Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις. Από τις παλαβομάρες του ανεκδιήγητου κατά κοινή ομολογία πλέον κόουτς, μέχρι τη θλιβερή εικόνα ενός ποδοσφαιρικού τραγικού συνονθυλεύματος, τα πάντα προκαλούσαν αισθήματα ακραίου ψυχισμού, οργής και οδύνης συγχρόνως.
Αδυνατούσαν οι φίλοι του δικέφαλου να κατανοήσουν και πολύ περισσότερο να αποδεχθούν τα όσα έβλεπαν με τρόμο να εξελίσσονται μπροστά τους. Δεν μπορούσαν να φανταστούν τέτοιο κατάντημα. Γιατί περί καταντήματος πρόκειται η χθεσινοβραδινή «παράσταση» που έδωσαν οι γηπεδούχοι. Ανεξήγητα και μυστηριώδη πράγματα (πραγματικές τρέλες) από τον «καθοδηγητή».
Σαστιμάρα, αβουλία από το «κοπάδι». Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος έδειχναν για ποιο λόγο βρισκόντουσαν χθες το βράδυ μέσα στο γήπεδο. Ο χθεσινός πολύ κακός ΠΑΟΚ, έφερε στα όρια του τον κόσμο του. Έναν κόσμο που έκανε πολύ μεγάλη υπομονή και ανέχθηκε στο παρελθόν κι άλλες ταπεινώσεις κι άλλα πισωγυρίσματα, πάντοτε όμως με την προσδοκία ότι κάποια στιγμή θα συνετιστούν οι υπεύθυνοι, θα βάλουν μυαλό και θα συγκροτηθούν σε μια κοινή προσπάθεια για να σωθεί ότι απέμεινε από τη χαμένη χρονιά.
Αλήθεια τι ήταν όλα αυτά που «εμπνεύστηκε» χθες ο Πορτογάλος; Αυτές τις κινήσεις, αυτές τις πραγματικά θεοπάλαβες αλλαγές, τις φύλαγε για ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι; Ήταν το επτασφράγιστο μυστικό του; Πριν από το χθεσινό αγώνα (στα δύο τελευταία παιχνίδια) έδειξε πως είχε αντιληφθεί τα τραγικά λάθη και τις εμμονές του, που τόσο ακριβά τα είχε πληρώσει ο ΠΑΟΚ.
Ομως επανήλθε δριμύτερος και τα έκανε όλα κομμάτια και θρύψαλα. Να μείνουμε μόνο σε μία πολύ χαρακτηριστική περίπτωση. Βγάζει τον Σφιντέρσκι και τον αντικαθιστά με τον πιτσιρικά Μιχαηλίδη, αμυντικό παίκτη, αντί να κρατήσει μέσα τον Πολωνό ενισχύοντας τον με τον Άκπομ.
Δεν θα προχωρήσουμε σε περισσότερες επισημάνσεις που αφορούν την τακτική του και τις αλλαγές και περιοριζόμαστε να πούμε ότι το κοουτσάρισμα του ήταν «βούτυρο στο ψωμί» του αντιπάλου κόουτς. Δυστυχώς όπως τακτικά αποδεικνύεται, ο Φερέιρα δεν εμπνέει και τους παίκτες του.
Πέρα απο τις χοντράδες του και τις ποδοσφαιρικές του παλαβομάρες, δεν δείχνει ικανός να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση τους, να τους εμψυχώσει και να τους δώσει τη δυνατότητα να αλλάξουν ρυθμούς αλλά και τελικές εκβάσεις αναμετρήσεων. Τον χαρακτηρίζουν παιδαριώδη ποδοσφαιρικά λαθη (το επαναλαμβάνουμε).
Χρεώνεται βασικά το κόστος αλλά και τις ευθύνες της χθεσινής ταπείνωσης, με κυριότερη διαπίστωση ότι σε έναν τόσο σημαντικό αγώνα όπως ήταν ο χθεσινός, παρουσίασε ένα άβουλο, άνευρο και «πεθαμένο» σχεδόν ποδοσφαιρικά σύνολο. Δίπλα του το ίδιο αξιολύπητοι και πολλοί από τους παίκτες που κατά περίσταση και περιέργως επιλέγει.
Κανείς τους δεν δικαιολογείται για αυτό το χάλι που παρουσιάζουν σε καθοριστικούς αγώνες. Δεν θα αναφερθούμε ατομικά σε κανέναν, εκείνο όμως που θέλουμε σήμερα να τονίσουμε μετά και από τον χθεσινό εφιάλτη, είναι πως κάπου εξαντλήθηκε το κουράγιο, οι αντοχές και η υπομονή των φιλών της ομάδας.
Οι ΠΑΟΚτσήδες με όλα αυτά τα απίστευτα που βιώνουν, έχουν φτάσει στα όρια τους. Πριν να είναι αργά κάποιοι ή κάποιος νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα να πάρει τις μεγάλες αποφάσεις. Όσο για τη δεύτερη θέση; Αλήθεια τι να την κάνεις αν είσαι υποχρεωμένος να ζήσεις ντροπές και μαρτύρια;