Επιβλητική ήταν και η εμφάνιση και η πρόκριση του Άρη στο «Γεντί Κουλέ» κόντρα στον ΟΦΗ. Μια πρόκριση η οποία ήρθε πολύ πιο εύκολα απ' ό,τι, θεωρητικά τουλάχιστον, αναμενόταν.
Και λέω απ' ό,τι αναμενόταν, κυρίως, λόγω της εξαιρετικής εμφάνισης του ΟΦΗ και της νίκης του στο ΟΑΚΑ επί της ΑΕΚ την περασμένη Κυριακή, αλλά και της γενικότερης δυναμικής που παρουσιάζει την τρέχουσα σεζόν, στοιχεία τα οποία έδιναν την εντύπωση πως θα εμφανιζόταν αποφασισμένος να πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του.
Ομως, δεν ήταν έτσι, τελικά. Και δεν ήταν έτσι γιατί ο Αρης είχε διαφορετική άποψη. Διότι ο Άρης παρουσιάστηκε τόσο αποφασισμένος να κάνει τη διαφορά το ματς, να δημιουργήσει προϋποθέσεις για την πρόκριση, να μην αφήσει περιθώρια στον ΟΦΗ, που η πλάστιγγα έγειρε νομοτελειακά προς την πλευρά του.
Ο Άρης έδειξε χθες πόσο πολύ ήθελε την πρόκριση. Έδειξε, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, ότι είναι ομάδα που και ποιότητα διαθέτει και χαρακτήρα, ότι είναι ένα σύνολο που μπορεί να τα καταφέρνει στα δύσκολα, στα κρίσιμα.
Το ζήτημα είναι, όπως και σε άλλες περιπτώσεις έχει επισημανθεί, ότι αυτά τα θετικά στοιχεία για τον Άρη δεν έχουν συνέχεια, ότι πολλές φορές, ως δια μαγείας, χάνονται και εμφανίζονται αδυναμίες και προβλήματα που τον φέρνουν σε δύσκολη θέση και τον υποχρεώνουν σε αρνητικά αποτελέσματα.
Κάτι τέτοιο δεν συνέβη στο Ηράκλειο. Ο Άρης, στον θεσμό που αποτελεί διαχρονικά την ευκαιρία του, απέδειξε με την προχθεσινή πρόκριση πως φέτος θέλει να φτάσει ακόμη πιο μακριά. Να φτάσει στο τέλος του δρόμου. Να διεκδικήσει την κατάκτηση του κυπέλλου και έναν τίτλο μετά από πολλές δεκαετίες.
Η πρόκρισή του στα προημιτελικά της διοργάνωσης τού επιτρέπει να αισιοδοξεί και να ελπίζει. Ειδικά αν ακολουθήσουν κι άλλες εμφανίσεις σαν την χθεσινή, που ήταν πραγματικά πειστική, εμφάνιση ομάδας που θέλει να στείλει το μήνυμα και να είναι ισχυρό.