Κυνηγά τη φλόγα που ανάβει κάθε φορά που βλέπει τη «σπυριάρα» να γυρίζει. Νιώθει ευλογημένη καθώς κάνει κάτι που αγαπά και δίνει σάρκα και οστά σε κάθε της όνειρο. Αγαπά τη νίκη, ξέρει να παίρνει το μάθημα από την ήττα και δέχεται με σεβασμό την κάθε κριτική. Είναι μια δυναμική γυναίκα, με ζωηρό μυαλό και ειλικρινής.
Η Ελένη Καπογιάννη αποφάσισε να αναλάβει την Εθνική Γυναικών του Ιράν, παράλληλα με τον Παναθηναϊκό. Η έμπειρη προπονήτρια μίλησε στο Metrosport.gr για τη χρονιά που πέρασε, τους επόμενους στόχους της ομάδας και την εικόνα που έχει για την Εθνική Ανδρών.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στην εμπειρία της στο Λίβανο, στους λόγους που την οδήγησαν να πάρει την απόφαση να πάει στο Ιράν και το σεβασμό που οφείλει στους κανόνες της κοινωνίας του. Τέλος, μας εξήγησε πως άρχισε το ταξίδι της στην προπονητική, τη φιλοσοφία και τις επιρροές της, τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις παίκτριες της στις «δύσκολες μέρες» αλλά την κακή κριτική.
«Στόχος είναι οι τίτλοι – Υπεράνω όλων η Εθνική»
Πώς εξελίχθηκε η φετινή χρονιά; Τι κρατάτε από αυτή;
«Πήγε πολύ καλά. Θα μπορούσε να ήταν ονειρεμένη αν στους τελικούς του πρωταθλήματος δεν είχε τραυματιστεί η Τσάστιτι Ριντ, που ήταν πολύ σημαντική παίκτρια για εμάς. Κατακτήσαμε ένα τίτλο, κάναμε καλή πορεία στο EuroCup και βρεθήκαμε κοντά στο πρωτάθλημα. Οφείλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τις παίκτριες, το τεχνικό επιτελείο και όσους δούλεψαν για αυτή τη χρονιά».
Ποιοι οι επόμενοι στόχοι;
«Εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο. Θέλω και πιστεύω ότι η ομάδα μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω. Το πώς θα μεταφραστεί αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που κυνηγά τους τίτλους και ο στόχος μας και φέτος θα είναι να κατακτήσουμε τίτλους και να πάμε όσο πιο μακριά μπορούμε στο EuroCup».
Πώς διαχειρίζεστε μια ενδεχόμενη ήττα σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο;
«Η ήττα είναι κομμάτι του παιχνιδιού. Εφόσον έχω κάνει τα πάντα για τη νίκη, οφείλω να αποδεχτώ την ήττα και να κρατήσω το μάθημα που μου δίνει και να βελτιωθώ».
Ποια η γνώμη σας για την Εθνική Ανδρών;
«Η Εθνική είναι υπεράνω όλων. Οφείλουμε να είμαστε δίπλα τους και να τους στηρίζουμε. Έχουμε απουσίες αλλά χτίζεται ένα σύνολο πιο αφοσιωμένο στο αμυντικό της προσανατολισμό. Έχω εμπιστοσύνη στους παίκτες και στο προπονητικό τιμ. Πιστεύω ότι μπορούμε να φτάσουμε μακριά».
«Είναι μια δυνατή πρόκληση το Ιράν – Εμπειρία ζωής ο Λίβανος»
Πώς προέκυψε η πρόταση για την Εθνική Ιράν; Υπήρξαν ενδοιασμοί πριν δώσετε τη θετική απάντηση;
«Ο μάνατζερ μου μού έφερε την πρόταση. Είναι μια πρόκληση για εμένα. Θα ήθελα να δω πως μπορώ να βελτιώσω μια ομάδα. Η παρουσία της στην FIBA ASIA είναι φτωχή και θα ήθελα να πετύχουμε το κάτι παραπάνω. Είναι μια διαφορετική κοινωνία με δυσκολίες για τους ανθρώπους και ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Ήθελα να γνωρίσω από κοντά την κατάσταση αυτή, να δω πως μπορώ να λειτουργήσω μέσα σε αυτή και πώς μπορώ να βοηθήσω. Μου έκανε κλικ σαν άνθρωπο και σαν προπονήτρια. Είναι μια δυνατή πρόκληση και για αυτό δέχθηκα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Παναθηναϊκό, με τον οποίο δεσμεύομαι με συμβόλαιο, που μου επέτρεψε να αναλάβω την ομάδα και να έρχομαι εδώ».
Η προσαρμογή ήταν εύκολη; Υπήρχε κάτι που σας δυσκόλεψε;
«Όχι, ιδιαίτερα. Οι άνθρωποι μου φέρονται άψογα, είναι φιλόξενοι και με βοηθούν σε ό,τι χρειαστώ. Το φαγητό είναι πολύ καλό. Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί αλλά είναι οι κανόνες του κράτους. Τους δέχθηκα και οφείλω να τους τηρώ. Αυτοί αφορούν την ενδυμασία, τη συμπεριφορά σε δημόσιους χώρους. Δεν είναι εύκολο να τους θυμάσαι γιατί έχουμε συνηθίσει αλλιώς. Είναι οι κανόνες τους, όμως, και οφείλω να τους τηρώ».
Ποια είναι η θέση του γυναικείου μπάσκετ στο Ιράν; Είστε ικανοποιημένη από τις εγκαταστάσεις;
«Οι γυναίκες αγαπούν, παίζουν και βλέπουν μπάσκετ. Στα γήπεδα που παίζουν γυναίκες, παρακολουθούν μόνο γυναίκες. Υπάρχει ο περιορισμός με την ενδυμασία, που μπορεί να τους βαραίνει αλλά είναι μια συνήθεια για εκείνες. Οι εγκαταστάσεις είναι πολύ καλές. Προπονούμαστε στο ίδιο γήπεδο με την Εθνική Ανδρών. Το γυναικείο μπάσκετ δεν είναι όπως το ανδρικό. Υπάρχουν δυνατότητες εξέλιξης, όμως. Για πρώτη φορά η Ομοσπονδία ανέλαβε την πρωτοβουλία να οργανωθούν καλύτερα τα καμπ προετοιμασίας και των γυναικών και των U16 κοριτσιών, βοηθά στη διεξαγωγή φιλικών και γενικά προσπαθεί να αναβαθμιστεί».
Οι ιατρικές υπηρεσίες είναι επαρκείς;
«Ναι, είναι οργανωμένοι. Έχω ένα επιτελείο πολλών ανθρώπων που δουλεύει για την ομάδα».
Έχετε δοκιμασθεί και στο Λίβανο. Πώς ήταν η εμπειρία αυτή;
«Δεν αντιμετώπισα καμία δυσκολία. Είναι άνθρωποι φιλόξενοι, χαρούμενοι και αγαπούν το μπάσκετ. Δεν εντάσσονται εύκολα σε κανόνες και για αυτό παίζουν με το δικό τους τρόπο. Ήταν εμπειρία ζωής και έκανα φιλίες ζωής».
«Δεν είναι καλή η ύπαρξη της βεντέτας, δεν κάνει καλό στον αθλητισμό»
Ποια είναι η πιο δυνατή στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία σας;
«Κάθε χρονιά έχει δυνατές στιγμές καλές και κακές. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Κάθε παιχνίδι είναι ξεχωριστό για εμένα. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω, ίσως, να ήταν το πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό μέσα στο ΣΕΦ. Ήταν μια από τις πιο δυνατές στιγμές στην καριέρα μου για τον τρόπο που ήρθε αυτός ο τίτλος. Τον κατακτήσαμε ενώ ήμασταν το αουτσάιντερ. Νιώθω ευλογημένη και ευχαριστημένη που έχω ζήσει τόσες ωραίες στιγμές με όλες μου τις ομάδες».
Υπήρξαν αντιδράσεις στη μετάβαση σας από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό;
«Ως άνθρωπος επιλέγω να κάνω κάτι που προκαλεί τον εγωισμό και τη δημιουργικότητα μου. Μου έκανε κλικ η πρόταση από τον Παναθηναϊκό. Δεν έχω προσβάλλει καμία από τις ομάδες που έχω εργαστεί, έχω σεβαστεί τους συλλόγους που με επέλεξαν. Αυτή τη στιγμή είμαι στον Παναθηναϊκό, είμαι χαρούμενη και προχωράμε. Υπάρχει μια αντιπαλότητα που δεν μπορώ να καταλάβω. Υπάρχει φανατισμός. Πρέπει να αλλάξει γιατί μόνο πίσω μπορεί να μας πάει. Δεν είναι καλή η ύπαρξη της βεντέτας, δεν κάνει καλό στον αθλητισμό».
«Όταν δω ότι η φλόγα τρεμοπαίζει, θα σταματήσω»
Πώς άρχισε το ταξίδι σας στην προπονητική;
«Η μετάβαση ήταν αρμονική, Ήμουν στο τέλος της καριέρας μου ως παίκτρια και θέλησα να δοκιμάσω. Το έκανα και μου άρεσε πολύ».
Πόσο εύκολο ήταν να είστε ταυτόχρονα παίκτρια και προπονήτρια;
«Δεν ξέρω αν είναι εύκολο αλλά για εμένα λειτούργησε καλά. Έκλεισε με όμορφο τρόπο το κομμάτι μου ως παίκτρια και μπήκα στη θέση της προπονήτριας. Με βοήθησε να εξασκήσω το μυαλό μου προπονητικά. Ίσως, ήταν αυτό που χρειαζόμουν για να κάνω αυτή την αλλαγή».
Ποια η φιλοσοφία σας;
«Να κερδίζω! Όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό, έχουν αναπτυγμένο το αίσθημα της ανταγωνιστικότητας και του νικητή. Θέλω να κερδίζω. Μου αρέσει να χτίζω, να βελτιώνω μια κατάσταση και να φτάνω στις νίκες. Η νίκη δεν είναι αυτοσκοπός, τη θέλω και δουλεύω για αυτή αλλά η ήττα είναι μέσα στο παιχνίδι. Είναι κάτι που κρατά τη φλόγα μέσα μου αναμμένη. Όταν δω ότι η φλόγα αυτή τρεμοπαίζει ή πάει να σβήσει, τότε θα σταματήσω».
Ποιες είναι οι επιρροές σας;
«Λατρεύω το μπάσκετ και παρακολουθώ αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος, της Ευρωλίγκα ενώ βλέπω ελάχιστα ΝΒΑ. Έχω συμμετάσχει σε πολλά σεμινάρια και έχω μιλήσει με πολλούς προπονητές. Προσπαθώ με τη γνώση αυτή και την εμπειρία μου ως προπονήτρια να ακονίσω το μυαλό μου, να παράγω όμορφο θέαμα και να ακολουθώ την εξέλιξη του αθλήματος. Οι επιρροές μου είναι πολλές και από ποικίλα πεδία. Μαθαίνω καθημερινά από τις παίκτριες μου αλλά και από διάφορα ερεθίσματα γύρω μου».
Υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα που σας «έσκασε» ψυχολογικά;
«Ναι, υπήρξαν βαριές ήττες και νίκες που ήρθαν με άσχημη εμφάνιση. Οι κακές στιγμές είναι κομμάτι του παιχνιδιού και δεν χρειάζεται να στέκονται μέσα μας παραπάνω από όσο πρέπει. Κρατάω το μάθημα, κάνω την αυτοκριτική μου και πάω παρακάτω προσπαθώντας να βελτιωθώ».
«Η κριτική μας βελτιώνει – Νιώθω ευλογημένη που κάνω αυτό που αγαπάω»
Πόσο εύκολο είναι να παραμείνετε ψύχραιμη και να κρατήσετε την ισορροπία;
«Με τις παίκτριες μου και το τεχνικό μου επιτελείο είμαστε συνεργάτες. Μιλάμε και συνεργαζόμαστε αρμονικά. Όταν υπάρχει στόχος, πίεση και χρειάζεται να δουλέψεις στα κόκκινα, πρέπει να δουλέψεις με την καρδιά και την ψυχή. Για να το καταφέρεις αυτό, πρέπει οι άνθρωποι γύρω σου και εσύ να αισθάνεσθε καλά. Χρειάζεται να ξέρουν ότι τους στηρίζεις ανθρώπινα και επαγγελματικά και ότι πιστεύεις στο ταλέντο και στις ικανότητες τους».
Υπάρχει κάποια πρόβλεψη για τις παίκτριες όταν βρίσκονται στις ημέρες της έμμηνου ρύσεως;
«Εννοείται! Πρέπει να είμαστε προστατευτικοί απέναντι τους σε αυτό το κομμάτι. Έχουμε επικοινωνία με τις παίκτριες μου. Υπάρχει μια αναταραχή ορμονικά και ψυχολογικά. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι μια αντίδραση είτε τη δική μου είτε μιας παίκτριας μπορεί να είναι πιο ευαίσθητη. Είναι κομμάτι της ζωής μας και προχωράμε με αυτό».
Είστε σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Ποια η απάντηση σας στην κριτική;
«Η κριτική μας βελτιώνει. Ξέρω ποια είμαι και ποια είναι η δουλειά μου. Πάντα προσπαθώ. Κρατάω την ουσία της κριτικής και προσπαθώ να βελτιωθώ περισσότερο. Κακόβουλη κριτική πάντα υπάρχει, δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Κάνω αυτό που αγαπάω. Σκέφτομαι ότι θέλω και το κάνω και προσπαθώ να βελτιώνομαι καθημερινά. Νιώθω ευλογημένη που κάνω αυτό που αγαπάω».
Γνωρίζοντας καλύτερα την Ελένη
Πρότυπο: «Κρατάω τα καλά από πολλούς ανθρώπους. Μπασκετικά ξεχωρίζω, θαυμάζω και σέβομαι τον Ομπράντοβιτς. Μου κάνει εντύπωση η προσωπικότητα του, το προφίλ του. Ξεχωρίζει για εμένα».
Αγαπημένο φαγητό: «Μου αρέσει η ελληνική κουζίνα, η λιβανέζικη. Τα γεμιστά, το ινσταμπουλέ που είναι ρύζι με διάφορα συστατικά μέσα, το χούμους».
Αγαπημένη σειρά ή ταινία: «Ο Πύργος του Ντάουντον».
Αγαπημένο τραγούδι: «Το «Άγρια Θάλασσα» του Σαμπάνη, το «Ηλιοβασίλεμα» του Αργυρού, το «Cold Heart», το «Και όμως δεν τελειώνει» της Βίσσης και του Στόκα».
Αγαπημένο χρώμα: «Μαύρο»
Κατοικίδιο: «Όχι αλλά λατρεύω τα σκυλιά».
Τατουάζ: «Έχω μια μπάλα με ένα στέμμα που γράφει «My princess» και ένα ακόμη με μια μονή χειροπέδα που γράφει «My only one»».
Γούρι: «Όχι».
Ελεύθερος χρόνος: «Χαζεύω στον υπολογιστή, βλέπω τηλεόραση, βγαίνω έξω για φαγητό και πηγαίνω θέατρο. Μου αρέσει η εξοχή και η θάλασσα και συναντώ αγαπημένους ανθρώπους»
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας με μια λέξη/φράση: «Ζωντανή. Είμαι άνθρωπος που κυνηγά τη φλόγα και τα όνειρα του και δυσκολεύεται να υπακούει σε «ηλίθιους» κανόνες».
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.