Την αγωνία της για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ελληνικός αθλητισμός, και κυρίως ο παιδικός αθλητισμός, λόγω των περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊό εκφράζει με επιστολή της προς ΕΠΟ και Υφυπουργείο Αθλητισμού η Ένωση Αθλητικών Κέντρων Ελλάδας (ΕΑΚΕ).
Στην επιστολή της, η διοίκηση της ΕΑΚΕ ζητά την άμεση επανεκκίνηση της λειτουργίας των ποδοσφαιρικών ακαδημιών και, μάλιστα, παραθέτει συγκεκριμένες με τις οποίες η επαναλειτουργίας τους θα μπορούσε να πληροί όλες τις υγειονομικές προϋποθέσεις ασφαλείας.
Αναλυτικά η επιστολή της ΕΑΚΕ:
«Κύριοι,
Η επιστολή αυτή δεν αποτελεί μια ακόμη τετριμμένη προσπάθεια για ωραιοποίηση της περιρρέουσας κατάστασης. Δεν αποτελεί μια ακόμη ευκαιρία για εργασιακά «κοπλιμέντα»…. για ευχαριστίες και ανούσια λόγια. Δεν αποτελεί τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από την υπόδειξη της αλήθειας και την υπογράμμιση προβλημάτων που για κάποιους λόγους προτιμούμε να τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όχι να τα αντιμετωπίζουμε.
Ζούμε σε μία χώρα που ο αθλητισμός βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού , με αθλητικά κέντρα στα πρόθυρα της καταστροφής. Και όλα αυτά γιατί αν μικροί ποδοσφαιριστές παίξουν ποδόσφαιρο σε εξωτερικό χώρο, η μετάδοση του covid_19 θα είναι τόσο μεγάλη που θα αυξηθούν κατακόρυφα τα κρούσματα. Αναρωτιόμαστε κύριοι.
Αναρωτιόμαστε αν έχετε εικόνα της πραγματικότητας, ή αν επιθυμείτε να εθελοτυφλείτε και να στρουθοκαμηλίζετε όταν με μια απλή βόλτα θα δείτε κατά δεκάδες τα παιδιά μικρά και μεγάλα να παίζουν στα πάρκα κυριολεκτικά χωρίς να τηρούν κανένα μέτρο. Και αν αποδίδετε την ευθύνη στους γονείς και τις οικογένειες, εμείς έχουμε την ευαισθησία να αντιληφθούμε την ψυχολογική κόπωση που όλο αυτό έχει επιφέρει αφενός μεν στους γονείς που προσπαθούν να απασχολήσουν τα παιδιά τους με οποιονδήποτε τρόπο, και αφετέρου δε στα παιδιά που αφιερώνοντας τις ημέρες τους σε οθόνες και τηλεδιασκέψεις, νιώθουν αφόρητα την ανάγκη να κάνουν αυτό που τα ίδια τους τα γονίδια επιτάσσουν….. να παίξουν.
Αναρωτιόμαστε όμως κύριοι και κάτι ακόμα. Από Δευτέρα 11 Ιανουαρίου που τα παιδιά θα επιστρέψουν στις σχολικές τάξεις, όπου 20 παιδιά και άνω θα συνυπάρχουν σε κάθε σχολική αίθουσα , ξαφνικά ο ιός παύει να εξαπλώνεται? Και σίγουρα ο αντίλογος λέει ότι η εκπαίδευση είναι στην εθνική λίστα προτεραιοτήτων πάνω από τον αθλητισμό αλλά επιστήμονες παγκοσμίως κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις καταστροφικές ψυχολογικές συνέπειες του εγκλεισμού στα παιδιά και τις ευεργετικές ιδιότητες του αθλητισμού που είναι σε θέση να τις ανακουφίσουν.
Ας μην δώσουμε άλλα παραδείγματα παραλογισμού και λάθος επιλογών. Ας αρκεστούμε στο ότι είμαστε σε θέση να δώσουμε στα παιδιά αυτό που πρέπει με τον τρόπο που πρέπει, τηρώντας αυστηρότατα μέτρα. Δεν αντιλαμβάνεστε ότι όταν με το καλό όλη η υγειονομική κρίση αυτή περάσει πρέπει να κοιτάξουμε πίσω έχοντας τις λιγότερες δυνατές καταστροφές? Ότι αν για εσάς ο αθλητισμός βρίσκεται χαμηλά στις προτεραιότητές σας, για εμάς, τα παιδιά, τους γονείς και τους ανθρώπους που ζουν από τον αθλητισμό είναι κάτι περισσότερο; Ότι μπορούμε υπεύθυνα και νόμιμα να δώσουμε λύσεις, ακόμη και προσαρμοσμένες στα νέα δεδομένα;
Δείτε παρακάτω συνοπτικά μια πρόταση για τον πιθανό τρόπο λειτουργίας:
• Σε ανοιχτά γήπεδα, με ατομικό ιδιωτικό εξοπλισμό(μπάλα, σχοινάκι, λάστιχο ενδυνάμωσης)
• Τέσσερις ασκούμενοι με έναν προπονητή και απόσταση πάνω από 3 μέτρα
• Οι αθλητές καταφθάνουν φορώντας μάσκα με ατομικό αντισηπτικό και νερό
• Δεν υπάρχει χρήση αποδυτηρίων • Δεν γίνεται χρήση δημόσιας τουαλέτας
• Δεν υπάρχει τελικό παιχνίδι, παρά μόνο ατομική προπόνηση φυσικής κατάστασης και τεχνικής
• Χρόνος διάρκειας προπόνησης 45΄λεπτά
• Κενός χρόνος 15΄λεπτών ανάμεσα στα γκρουπ των αθλητών
• Απολύμανση σε πάγκους και σημεία επαφής μετά από κάθε γκρουπ
• Θερμομέτρηση κατά την είσοδο
Συνοψίζουμε επισημαίνοντας για ακόμα μια φορά το τέλμα που αθλητές και εργαζόμενοι βρίσκονται. Σε καιρούς κρίσης γενναίες ενέργειες και φωτισμένοι ηγέτες πάνε τα κράτη μπροστά. Όχι όμως μονόπλευρα, αλλά ζυγίζοντας όλους τους τομείς. Και εμείς δυστυχώς πηγαίνουμε μέχρι στιγμής μόνο πίσω. Τα χρονικά περιθώρια δυστυχώς έχουν τελειώσει. Δώστε επιτέλους μια ημερομηνία επανεκκίνησης, και ακούστε την αγανάκτηση του κόσμου. Στην ίδια χώρα ζούμε, αλλά εσείς έχετε ίσως αυτιά κλειστά απέναντι στις φωνές που καθημερινά καταδεικνύουν το πρόβλημα. Φτάνουν οι κολακείες κύριοι. Καιρός να κάνετε τη δουλειά σας όπως πρέπει!»