Είναι ένα κορίτσι που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Οι επιδόσεις της εντυπωσιάζουν και δημιουργεί προσδοκίες για το μέλλον. Η Πολυνίκη Εμμανουηλίδου έκανε ένα… εύκολο πέρασμα από τους αγώνες στο Καυτανζόγλειο, αναδείχθηκε πρώτη στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα και, πλέον, βάζει στόχο το Παγκόσμιο.
Η νεαρή αθλήτρια του στίβου μίλησε στο Metrosport.gr για την κούρσα της στο Βελιγράδι, τις εμπειρίες της σε Ταλίν και Ναϊρόμπι καθώς και για τους επόμενους στόχους της.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στις εγκαταστάσεις που προπονείται, στην προπονήτρια της που την κράτησε στο στίβο, στη Ραφαέλα Σπανουδάκη που είναι το πρότυπο της και στο… βούλιαγμα της εκκίνησης.
«Ήξερα ότι θα κερδίσω στο Βαλκανικό, δεν ήξερα για τη λίστα της ΙΑΑF»
Βγήκες πρώτη στα 60μ στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα. Φαινόταν ότι ήξερες ότι θα κερδίσεις…
«Σε αυτόν τον αγώνα έκανα την καλύτερη μου κούρσα. Ήμουν σίγουρη ότι θα κερδίσω, ακόμη και όταν βρέθηκα πίσω. Πήγα στον βατήρα και είπα θα κερδίσω. Άργησα να ξεκινήσω αλλά η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν «θα σας περάσω». Ήμουν σίγουρη για τον εαυτό μου εκείνη την ημέρα».
Τι σκέφτηκες μόλις αντιλήφθηκες ότι έκοψες πρώτη το νήμα;
«Ό,τι πιστεύεις, γίνεται. Αυτό σκέφτηκα. Ήμουν χαρούμενη».
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μίλησες μετά τη νίκη;
«Η προπονήτρια μου. Ήρθε σε μένα και μου είπε ότι ήταν σίγουρη για μένα. Περίμενε ότι θα κέρδιζα».
Γενικά είσαι ένα κορίτσι που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Είναι αποτέλεσμα δουλειάς ή απλά ταλέντου;
«Σίγουρα παίζει ρόλο το ταλέντο. Δεν φτάνει, όμως. Η σκληρή δουλειά χρειάζεται και σε συνδυασμό με το ταλέντο δίνει αποτελέσματα».
Έχεις στο μυαλό σου το ρεκόρ κάθε φορά που τρέχεις;
«Εξαρτάται τον αγώνα. Για παράδειγμα στους αγώνες στο Καυτανζόγλειο (29-30/4) έπρεπε να γίνει ένα πέρασμα. Να κάνω μια προπονητική κούρσα. Στόχος μου πάντα είναι να ξεπερνώ τον εαυτό μου».
Βρέθηκες στη λίστα της IAFF με τους καλύτερους αθλητές του 2018. Πώς αντέδρασες όταν το έμαθες;
«Αλήθεια; Πρώτη φορά το ακούω! (γέλια). Αποκλείεται να μην το είχα μάθει. Ήμουν μικρή, όμως, και δεν θα το είχα συνειδητοποιήσει μάλλον».
«Βούλιαζα στην εκκίνηση»
Ποια διαδρομή σου αρέσει περισσότερο και γιατί;
«Θα πω τα 100 και τα 200. Είμαι καλύτερη στα 100 και στα 200. Το δείχνουν οι χρόνοι μου. Στα 200 αν δεν ξεκινήσεις καλά, μπορείς να το διορθώσεις. Τα 100 είναι η κούρσα μιας ανάσας. Τα 60 χρειάζονται περισσότερο δύναμη. Είμαι μικρή σε ηλικία και δεν το έχω ακόμη. Το δουλεύω».
Υπάρχει κούρσα που δεν θα ξεχάσεις;
«Ναι, δυο. Πέρυσι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ20 στο Ταλίν που έκανα ατομικό ρεκόρ και βγήκα πρώτη και φέτος στο Βαλκανικό που ήμουν πρώτη».
Σου έχει συμβεί κάτι περίεργο σε κάποια κούρσα σου;
«Συνήθως στην αρχή στραβοπατάω. Βουλιάζω στην εκκίνηση (γέλια)».
Τι εννοείς;
«Δεν πατάω καλά το πόδι μου, στο πρώτο βήμα. Το έχω αυτό το θέμα πολλά χρόνια αλλά φέτος το έχω βελτιώσει. Στους πρόσφατους αγώνες δεν το έκανα (γέλια). Προσπαθώ να φύγω χαμηλά και συμβαίνει».
Όταν μια κούρσα δεν πάει καλά, είναι εύκολο να διαχειριστείς την ήττα; Αγχώνεσαι;
«Στεναχωριέμαι αλλά δεν τα παρατάω ποτέ. Δουλεύω πάνω στο λάθος που έκανα και προσπαθώ να μην το κάνω στην επόμενη κούρσα. Ξέρεις κάτι; Πιστεύω ότι κανείς αθλητής δεν αποτυγχάνει ποτέ. Πρέπει να μαθαίνουμε να χάνουμε».
«Δεν ήξερα τι είναι ο στίβος, η προπονήτρια μου με κράτησε»
Τι σε έκανε να επιλέξεις τον στίβο και ιδιαίτερα τα σπριντ;
«Ήμουν μια μέρα με φίλες μου στο σπίτι και μιλούσαμε. Μου πρότειναν να ξεκινήσουμε στίβο και είπα απλά «πάμε». Η προπονήτρια μου κατάλαβε από την αρχή ότι ήμουν γρήγορη».
Έκανες και μήκος;
«Ναι, άρχισα με μήκος και σπριντ. Στο μήκος είχα κάνει 5.92 και είχα βγει δεύτερη πανελλήνια. Μετά αφοσιωθήκαμε στα σπριντ επειδή είχα κάποιο πρόβλημα με τα καλάμια μου και με επιβάρυνε το μήκος. Έπρεπε να επιλέξω ή μήκος ή σπριντ. Διάλεξα τα σπριντ».
Αφού είχες πρόβλημα, σε έπεισε κάποιος να μείνεις; Δεν σκέφτηκες να τα παρατήσεις;
«Δεν ήξερα καν τι είναι ο στίβος. Η κυρία μου, Κατερίνα Αλεξοπούλου, με κράτησε στο στίβο. Με έκανε να πιστέψω στο στίβο. Μου έδειξε τις αξίες του στίβου και με έπεισε».
Είχες δοκιμάσει και άλλα αθλήματα πιο πριν;
«Ναι. Έπαιζα ποδόσφαιρο από τα πέντε – έξι μου. Ήμουν γρήγορη και πάντα μου πρότειναν να ξεκινήσω στίβο. Δεν ήξερα» τι είναι ο στίβος και απλά ξεκίνησα επειδή το πρότειναν οι φίλες μου (γέλια)».
«Μας πείραξε το φαγητό στο Ναϊρόμπι, δεν μας άφηναν να πιούμε νερό»
Πότε αποφάσισες να ακολουθήσεις τον πρωταθλητισμό;
«Πιστεύω ότι οι επιδόσεις μου το αποφάσισαν. Έβγαιναν εύκολα οι επιδόσεις στους πρώτους μου αγώνες».
Πόσο εύκολο είναι για ένα κορίτσι σε μικρή ηλικία να κάνει πρωταθλητισμό;
«Αν το θέλεις πολύ, είναι εύκολο. Παίζει ρόλο και η τύχη. Αν θα έχεις βοήθεια».
Έχεις στερηθεί/ θυσιάσει κάποια πράγματα για να πετύχεις;
«Ναι, σίγουρα. Έχω στερηθεί εξόδους με τους φίλους μου, έχω χάσει σχολικές εκδρομές».
Έχεις μετανιώσει;
«Δεν έχω μετανιώσει γιατί έχω ανταμειφθεί από το στίβο. Κέρδισα πολλά περισσότερα από ότι αν έκανα όλα αυτά. Αυτό πιστεύω»
Έχεις κάποιο πρότυπο αθλητή ή αθλήτριας και γιατί;
«Τη Σπανουδάκη εννοείται! Είναι μια αθλήτρια με καλό χαρακτήρα, αποφασιστικότητα και ο τρόπος που τρέχει. Φαίνεται ότι όταν βρίσκεται στον βατήρα ότι θα την σκίσει όλες (γέλια)».
Έζησες κάποια περίεργη εμπειρία σε κάποιο από τα ταξίδια σου;
«Με το φαγητό είχαμε θέματα συχνά. Στο Ναϊρόμπι, για παράδειγμα, δεν μας επέτρεπαν να πιούμε νερό από το βρύση και να προσέχουμε τα φαγητά που γινόταν με αυτό. Δεν έκανε να πιούμε νερό. Έπρεπε να τρώμε στεγνά φαγητά. Όμως, πολλοί έτρωγαν παγωτό αλλά δεν φάνηκε να παθαίνουν κάτι. Μας πείραξε γενικά το φαγητό αλλά μπορώ να πω ότι στο Ναϊρόμπι είχε πιο ωραίο φαγητό από το Ταλίν(γέλια)».
«Το πιο δύσκολο μέρος είναι τα κομμάτια»
Πόσες ώρες προπονείσαι την ημέρα;
«2,5 με 3 ώρες».
Ακολουθείς κάποιο ειδικό πρόγραμμα προπόνησης;
«Η κυρία μου βγάζει το πρόγραμμα. Κάνουμε ταχύτητες, κομμάτια, βάρη, αντοχή, βατήρα».
Υπάρχει κάποιο μέρος της προπόνησης που σε δυσκολεύει;
«Τα κομμάτια. Εκεί, πιστεύω, δυσκολεύονται όλοι οι αθλητές».
Γιατί;
«Συνήθως τα πάμε πολύ γρήγορα. Γυμνάζουμε την αντοχή στην ταχύτητα. Έχουμε τρία 200άρια και γαλακτικό. Ζαλίζεσαι, πονάει το στομάχι σου, δε νιώθεις τα πόδια σου, σφίγγεις. Για παράδειγμα, το Σάββατο μπορεί να έχω τέσσερα 200άρια συνεχόμενα. Πεθαίνεις (γέλια). Τα δυσκολότερα, όμως, είναι αυτά που σε κάνουν καλύτερο!».
Κάνεις κάποια συγκεκριμένη διατροφή ή απλά προσέχεις τι τρως;
«Ναι ακολουθώ διατροφή».
Τι περιλαμβάνει;
«Έχει υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, φρούτα, λαχανικά, πολύ νερό και ένα γλυκό την εβδομάδα».
Ξεφεύγεις από αυτή;
«Έχει τύχει κάποιες φορές. Έφαγα πολλά γλυκά σε μια μέρα (γέλια)».
«Στα Κουφάλια δεν είχαμε τίποτα, διαφορετικά στο Καυτανζόγλειο»
Ποια η σημαντικότερη συμβουλή της προπονήτριας σου;
«Ό,τι κάνω να έχει διάρκεια».
Είσαι ικανοποιημένη με τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιείς για να προπονείσαι; Θα ήθελες να υπάρξουν βελτιώσεις;
«Πέρυσι έκανα προπόνηση στα Κουφάλια. Δεν είχαμε κυριολεκτικά τίποτα. Είχαμε απλά ένα γυμναστήριο μικρό και κάναμε εκεί μέσα όλοι προπόνηση. Στα βάρη δεν είχαμε πολλά κιλά, δεν είχαμε τις ολυμπιακές μπάρες, είχαμε τα παλιά. Τώρα πια έχει αλλάξει αυτό. Βοηθούν περισσότερο».
Τώρα που προπονείσαι στο Καυτανζόγλειο…
«Στη Θεσσαλονίκη που προπονούμαι τώρα, στο Καυτανζόγλειο, είναι διαφορετικά. Έχουμε ένα κλειστό για τον χειμώνα. Έχει αρκετές αίθουσες για βάρη. Στη Ελλάδα γενικά λείπει ένα καλό κλειστό στάδιο για προπόνηση! Όλες οι χώρες έχουν, εμείς όχι».
Τώρα βρίσκεται στον Αλέξανδρο Μακεδονίας, υπάρχει στήριξη;
«Είναι η ομάδα που με στηρίζει. Μας στηρίζουν, μας αγαπάνε και μας έχουν σαν παιδιά τους. Κάνουν τα πάντα για να μπορέσουμε να πετύχουμε τους στόχους και τα όνειρα μας».
Ποια είναι η συμβολή της οικογένειας σε κάθε σου προσπάθεια; Φαντάζομαι αποτελούν στήριγμα για εσένα…
«Με στηρίζουν αλλά διακριτικά. Δεν αναμειγνύονται πολύ».
«Στόχος το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα»
Κάνεις κάτι συγκεκριμένο πριν από κάθε αγώνα;
«Κάνω ζέσταμα και τρέχω. Βάζω μπροστά το δεξί πόδι πρώτα και μετά αναπνέω βαθιά. Χαλαρώνω και σκέφτομαι πάω να κερδίσω».
Έχεις κάποιο γούρι;
«Το γούρι μου είναι η προπονήτρια μου».
Πώς προτιμάς να χαλαρώνεις πριν από κάθε αγώνα;
«Συνήθως ξαπλώνω (γέλια) και τρώω».
Ποιος ο επόμενος στόχος σου;
«Φέτος, έχει Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ20. Θέλω να συμμετάσχω και να τα πάω όσο καλύτερα μπορώ. Θέλω να βρεθώ και στα βαλκανικά αλλά και στο Ευρωπαϊκό του Μονάχο με τη σκυτάλη».
Tips για την Πολυνίκη
Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό; «Το παστίτσιο».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο; «Να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία; «Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη. Μου αρέσουν περισσότερο οι ταινίες δράσης».
Ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα; «Το μπλε».
Το όνομα πώς προήλθε; Από γιαγιά παραδοσιακά ή έμπνευση των γονιών; «Από τη γιαγιά (γέλια)».
Έχεις κάποιο κατοικίδιο; «Όχι, εκτός αν μετρούν οι κότες (γέλια)».
Πώς σου αρέσει να περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο; «Κάνω βόλτες με φίλες».
Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη; «Μighty. Έτσι με έχουν βγάλει οι φίλοι μου».