Ήταν μια εμφάνιση που τη χρειαζόταν όσο τίποτε άλλο. Κι αναφερόμαστε αποκλειστικά στην εμφάνιση και όχι στο αποτέλεσμα, γιατί αυτό το τελευταίο κρίθηκε σε κάποιες λεπτομέρειες και θα μπορούσε να είναι και νίκη, αν ο τρόπος με τον οποίο «διαχειρίστηκε» το 90λεπτο το διαιτητικό τρίο, ήταν αυτός που έπρεπε.
Στον τίτλο «μιλάμε» για αισιόδοξα μηνύματα, γιατί κάποιοι ποδοσφαιριστές από αυτούς που χρησιμοποιήθηκαν και για τους οποίους υπήρξαν επιφυλάξεις και ερωτηματικά αν θα μπορούσαν να βοηθήσουν ενόψει τελικού, έδωσαν ενθαρρυντικές απαντήσεις.
Ανάμεσα τους ήταν ο Σβαμπ που δείχνει για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι ότι είναι σε πολύ καλή κατάσταση, στη σειρά ο Μιτρίτσα και ακολουθεί ο Σοάρες. Ξεχωρίζει βέβαια η επιβεβαίωση ότι ο Κρέσπο είναι υπερπολύτιμος, όπως και ο Ζίβκοβιτς. Θα αδικούσαμε τον Σάστρε, αν λέγαμε πως δεν ήταν καλός. Οι πρωταθλητές σε ένα γήπεδο που προσπάθησαν να το «γεμίσουν» με τον οποιοδηπότε τρόπο (χιλιάδες μικρά παιδιά μέχρι και νεογέννητα) δεν κατάφεραν να συνδυάσουν την τελετή και το πανηγύρι με νίκη επί του μισητού ΠΑΟΚ. Ήταν εμφανέστατο το σνομπάρισμα από τους σοβαρούς οπαδούς τους, που δεν προσήλθαν μετά το σοκ της ήττας από τον Παναθηναϊκό.
Το κολαστήριο που άλλοτε κόχλαζε από πάθος, έμοιζε με παιδική χαρά. Παραφωνία ο στρατός των Τσουκαλάδων που επιδόθηκε και πάλι στις γνωστές ασχήμιες, με ύβρεις κατά περίσταση και ντοπάρισμα σε ολόκληρο το 90λεπτο, για να μπορέσουν να δημιουργήσουν κατάλληλη ατμόσφαιρα, ώστε να μην χαλάσει η τελετή.
Ο μετριότατος και πάλι Ολυμπιακός απλά κατάφερε ύστερα από ένα λάθος ενός άπειρου πιτσιρικά – που δεν θα πρέπει να του χρεωθεί για κανέναν λόγο ευθύνη – να μην χάσει. Επιστρέφοντας στον ΠΑΟΚ, επαναλαμβάνουμε ότι είχε μια τελείως διαφορετική εικόνα από εκείνες τις πολύ άσχημες των τελευταίων εμφανίσεων. Ο κόουτς απέφυγε τους ακραίους και αναποτελεσματικούς πειραματισμούς, παρατάσσοντας ένα ορθόδοξο σχήμα και διαχειριζόμενος το 90λεπτο, στόχευε σε δύο πράγματα.
Το ένα ήταν σε μια εμφάνιση αξιοπρεπή και το άλλο να δει και σε τι κατάσταση βρίσκονται παίκτες στους οποίους υπολογίζει για τον τελικό (Μπίσεσβαρ, Ελ Καντουρί). Πιστεύουμε πως αυτά τον ενδιέφεραν σε πρώτο λόγο. Το αποτέλεσμα μάλλον το είχε βάλει σε δεύτερο επίπεδο. Κι αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι έκανε αλλαγή τον Μιτρίτσα, ο οποίος ήταν ο εφιάλτης της ερυθρόλευκης άμυνας. Η παρουσία του νεαρού Τσαούση από μόνη της στέλνει το δικό της μήνυμα.
Ο νεαρός δικαιούνταν και έπρεπε να έχει ευκαιρίες και χρόνο συμμετοχής. Τις οποίες στερήθηκε χωρίς λόγο. Μπαίνοντας στα βαθιά από την πρώτη μέρα, θα πρέπει να βάλει στόχο του να δικαιώσει και τον εαυτό του και όσους πιστεύουν στο ταλέντο του. Να μην υπολογίσει ούτε μία στιγμή ότι στο πρώτο του παιχνίδι έκανε ένα λάθος που το έχουν κάνει άπειρες φορές προηγούμενοι από αυτόν στην ίδια θέση.
Με την καλή του εμφάνιση, ο ΠΑΟΚ βάζει μια μικρή υποθήκη και δίνει μια αντίστοιχη υπόσχεση τόσο για το αύριο (παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στα πλέι οφ) όσο και για το Σάββατο, την ημέρα του μεγάλου τελικού. Οσο για τη διαιτησία μαύρα χάλια. Γνώριζες το τι θα σφυρίξει ο διαιτητής ή πως θα σηκώσει ο επόπτης τη σημαία του, γιατί το έκαναν ανάλογα με την ένταση και τις επιταγές που έδινε ο στρατός των Τσουκαλάδων από την κερκίδα. Συνοψίζοντας, μένουμε σε ότι αναφέραμε στον τίτλο μας: «Εξαιρετική εμφάνιση με αισιόδοξα «μηνύματα».