Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Εξ αρχαιοτάτων χρόνων τούτο αποτελεί δεδομένο. Έτσι και ο αγώνας του ΠΑΟΚ την Κυριακή με τον Ολυμπιακό είναι – για τον Πρωταθλητή και Κυπελλούχο – περιέχει (σε περίπτωση νίκης βεβαίως, βεβαίως) τα μισά όλων, όσων στοχεύει στα πλέι οφ. Τα λέγαμε και χθες. Επιμένουμε και σήμερα. Η νίκη των γηπεδούχων θα ταράξει συθέμελα τους φιλοξενούμενους. Θα φανούν όλες οι αδυναμίες τους οι οποίες κρύβονται πίσω από την διαφορά των επτά βαθμών. Οι αδυναμίες του Ολυμπιακού κρύβονται – για να ακριβολογούμε – πίσω από τις αδυναμίες του ΠΑΟΚ…
Είναι φυσικά, εύκολο να αναφερόμαστε θεωρητικά σε νίκη του ΠΑΟΚ. Είναι δύσκολο ένεκα των ιδιαίτερα αντίξοων συνθηκών η διάνυση της απόστασης από τη θεωρία στην πράξη. Όλα τα δεδομένα βλέπετε, είναι κατά του ΠΑΟΚ. Μετρά μόνον μειονεκτήματα
Στον αντίποδα τους πάντως, υπάρχει ένα πλεονέκτημα. Η αποδεδειγμένη δυνατότητα του να νικήσει τον Ολυμπιακό και στο Πρωτάθλημα όπως στο Κύπελλο. Δύναται, να το πράξει έστω κι υπό αυτές τις άκρως αντίξοες συνθήκες! Οφείλει – ως ομάδα στον εαυτόν της κατ’ αρχήν - να αποδείξει την δυνατότητα αυτήν την Κυριακή το βράδυ στην Τούμπα.
Στην εξίσωση λοιπόν, της πρεμιέρας των πλέι καταγράφουμε μία απουσία και μία παρουσία. Κι η μία κι άλλη… Είναι απόλυτα αρνητικά στοιχεία για τον ΠΑΟΚ. Με τον άγνωστο «χ» να κυριαρχεί ως αποτέλεσμα της έχουμε το «πλην» της απουσίας κόσμου στην Τούμπα και το «συν» της παρουσίας ημεδαπών διαιτητών! Δύο στοιχεία τα οποία καθιστούν το έργο του ΠΑΟΚ πλέον… Άθλο!
Κάποιοι θα πείτε: Μα και στο «Γ. Καραϊσκάκης» ο Ολυμπιακός δε θα έχει κόσμο μαζί του στον δεύτερο γύρο των πλέι οφ. Δεν αντιλέγουμε. Ναι, έτσι είναι αλλά… Μέχρι τότε – με την έννοια «ποιος ζει, ποιος πεθαίνει» μέχρι τότε – ουδεμία αλλαγή δύναται να υπάρξει στην εξίσωση τώρα. Ως εκ τούτου και καθώς η αρχή είναι το ήμισυ του παντός για τον ΠΑΟΚ μετρά κάθε αντίξοη συνθήκη στην αρχή των πλέι οφ… Τώρα. Μετά; Βλέποντας και κάνοντας. Αν και δίχως νίκη τώρα μήτε θα βλέπει, μήτε θα κάνει σε ό, τι αφορά το στέμμα του Πρωταθλητή…
Θεωρώντας πως «μητέρα των μαχών» για το στέμμα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι η μάχη της Κυριακής… Ο ΠΑΟΚ οφείλει να καταθέσει τα πάντα στον λογαριασμό της. Ακόμη και υπό συνθήκες οι οποίες θα είχαν ήδη συνθλίψει άλλες ομάδες … Ο ΠΑΟΚ οφείλει να πράξει σε έναν αγώνα, όσα δεν έπραξε και σε δύο και σε τρεις και σε τέσσερις! Για να αποκαταστήσει διασαλευθείσες ισορροπίες.
Εξίσου σημαντικό μειονέκτημα πάντως, με το «πλην» της απουσίας του κόσμου του Πρωταθλητή και Κυπελλούχου την Κυριακή από την Τούμπα είναι το «συν» της παρουσίας ημεδαπών διαιτητών. Για να μην πούμε σημαντικότερο. Τούτο δε, επειδή ημεδαποί διαιτητές διαχρονικά στέρησαν από τον ΠΑΟΚ επιτυχίες, διακρίσεις και τίτλους.
Για να το κάνουμε λιανά… Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται ξανά αντιμέτωπος με το ίδιο σύστημα το οποίο του στέρησε πρόσφατα ένα Πρωτάθλημα. Ημεδαποί διαιτητές δεν του επέτρεψαν να το διεκδικήσει επί ίσοις όροις. Κι επιβραβεύθηκαν.
Ναι, ναι, ναι… Επιβραβεύθηκαν! Σφυρίζουν έκτοτε κανονικά. Συμμετέχουν στα κοινά του ποδοσφαίρου. Κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Το σύστημα (και) στην περίπτωση του Γιώργου Κομίνη – επί παραδείγματι – απέδειξε πως με τα δικά του εργαλεία φτιάχνει ό, τι γουστάρει. Έτσι λαϊκά!
Όλα αυτά – το λέμε και το ξανά λέμε – εάν κι εφ’ όσον ο ΠΑΟΚ αποδείξει την υφιστάμενη (δεν χωρά κουβέντα περί αυτής) δυνατότητα του (που δεν απέδειξε εφέτος)… Και νικήσει τον Ολυμπιακό! Ακόμη και με ένα «συν» και με ένα «πλην» δυσθεώρητα εμπόδια – ως απόλυτα αρνητικά στοιχεία - για τη λύση της εξίσωσης της Κυριακής έχει αυτήν την δυνατότητα. Σαφές.
Αλλιώς; Τζάμπα φαιά ουσία καταναλώνουμε…