Η ζωή κύκλους κάνει και ξαναγράφει γεγονότα που έχουν κοινά στοιχεία με κάποια προηγούμενα. Η εθνική ομάδα του Μαρόκο, ομάδα από τις θεωρητικά μεσαίας δυναμικότητας του Παγκοσμίου Κυπέλλου «χτυπάει» στο Κατάρ την πόρτα του τελικού. Απέκλεισε Ισπανία και Πορτογαλία και έχει μπροστά της τη Γαλλία. Πορεία που έχει κοινά σημεία με την πορεία της Ελλάδας στο EURO του 2004. Οπότε αυτή η πορεία δημιουργεί συνειρμούς για μία ομάδα η οποία έχει περίπου τα ίδια τακτικά χαρακτηριστικά με την εθνική μας εκείνης της εποχής. Καλή μεσοαμυντική συμπεριφορά και εξαιρετική αξιοποίηση των ευκαιριών για γκολ, που δημιουργεί.
Αναλύοντας τις μέχρι τώρα επιτυχίες καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ένα από τα στοιχεία που οδήγησαν το Μαρόκο στους ημιτελικούς είναι η απουσία άγχους. Από τη στιγμή που η ομάδα πέρασε στους «16» είχε επιτελέσει τον κύριο σκοπό της παρουσίας της στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Από εκεί και πέρα, ό,τι καλύτερο κι αν πετύχαινε θα ήταν καλοδεχούμενο. Αρα μπαίνει μέσα στο γήπεδο χωρίς να βαραίνει τις πλάτες των παικτών του πρόσθετο άγχος. Δεν ήταν ίδια τα πράγματα για Ισπανία και Πορτογαλία που ήξεραν ότι ένας αποκλεισμός θα τους καθιστούσε υπόλογους απέναντι σ’ ένα ολόκληρο έθνος το οποίο είχε απαιτήσεις από αυτή την παρουσία.
Αρκούν όμως όλα αυτά για να κάνει το Μαρόκο τη μεγάλη έκπληξη και να αποκλείσει τους Γάλλους την Τετάρτη;
Αν προσεγγίσουμε ρεαλιστικά τον αγώνα, δύσκολα θα δώσουμε προβάδισμα για την πρόκριση στο Μαρόκο. Αλλωστε ούτε η Ελλάδα το 2004 ήταν το φαβορί, πριν από τον αγώνα με τη Γαλλία.
Οι Αφρικανοί δεν ήταν φαβορί ούτε με τους Ισπανούς, ούτε με την παρέα του Ρονάλντο. Τα κατάφεραν όμως μια χαρά.
Εκτός από την ποιότητα του, το Μαρόκο έχει μεγάλο κίνητρο και οι παίκτες έχουν μάθει καλά το μάθημα που τους δίδαξε ο Ουαλίντ Ρεγκραγκί. Ο προπονητής που ανέλαβε την εθνική μόλις τρεις μήνες πριν τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Που κατάφερε μέσα σε λίγο χρόνο, να περάσει στους παίκτες όλα εκείνα που ήθελε να κάνουν μέσα στο γήπεδο. Αποτέλεσμα; Το Μαρόκο όχι απλώς βρίσκεται στους ημιτελικούς, αλλά τερμάτισε πρώτο σε όμιλο με Κροατία, Καναδά και Βέλγιο. Από την προκριματική φάση είχε γράψει ήδη ιστορία. Ο Ρεγκραγκί δείχνει όμως διψασμένος για ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες. Συνεχίζει να προτρέπει τους παίκτες του για κάτι περισσότερο. Γιατί όχι; Δεν είναι λίγα αυτά που έχει κάνει μέχρι τώρα το Μαρόκο. Γιατί λοιπόν να μην κάνει ακόμη περισσότερα; Παρότι απέναντι του βρίσκεται η κυνική Γαλλία. Αλλωστε το Παγκόσμιο του Κατάρ έστειλε ένα μήνυμα: «Μην τα παρατάς ποτέ»!