Αγαπητή Metrosport,
Ο ΠΑΟΚ… δεν υπήρχε χθες στην Τούμπα. Αφησε τον Ολυμπιακό να παίξει μόνος του, να νικήσει χωρίς να κουραστεί ιδιαίτερα και να στεφθεί ουσιαστικά πρωταθλητής μέσα στο γήπεδο, που, παραδοσιακά, υπολογίζει και φοβάται περισσότερο από κάθε άλλο. Ηταν ένας ΠΑΟΚ... του τίποτε και του καθόλου, που έδιωξε τις ελάχιστες ελπίδες του για την ανατροπή και που έβαλε σε κίνδυνο ακόμη και τη δεύτερη θέση, σε περίπτωση που δεν δικαιωθεί στο CAS. Εκτός βέβαια και αν γίνει το θαύμα υποβιβασμό του Ολυμπιακού από την Ολομέλεια της Επιτροπής Δεοντολογίας της ΕΠΟ...
Το να πει κανείς ότι το χθεσινό ματς σε τίποτε δεν θύμιζε ένα κλασικό ντέρμπι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού είναι το αυτονόητο. Ούτε καν σε φιλικό παρέπεμπε το όλο σκηνικό. Πέρα, όμως, από το αναμενόμενο, υπήρχε και το ζητούμενο. Πώς θα εμφανιστούν οι δύο ομάδες, τι είδους ποδόσφαιρο θα παίξουν και, φυσικά, σε ποιο αποτέλεσμα θα καταλήξουν.
Πριν καν προκύψει η πρώτη αξιόλογη φάση, φρόντισε ο Πασχαλάκης να κάνει ένα δώρο στον Ολυμπιακό. Η κεφαλιά του Σεμέντο δεν ήταν δυνατή και, ενώ φάνηκε ότι εύκολα θα μπλοκάρει την μπάλα, του έφυγε πάνω στη γραμμή και ο Ελ Αραμπί, που καραδοκούσε, απλώς την έσπρωξε στα δίχτυα. Φάουλ δεν υπήρχε, ωστόσο το VAR “συνέλαβε” τον σκόρερ σε θέση οφ σάιντ στο ξεκίνημα της φάσης και έτσι ο ΠΑΟΚ απέφυγε το να βρεθεί από πολύ νωρίς με την πλάτη στον τοίχο. Οταν, όμως, “την πάτησε”, λίγο αργότερα, ο Βιειρίνια, “πουλώντας” άδοξα την μπάλα, τίποτε δεν θα μπορούσε να ακυρώσει το εύκολο γκολ που πέτυχε πάλι ο Ελ Αραμπί, από ασίστ του Βαλμπουενά.
Με τη συμπλήρωση των 30 πρώτων λεπτών, το συμπέρασμα ήταν ότι ο Ολυμπιακός στεκόταν αξιοπρεπώς στο χόρτο, παίζοντας τόσο όσο χρειαζόταν για να απειλεί και να μην απειλείται, ενώ ο ΠΑΟΚ ήταν εντελώς ασυναρμολόγητος. Οι παίκτες του δεν μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα, ούτε να την κυκλοφορήσουν για να δημιουργήσουν επικίδνυνες επιθέσεις, ενώ η άμυνα “σάστισε” σε αρκετές επιθετικές ενέργειες των παικτών του Ολυμπιακού.
Η εικόνα αυτή δεν άλλαξε μέχρι οι δύο ομάδες να πάνε στα αποδυτήρια. Ο ΠΑΟΚ, επί 45 λεπτά, δεν δημιούργησε ούτε υποψία ευκαιρίας και αυτό τα λέει όλα. Δεν πάτησε καν την αντίπαλη περιοχή, όπως λέμε, καθώς δεν πήρε απολύτως τίποτε από παίκτες - κλειδιά, όπως είναι οι Βιειρίνια, Μάτος, Μίσιτς, Μαουρίσιο και Μπίσεσβαρ.
Στο δεύτερο ημίχρονο, οι παίκτες του ΠΑΟΚ μπήκαν αποφασισμένοι να επιβάλουν τον ρυθμό τους και να πιέσουν και, ως ένα βαθμό, το κατάφεραν. Οι του Ολυμπιακού φρόντισαν να διατηρήσουν το προβάσιμά τους στο σκορ και οπισθοχώρησαν, προσπαθώνας να επωφεληθούν με αντεπιθέσεις. Ωστόσο, η υπεροχή του ΠΑΟΚ ήταν φλύαρη. Η μπάλα γυρνούσε γύρω-γύρω και σπάνια έφτανε στην περιοχή του Ολυμπιακού, αφού έλειπαν οι καλοί συνδυασμοί και η ταχύτητα στις κινήσεις για να αξιοποιηθούν οι όποιοι ελεύθεροι χώροι.
Μολονότι καθυστερημένα, στο 67’, ο Φερέϊρα έβγαλε, σωστά, Μπίσεσβαρ και Ελ Καντουρί, για να ποντάρει στα τρεξίματα του Πέλκα και να περιμένει ένα γκολ από τον Σφιντέρσκι, αλλά ούτε τότε άλλαξε κάτι. Η χρησιμοποίηση το νεαρού Τζόλη, αντί του Ακπομ, ήταν μία έκπληξη, ενώ του Εσίτι έμοιαζε υποχρεωτική, καθώς δεν υπήρχε άλλος για να αντικαταστήσει τον Μαουρίσιο, που είχε “σκάσει”. Εμεναν 15 λεπτά, οι δύο ομάδες έδειχναν “ξεφουσκωμένες” και ο ΠΑΟΚ έπρεπε να παλέψει για την ανατροπή, αλλά δεν έβρισκε τον τρόπο να γίνει απειλητικός. Και δεν τον βρήκε ούτε μέχρι τη λήξη.
Ο ΠΑΟΚ, σε ντέρμπι έξι βαθμών, επί 90 λεπτά δεν έκανε ευκαιρία, δεν έβγαλε ούτε μία αξιόλογη φάση και, μάλιστα, απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που δεν ήταν καλύτερος από καμία εμφάνισή του στην Τούμπα τα τελευταία χρόνια. Αυτό και μόνο αρκεί για να δείξει την εικόνα που παρουσίασε η ομάδα, αλλά και την αναγκαιότητα για ριζικές αλλαγές στον θίασο, ώστε να γίνει πάλι κυρίαρχος στο ελληνικό ποδόσφαιρο.