Λοιπόν, το γράφουμε και το υπογράφουμε: Ο ΠΑΟΚ από γεννησιμιού του είναι… Έθνος ανάδελφον! Το γράφουμε και … Φαρδιά, πλατιά το υπογράφουμε – και σας παρακαλούμε, κρατήστε το – μετά λόγου γνώσης δίχως φόβο και πάθος! Με άλλα λόγια; Ουδέποτε ο ΠΑΟΚ κατέστη είτε ρυμουλκό, είτε ρυμουλκούμενο ως Οργανισμός στον ελληνικό αθλητισμό. Πάντα ο ΠΑΟΚ ήταν μόνος, αυτόνομος, ανεξάρτητος, αδέσμευτος, ελεύθερος και φυσικά, ωραίος!
Το λέμε επειδή γίνεται τελευταία πολύς θόρυβος… Σκόνη πολλή σηκώνεται για τις εκλογές και στην ΕΠΟ και στη Σουπερλίγκα. Με μία πρώτη ματιά διαμορφώνεται η εντύπωση της συνύπαρξης – περί συμμαχίας δε χωρά κουβέντα ήτοι, ασυζητητί είναι αδύνατη – υγρού και πυρ. Μόνον επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας υπήρξε τέτοια συνύπαρξη με το περίφημο υγρό πυρ του μηχανικού Καλλίνικου. Με μια δεύτερη διαμορφώνεται η εκτίμηση πως αφ’ ενός μεν, στην ΕΠΟ η συνοδοιπορία του Πρωταθλητή με …πλευρές τις οποίες είχε αποτάξει, είναι εκ των ουκ άνευ. Αυτές συντάχθηκαν με τον Πρωταθλητή κατά τη νικηφόρο προέλαση του Μάκη Γκαγκάτση. Κι αφ’ ετέρου δε, στη Σουπερλίγκα είχε να επιλέξει ο Πρωταθλητής ανάμεσα σε… Σκύλλα και Χάρυβδη. Κατά πως λέει το σχήμα λόγου, έτσι; Δηλαδή, ήταν… Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ορθά επέλεξε; Ο χρόνος θα δείξει!
Ως… Έθνος ανάδελφον ο ΠΑΟΚ επιχειρεί μοναχικά, να αλλάξει πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν προσδοκούσε και δεν προσδοκά στήριξη στο διάβα του αυτό. Τολμά όμως, να το πράξει. Με το δυσθεώρητο σε όγκο μειονέκτημα της απόστασης του κέντρου του από τα κέντρα αποφάσεων.
Και σε τέτοιες καταστάσεις, όπως αυτές στην ΕΠΟ και στη Σουπερλίγκα ο ευρειών διαστάσεων ορίζοντας σκέψεων και πράξεων είναι το παν! Ο ορίζοντας του Πρωταθλητή είναι πλέον, τέτοιος. Θεωρούμε πως κάθε απόφαση του για τους δυο χώρους αυτών των υπερκείμενων αρχών, διέπεται από βαθιά μελέτη και πλατιά γνώση των δεδομένων. Δίχως να υπόκειται σε εξαρτήσεις. Δίχως να υποβάλλεται σε δεσμεύσεις. Δίχως να ρισκάρει κεκτημένα του. Κυρίως βέβαια, δίχως να μην έχει τα μάτια όχι δεκατέσσερα αλλά είκοσι τέσσερα.. Με λίγα λόγια; Να μένει… Άυπνος! Έχει υποστεί τα πάνδεινα στο παρελθόν επειδή τον πήρε μερικές φορές ο… ύπνος!
Στο κάτω, κάτω της γραφής… Από τις προηγούμενες συνεργασίες του στους συγκεκριμένους χώρους ουδέν όφελος αποκόμισε. Όφελος; Ναι, έτσι θεωρούμε εμείς την ισοτιμία και την ισονομία. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο δυστυχώς, δυστυχέστατα είναι όφελος το αυτονόητο. Η ισοτιμία κι η ισονομία τις οποίες στερείται αναντάμ παπαντάμ ο ΠΑΟΚ. Και τις διεκδικεί πλέον, ως μάγκας Πρωταθλητής…
Τις διεκδικεί με το σπαθί του κι ως όφελος δικό του κι ως όφελος του ελληνικού ποδοσφαίρου επιχειρώντας μία ριζοσπαστική αλλαγή πλάνων συμπράξεων. Για… φιλίες και συμμαχίες λόγος δε γίνεται. Πότε εξάλλου γινόταν; Ο ΠΑΟΚ βλέπετε, ήταν ανέκαθεν… Έθνος ανάδελφον! Του κόστισε. Το πλήρωσε ακριβά αλλά… Ρυμουλκούμενος ουδέποτε ήταν! Κι ουδέποτε θα είναι. Σταράτες κουβέντες!
ΥΓ 1 : Τι γίνεται στα διοικητικά της ΕΠΟ και της Σουπερλίγκας… Εντάξει καίει τον κόσμο του Πρωταθλητή. Τι γίνεται με τις μεταγραφές όμως, τον ζεματάει…
ΥΓ 2 : Κι επιτρέψτε μας, να επιμείνουμε. Ο Πρωταθλητής έχει ρίζες. Έχει κορμό. Χρειάζεται και νέα μοσχεύματα. Το Τσάμπιονς Λιγκ άλλαξε ήδη τις απαιτήσεις των καιρών από τον Πρωταθλητή!
ΥΓ 3: Ό, τι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο. Οι πονεμένες ψυχές το ξέρουνε μόνο! Και μη μας πείτε, πως δεν πονά η ψυχή σας για τη «Μ»! Αλλά κατά πως εξήγγειλε ο Παύλος Ανδρώνης… Η σημαία δεν υποστέλλεται. Θα κυματίζει σε άλλα μετερίζια!