Αγαπητή Metrosport
Ευτυχώς στο φινάλε του χθεσινού αγώνα της Τούμπας “μίλησε” ο Ζαμπά κι έτσι έχουμε κάτι ευχάριστο να πούμε για τον ΠΑΟΚ.
Ο Βραζιλιάνος εξτρέμ εμφανίστηκε πάλι με την ασπρόμαυρη φανέλα μετά από έναν χρόνο και τέσσερις μήνες, σκόραρε και έδωσε το εξωαγωνιστικό χάι λάτ της σεζόν πέφτοντας στην αγκαλιά του Λουτσέσκου και... καταπλακώνοντάς τον, για να πανηγυρίσει μαζί του και για να του πει, προφανώς, ένα “ευχαριστώ” για την εμπιστοσύνη που του δείχνει.
Πολύ σημαντικό αυτό το γκολ για τον Ζαμπά, ο οποίος αν συνεχίσει δουλεύοντας με τη σοβαρότητα που ποτέ δεν είχε στην πρώτη θητεία του στον ΠΑΟΚ, σίγουρα έχει να προσφέρει πολλά. Κανείς δεν αρνήθηκε ότι είναι αυθεντικό ταλέντο, αλλά όλοι ήξεραν ότι κινδύνευε να μείνει απλά ταλέντο αν δεν έδειχνε στοιχειώδη επαγγελματισμό.
Πιο θετικό ακόμη και από το γκολ που πέτυχε είναι η αίσθηση που δημιούργησε η συνολική παρουσία του. Με εντελώς διαφορετικό κορμί, πιο δυνατός, πιο ενθουσιώδης και αποφασιμένος να μην πετάξει το μέλλον της καριέρας του στα σκουπίδια, ο Ζαμπά έδωσε την υπόσχεση ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να αποτελέσει ένα από τα γρανάζια της μηχανής του νέου ΠΑΟΚ και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος για την ομάδα, πέρα φυσικά από την κατάκτηση των τριών βαθμών της νίκης.
Κατά τα άλλα. θλίψη... Τρεις μόνο καλές ευκαιρίες σε όλο το ματς, με κατοχή μπάλας 61% απέναντι σε έναν αποδεκατισμένο Παναιτωλικό, που ήρθε στην Τούμπα με το μισό ρόστερ του, εξ' αιτίας κορωνοιού και τραυματισμών.
Με δύο καλές ευκαιρίες για τον Παναιτωλικό, ο οποίος στάθηκε και άτυχος στη φάση με το δοκάρι του Βέργου. Με ένα γκολ από τα δύο πέναλτι που είχαν πέσει στην κυριολεξία από τον ουρανό, χάρη στο λάθος του Μελίσσα και το τυχαίο (απλωμένο, όμως) χέρι του Ντουράρτε.
Με φλύαρη κυκλοφορία της μπάλας, επειδή Αουγκούστο, Κούρτιτς και Τσιγγάρας δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν από τον άξονα, επειδή δεν βοηθούσαν οι δύο πλάγιοι πλάγιοι μπακ, Λύρατζης και Ροντρίγκο, αλλά και επειδή ήταν από κακοί έως ανύπαρκτοι οι δύο εξτρέμ, ο Μουργκ και ο Μιτρίτσα.
Ήταν κακός ο ΠΑΟΚ τουλάχιστον στα 2/3 του αγώνα, μέχρι δηλαδή να αρχίσει τις αλλαγές ο Λουτσέσκου, ο οποίος, εδώ που τα λέμε, παρουσίασε μια περίεργη αρχική ενδεκάδα, που έδινε την εντύπωση ότι θεωρούσε πανεύκολο το παιχνίδι.
Με Βιειρίνια, Σβαμπ, Ζαμπά και Σίντκλει, ο ΠΑΟΚ σουλουπώθηκε, ωστόσο πριν γίνει το 2-0, πήγε η ψυχή των οπαδών του στην κούλουρη με τη συρτή σέντρα του Καρέλη όταν πρόλαβε να διώξει την μπάλα μπροστά στην εστία ο Λύρατζης πριν τη σπρώξει στα δίχτυα ο Βέργος.
Καλοί είναι οι τρεις βαθμοί, καλοί είναι και οι πανηγυρισμοί με και για τον Ζαμπά, ωστόσο ούτε αυτή η νίκη πρέπει να κρύψει κάτω από τα χαλί τα αγωνιστικά προβλήματα του ΠΑΟΚ. Η ομάδα “πονάει” σε όλες τις γραμμές, άρα “πονάει” γενικά και αμυντικά και επιθετικά. Υπάρχουν ξεκάθαρα στο ρόστερ παίκτες που δεν μπορούν.
Κάποιοι από αυτούς αφού δεν μπόρεσαν χθες, απέναντι σε έναν τόσο αδύναμο αντίπαλο, είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ. Οι επόμενες μεταγραφικές κινήσεις πρέπει να γίνουν με πολύ μεγάλη προσοχή, για να αποκτηθούν πάση θυσία παίκτες πολύ καλύτεροι από αυτούς που θα αντικαταστήσουν. Αλλιώς δεν θα μπορούμε να μιλάμε για καμία ποιοτική αναβάθμιση.
ΥΓ. Ερώτηση: Από τη μία πλευρά, Μουργκ και Μιτρίτσα. Από την άλλη, Ουάρντα και Λάμπρου. Αλήθεια, ποιοι πιστεύετε ότι είναι καλύτεροι;