«Πονάει, μου λείπει το χιούμορ της. Ήταν ο μόνος άνθρωπος που γελούσα, έχει ένα καταλυτικό χιούμορ και η αλήθεια είναι ότι όταν βρισκόμαστε περνάω τόσο καλά και είναι από τους λίγους ανθρώπους που μπορώ να επικοινωνώ. Δεν μιλάμε καθημερινά».
Συνέχισε λέγοντας: «Αυτό που σκέφτηκα, όταν το καλοκαίρι πιάσανε οι φωτιές ήταν “Δόξα τω Θεώ" το παιδί μου λείπει”, δεν έχουμε καμία ελπίδα, καμία σωτηρία. Δεν της πάει η Ελλάδα, δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με το χάος μας. Ο Βασίλης υποφέρει. Για έναν πατέρα μπορεί να είναι και προσωπική ήττα, το γεγονός ότι δεν κατάφερε να την κρατήσει εδώ. Είναι δυστυχισμένος, η απουσία της, τον θλίβει βαθιά».