INFO: Ασπρόμαυρες αναμνήσες του Λαυρέντη Ζαφειριάδη, του τρομπετίστα που έγραψε την δική του ξεχωριστή ιστορία.
Είπα να «ξεκόψω» για λίγο από την τρέχουσα επικαιρότητα η οποία μονοπωλεί τα όσα ανεκδιήγητα συμβαίνουν στο μεταγραφικό μέτωπο. Αλλεργικός από τη φύση μου και νιώθοντας απέχθεια - μερικές φορές και οίκτο – όταν διαπιστώνω με πόσο θράσος συγκεκριμένοι εκπρόσωποι της ενημέρωσης ασεβούν διακινώντας προκατασκευασμένα σενάρια με ψευδολογίες και φαντασιώσεις, προκειμένου να δικαιολογήσουν να αδικαιολόγητα, έψαχνα την ευκαιρία να ξεφύγω και να αναπνεύσω καθαρό αέρα.
Την ευκαιρία μου την έδωσε ο συμπαθέστατος Λαυρέντης με ένα τηλεφώνημα του, με το οποίο όπως αντιλαμβάνεστε ζητούσε από μένα να τον πληροφορήσω τι ακριβώς συμβαίνει στον αγαπημένο του ΠΑΟΚ. Στην διάρκεια της κουβέντας ανοίξαμε και οι δύο το αρχείο των αναμνήσεων μας, οι περισσότερες από τις οποίες αφορούσαν τα χρόνια της χρυσής εποχής. Είπαμε πολλά και στο τέλος θεώρησα καλό να του ζητήσω να μου στείλει με όποιο τρόπο μπορούσε κάποιες από αυτές τις αναμνήσεις του, τις οποίες θεωρεί και πολύ σημαντικές. Διστακτικός μου απάντησε ότι δεν ήταν και τόσο «γραμματιζούμενος» ώστε να τα καταφέρει. Τον διαβεβαίωσα ότι θα έμπαιναν ακριβώς όπως τις έστελνε κι αυτό κάνω σήμερα.
Ο Λαυρέντης βρισκόταν στην πρώτη γραμμή εκείνων των μυθικών εκδρομών των οργανωμένων που χαρακτηριζόντουσαν πανελληνίως ως «κάθοδοι των Μυρίων». Ίσκιος δίπλα στον Μάκη Μαυρομιχάλη, έχοντας παραμάσχαλα την τρομπέτα του.
Διαβάστε τις στιγμές που θεωρεί ότι τις κρατάει σαν ιερές μνήμες, ο Λαυρέντης Ζαφειριάδης, όπως ακριβώς τις έγραψε: «Πρώτη φορά στην Τούμπα με έφερε ο Θόδωρος Παράσχος ο αδερφός του Γιώργου το 1968 στο παιχνίδι ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός 2-0...με φέρετρα, κεριά και τα λοιπά.
Η πρώτη «καλή» 2-1-1971 ο φίλος μου ο Λάντσος μου λέει να πάμε στην Τούμπα να δούμε την ΑΠΕΛ με τη β΄ ομάδα του ΠΑΟΚ (δεν έγινε), μετά ΠΑΟΚ – Αιγάλεω 1-2. «Πάρε και την τρομπέτα σου» μου είπε. «Και τι να παίξω;», τον ρώτησα. Πρωτοχρονιά ήταν και στο γήπεδο έπαιξα τα κάλαντα. Τελικά ο Μάκης και η παρέα του το κάνανε τραγούδι του ΠΑΟΚ. Ο Μάκης μου λέει «την Κυριακή θα έρθεις μαζί μας στην Αθήνα με γαύρο»; Την Κυριακή στην Αθήνα πάμε στην ομάδα στο ξενοδοχείο Σεμίραμις. Στον γυρισμό για Αθήνα με τον ηλεκτρικό σε μια στάση κάποιος φωνάζει «ρε Βούλγαροι». Τρελαμένος εγώ παίζω το «Μακεδονία ξακουστή» ακούγοντας το Μάκη να μου λέει «το παίζεις ρε όλο»; «ΑΜΕ» του απαντάω. Πως δεν εκτροχιάστηκε το τρένο δεν ξέρω γιατί όλοι μας χοροπηδούσαμε και τραγουδούσαμε το «Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα».
Βρέθηκα χρονικά σε μια ομάδα φοβερή. Μια δυνατή παρέα στην κερκίδα και με τα «ΣΠΟΡ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ» του Μπούζα να είναι μόνιμα μπροστά. Κάθε παιχνίδι εκτός ήταν μοναδικό, όλοι ήθελαν να δουν εκείνη την ομάδα, παντού γινόταν μαύρη αγορά εισιτηρίων. Σε όλα τα γήπεδα είχαμε ρεκόρ εισπράξεων. Έξω από το «Καραϊσκάκης» μετά το 1-1 ήμουν με ένα φίλο και μας την έπεσαν καμιά δεκαριά «γαύροι». Έκανα την τρομπέτα όπλο και σε εκείνη την περίπτωση χάλασε. Με πρωτοβουλία του Κούδα και των παικτών να βάλουν χρήματα για να αγοράσω νέα, κάτι που το άκουσε ο Σεργιαννίδης και τελικά μου την πήρε ο ΠΑΟΚ (4.500 δραχμές).
Το 2011 Μάιο μετά από μίνι τελετή την παρέδωσα στον ΠΑΟΚ και τώρα είναι στη βιτρίνα μαζί με τα κύπελλα των τίτλων. Τιμή μου που στα 80 και στα 90 γενέθλεια του ΠΑΟΚ, οι γιορτές ξεκίνησαν με εμένα. Τιμή μου που οι βετεράνοι μου έδωσαν πλακέτα για την προσφορά μου στον ΠΑΟΚ. Έχω επαφή με αρκετούς βετεράνους του αγωνιστικού χώρου αλλά και της κερκίδας. Κομμάτια που έβγαλα εγώ και έπαιξα στα γήπεδα είναι το «ΠΑΟΚΑΡΑ – ΠΑΟΚΑΡΑ – ΞΑΚΟΥΣΤΗ», «όταν θα πάμε στον τρελογιατρό», «παλαμάκια – ντιρλαντά», «καλώς τον στρατηγό μας» για τον Κούδα, «της Κρήτης τα κοπέλια» για τον Δαμανάκη, ένα «επικήδειο» για «γαύρο» και Άρη και άλλα. Κάποια από αυτά με χαρά μου ακούω ότι τα τραγουδάνε και τώρα, τόσα χρόνια μετά. Αξέχαστα ταξίδια στην Αυστρία με Ραπίντ, Ισπανία με Σεβίλλη, Ιταλία με Νάπολι του Μαραντόνα, πρώτο κύπελλο, το 0-4 με «γαύρο», Ουγγαρία - Ντεμπρετσένι και άλλα. Είχα μοναδικές εμπειρίες με ΠΑΟΚ. Στις μεγάλες εκδρομές άλλαζα πούλμαν στη διαδρομή και έκανα καμιά κλήρωση (φτωχαδάκι) και βοηθούσα κάποια παιδιά με εισιτήριο ή με φαγητό. Μπορεί να ζω στην Κρήτη αλλά η καρδιά μου είναι και θα είναι εκεί στην Τούμπα!!! Πολλές ευχές σε σένα κύριε Μπούζα, στην οικογένεια σου και σε όλους του ΠΑΟΚτσήδες σε όλο τον πλανήτη.
Μετά τιμής Λαυρέντης Ζαφειριάδης».
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook