα τεστ και μπήκα στον στίβο. Στη συνέχεια πήγα και αθλητικό λύκειο».
-Πως επέλεξες τα 60μ στον κλειστό και τα 100μ. στον ανοιχτό;
«Είχα έμφυτη την ταχύτητα στα πρώτα μέτρα, ήμουν πολύ εκρηκτική και έπιανα το πικ μου πριν τα 60 μέτρα».
-Ποιες θεωρείς σημαντικότερες διακρίσεις για σένα;
«Η 26η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στα 60μ. στην Πολωνία, ήταν εξαιρετικά σημαντική διάκριση για μένα. Επίσης, βρέθηκα δύο φορές στην 3η θέση με την σκυταλοδρομία 4x100, στην Ιταλία το 2009 και το 2013 στην Τουρκία».
-Νιώθεις διαφορετικά όταν διακρίνεσαι με την Εθνική ομάδα στα 4x100;
«Σίγουρα παίζει ρόλο η συνεργασία και πόσο θέληση υπάρχει, για να μπορείς να φέρεις μια διάκριση. Είναι το κίνητρο γιατί αγωνίζεσαι για την χώρα σου».
-Ποιο ταξίδι ξεχωρίζεις από αυτά που έχεις κάνει με τον στίβο;
«Το 2016 που πήγαμε στο Αμστερνταμ, στο ευρωπαϊκό ανοιχτού στίβου, ήμασταν με την Εθνική ομάδα, υποστηρίζαμε ο ένας τον άλλον, θυμάμαι τις βόλτες μέσα στην πόλη».
-Προπονείσαι κυρίως στην Αθήνα. Τι σε έκανε να κάνεις αυτή την επιλογή αν και μεγάλωσες στην Θεσσαλονίκη αλλά και η ομάδα σου ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στην πόλη. Είναι οι εγκαταστάσεις που δεν μπορούν σε προετοιμάσουν για τις μεγάλες διοργανώσεις;
«Η απόφασή μου αφορά τις εγκαταστάσεις, τον χειμώνα ήταν μεγάλο πρόβλημα η θέρμανση στις εγκαταστάσεις του κλειστού στίβου στο Καυτανζόγλειο. Είμαι στην Αθήνα περίπου την τελευταία τριετία, οι εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά είναι οι καλύτερες για κλειστό στίβο σε όλη την Ελλάδα».
-Επέλεξες κάποια στιγμή να κάνεις προετοιμασία στο εξωτερικό για κάποιον αγώνα;
«Γενικότερα για προετοιμασία αλλά όχι για κάποιον συγκεκριμένο αγώνα. Προετοιμασία τον χειμώνα φεύγουμε σε πιο θερμά μέρη. Φέτος ήταν να πάμε στη Νότια Αφρική αλλά λόγω του κόβιντ δεν έγινε το ταξίδι. Πήγαμε στη Σερβία, επίσης στην Κύπρο έχω πάει αρκετές φορές, και μια χρονιά είχα πάει στην Τενερίφη».
«Χωρίς την βοήθεια της οικογένειάς μου δεν θα έκανα πρωταθλητισμό»
-Εκτός από αθλήτρια, με τι άλλο ασχολείσαι;
«Δεν εργάζομαι, αν και είμαι ακτινολόγος. Πρέπει να κάνω την πρακτική μου, το να δουλεύεις και να το συνδυάσεις με τον πρωταθλητισμό είναι πολύ δύσκολο. Η μεγαλύτερη βοήθεια μου είναι ο πατέρας μου και ο ΠΑΟΚ που με βοηθάνε οικονομικά».
-Πως επέλεξες να ανήκεις στον ΠΑΟΚ;
«Η παιδική μου φίλη, η Τάνια η Κεραμμυδά, είναι έφορος του τμήματος και είναι ο κύριος λόγος που είμαι στον ΠΑΟΚ».
-Τι σημαίνει για σένα ο προπονητής σου, Αντώνης Τζήκος;
«Ο προπονητής παίζει μεγάλο ρόλο, είναι μέντορας, αυτός που σε καθοδηγεί, σε ανεβάζει ψυχολογικά. Πρέπει να πιστεύεις στο προπονητικό πλάνο, μου ταιριάζει η προπόνηση που κάνει και υπάρχει χημεία μεταξύ μας».
-Πόσο σημαντική ήταν η βοήθεια της οικογένειάς σου για να τα καταφέρεις;
«Τεράστια. Με έχουν βοηθήσει και με βοηθούν μέχρι τώρα, ο πατέρας μου και οι αδερφές μου. Αν δεν είχα αυτή την οικογένεια, δεν θα μπορούσα ακόμη και τώρα στα 32 μου να κάνω πρωταθλητισμό».
-Σας βοηθάει η Πολιτεία; Θα έπρεπε να σας βοηθάει περισσότερο;
«Αν το θέλει η Πολιτεία μπορεί να βοηθήσει. Σίγουρα μπορούν, αλλά σημασία έχει να υπάρχει η θέληση. Δεν πιστεύω πως δεν υπάρχουν χρήματα για να βοηθήσουν τους τοπ αθλητές της χώρας. Όταν δεν υπάρχει βοήθεια δεν υπάρχει και κίνητρο. Κουράζεσαι ψυχολογικά και θέλεις να δεις τι θα κάνεις στη ζωή σου για να επιβιώσεις».
-Είσαι πολλά χρόνια κορυφαία αθλήτρια του στίβου. Τι θα έλεγες στα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το άθλημα;
«Θα πρέπει να το κάνουν με αγάπη και υπομονή, να έχουν θέληση για να πετύχουν το βήμα παραπάνω. Και πάνω απ’ όλα να το διασκεδάζουν αυτό που κάνουν».