Στο Περιστέρι το δίκαιο έγινε πράξη, διότι ο Αρης στα δύο 90άλεπτα με τον Ατρόμητο ήταν σαφώς ανώτερος και η ομάδα που δικαιούταν να βρίσκεται στην κλήρωση της επόμενης εβδομάδα για τα ημιτελικά.
Το 0-0 στο “Κλεάνθης Βικελίδης” είχε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς, τους οποίους ωστόσο η ομάδα του Ένινγκ φρόντισε να κλείσει πολύ γρήγορα αξιοποιώντας το καλό της διάστημα στο χθεσινό παιχνίδι.
Μπήκε αποφασιστικά να πετύχει τον στόχο της πρόκρισης και μετά το αρχικό… ταρακούνημα στη μεγάλη φάση (και μοναδική) με τον Βέλλιο, δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης. Ήθελε την πρόκριση, το έδειξε και την πήρε.
Το γρήγορο γκολ με τον Λάρσον αποδείχθηκε κομβικό για την εξέλιξη του αγώνα. Ο Αρης πέτυχε το ζητούμενο, που ήταν ένα γρήγορο γκολ και από κει και πέρα η πλάστιγγα έγειρε προς το μέρος του, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να κάνει… πάρτι, ωστόσο ο Ιντέγε δύο φορές αστόχησε σε τετ-α-τετ, ενώ και ο Φετφατζίδης δεν είχε καθαρό μυαλό στην τελική ενέργεια.
Ο Ατρόμητος όσο κι αν προσπάθησε να επιστρέψει στο παιχνίδι, δεν έχει τρόπο έκφρασης στην επίθεση. Επέλεξε να επιτεθεί με βαθιές μπαλιές και γεμίσματα, “βούτυρο στο ψωμί” των αμυντικών του Αρη που ήταν νικητές σε όλες τις εναέριες μονομαχίες. Απ’ όποια πλευρά και να το δει κάποιος θα παραδεχτεί αυτό που παραδέχτηκαν όλοι, από τον Ένινγκ και τους ποδοσφαιριστές του μέχρι τον Παντελίδη.
Οτι ο Αρης δίκαια είναι στα ημιτελικά μετά από 10 χρόνια. Μία πρόκριση που αφενός αποφορτίζει την ομάδα από ένα μεγάλο “πρέπει” και αφετέρου της δίνει φοβερή ψυχολογία να βγάλει το καλύτερό της αγωνιστικό πρόσωπο για τα τρία εξίσου σημαντικά παιχνίδια που απομένουν στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος. Αρχής γενομένης στο ντέρμπι με την ΑΕΚ στο “Κλεάνθης Βικελίδης”.
Εκεί όπου επιβάλλεται να
συνεχιστεί το πάρτι που έστησαν οι
“ηρωικοί” οπαδοί του Αρη που ταξίδεψαν
στην Αθήνα χωρίς να ξέρουν σίγουρα –
λόγω απαγόρευσης – αν θα μπουν στο
γήπεδο. Κι όμως μπήκαν και πανηγύρισαν
μαζί με την ομάδα την πρόκριση.