'Ολη η φετινή πορεία του Αρη αποτυπώθηκε ανάγλυφα προχθες το βράδυ στο Καραϊσκάκη. Μέχρι το 60ο λεπτό ήταν η ομάδα που αδίκησε τον εαυτό της στη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου παρουσιάζοντας κακή αγωνιστική εικόνα και δίνοντας τη δυνατότητα στον Ολυμπιακό να φτάσει σε δύο γκολ και συνολικά σε 20 τελικές προσπάθειες. Μετά το 60ο λεπτό ήταν ομάδα που θα έπρεπε να εμφανίζεται σε κάθε αγώνα.
Μια ομάδα με ψυχή, αντίδραση και πίστη ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε κάθε συνθήκη. Κι έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, θα μπορούσε μάλιστα να είχε πετύχει την ολική ανατροπή αν η πάσα του Αμπουμπακάρ Καμαρά στις καθυστερήσεις ήταν ελαφρώς καλύτερη για τον Μπριάν Νταμπό ο οποίος είχε όλο το γήπεδο μπροστά του. Ας είναι. Το να επιστρέφεις από την… κόλαση του 2-0 μέσα στο Καραϊσκάκη δεν είναι δα μικρή υπόθεση. Θέλει προσωπικότητα για να το κάνεις .
Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του παιχνιδιού, δεν του βγήκαν του Τόλη Τερζή οι αλλαγές στο αρχικό σχήμα. Στη δεξιά πλευρά της άμυνας, Σαλέμ Εμπακατά ήταν μόνιμο πρόβλημα και συνεχώς βρισκόταν (τουλάχιστον) ένα «κλικ» πίσω από τον Κανός. Στον άξονα, ο Σέικ Ντουκουρέ έκανε το πρώτο κόψιμο μπάλας στο 44’, στη δε φάση του πρώτου γκολ δεν έχει αίσθηση τόπου και χρόνου. Δεν υπήρξε επίσης η παραμικρή σύνδεση μεταξύ μεσοεπιθετικής και αμυντικής γραμμής με συνέπεια να μην μπορεί ο Αρης να κρατήσει μπάλα, να είναι συνεχώς σε θέση άμυνας και φυσικά τις 17 τελικές του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο. Κακά τα ψέματα, το 1-0 στο τέλος αυτού δεν ήταν αντιπροσωπευτικό της εικόνας του αγώνα.
Αντιθέτως, οι κινήσεις του μετά το 60’ λειτούργησαν ευεργετικά. Γιατί ο Χουάν Ιτούρμπε μπήκε στο γήπεδο κι έδωσε ζωντάνια σε μια ομάδα η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή στερούταν σφυγμού. Μετά ήρθε ο Πίτερ Ετέμπο ο οποίος πρόσφερε πνοή κι ένα σωρό κερδισμένες μονομαχίες. Μόνο ένας λάθος ένας ο Νιγηριανός ο οποίος στην κόντρα επίθεση κι ενώ το σκορ ήταν στο 2-2 θα έπρεπε να είχε δώσει την μπάλα στον Καμάτσο. Η βασική αλλαγή του Αρη είχε να κάνει με τις αποστάσεις μεταξύ των παικτών και την αλλαγή τρόπου επίσης καθώς απέφυγε τις μεγάλες μπάλες οι οποίες οδηγούσαν σε απώλεια κατοχής, αλλά έβαλε υπομονή στο παιχνίδι του, κυρίως όμως ηρέμησε και προσπάθησε να παίξει το παιχνίδι του. Και δικαιώθηκε…