Δεν άφησε κανένα περιθώριο για αμφισβητήσεις, με τον τρόπο που απάντησε στις ερωτήσεις που του έγιναν και οι οποίες αφορούσαν την πρόθεση του να επιστρέψει ή όχι στην Ιταλία ή σε οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με την ολοκλήρωση του δανεισμού του. Ήταν κάθετος, σαφής και ξεκάθαρος: «Έχω πάρει την απόφαση μου εδώ και καιρό. Θα μείνω στον ΠΑΟΚ». Αιτιολογώντας την επιλογή του, πρόσθεσε πως νιώθει υπέροχα στον δικέφαλο:
«Είναι μια ομάδα που με εκφράζει, έχει υψηλούς στόχους, έναν απίθανο κόσμο και οι εντυπώσεις μου στο χρόνο που είμαι εδώ είναι υπέροχες». Οι δηλώσεις του υπερπολύτιμου Σλοβένου έγιναν δεκτές με ικανοποίηση από τον κόσμο του ΠΑΟΚ, όπως επίσης και από τον Ραζβάν Λουτσέσκου, που στο πρόσωπο του βρήκε ένα σούπερ υπερεργαλείο το οποίο τον βοήθησε εντυπωσιακά, βγάζοντας τον αρκετές φορές από δύσκολες καταστάσεις. Το ότι ρίχνει άγκυρα στην Τούμπα ο πλέον αποτελεσματικός αυτός παίκτης, ασφαλώς και είναι μία ενδιαφέρουσα και σημαντική είδηση. Αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ βρίσκεται απέναντι και κοντά σε ευδιάκριτους και εφικτούς στόχους. Ως εκ τούτου θεωρείται αναγκαίο να διατηρήσει τα μέχρι στιγμής κεκτημένα (άριστη ψυχολογία, σταθερή ανοδική πορεία), προκειμένου να τους προσεγγίσει και να τους διεκδικήσει με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Η παρουσία του αρχισκόρερ Γιασμίν ενισχύει τις όποιες προοπτικές για να κλείσει ικανοποιητικά μια χρονιά που ξεκίνησε στραβά.
Αύριο υπάρχει το παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Πιθανότατα θα έχει ήδη εκτιμηθεί - και όχι υποτιμηθεί – ο αντίπαλος λόγω της βαθμολογικής του θέσης. Οι Αθηναίοι έχουν απόλυτη ανάγκη να πάρουν ότι μπορούν από την Τούμπα με ότι σημαίνει αυτό για τον ΠΑΟΚ, του οποίου ο προπονητής έχοντας υπόψιν του και τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, μπορεί να επιχειρήσει κάποιο rotation. Στην προκειμένη περίπτωση και αν συμβεί αυτό θα πρέπει οι οποιεσδήποτε προσθαφαιρέσεις να είναι περιορισμένης έκτασης. Κι αυτό, γιατί στο παρελθόν δεν ήταν λίγες οι φορές που η ομάδα έπαιξε με τη φωτιά κι ευτυχώς δεν κάηκε.
Χθές οι βετεράνοι έκοψαν την πίτα τους και τίμησαν τους χορηγούς που χρόνια βρίσκονται στο πλευρό τους. Πιο μπροστά όμως και πάνω από όλα, δεν λησμόνησαν να αναφερθούν με σεβασμό και να στείλουν για μια ακόμη φορά τα συλλυπητήρια τους στους γονείς του αδικοχαμένου Άλκη. Με τους βετεράνους του ΠΑΟΚ με συνδέουν πολλά και ξεχωριστά συναισθήματα. Τα τελευταία χρόνια βρέθηκα σε παρόμοιες συνάξεις τους, παρέα με έναν πολυαγαπημένο μου φίλο και μεγάλο ΠΑΟΚτσή, τον Γιώργο Σαρασίδη.
Το είχαμε καθιερώσει σαν ένα ραντεβού που το είχαμε ανάγκη και οι δύο. Το θέλαμε γιατί μας έδινε την ευκαιρία να θυμηθούμε τα παλιά, τα δικά μας, τα όσα όμορφα, ένδοξα αλλά και σκληρά και πέτρινα αφορούσαν τον πρόσφυγα ΠΑΟΚ. Σημείο αναφοράς μας οι αναμνήσεις από την πρώτη χρυσή εποχή και από τη δεύτερη με την επανάσταση του 70΄. Αναμνήσεις που ζωντάνευαν μόλις εμφανιζόταν ο θρύλος και το ίνδαλμα μας ο μεγάλος Λάμπης Κουιρουκίδης. Δυστυχώς στην προχθεσινή εκδήλωση δεν είχα το κουράγιο να πάω. Με κάλεσαν τα παιδιά με τον ευγενικό Σάκη Παντελίδη, όμως ένιωθα πως δεν είχα το κουράγιο. Δεν ήμουν σίγουρος αν θα άντεχα να βλέπω άδεια τα καθίσματα δεξιά κι αριστερά μου με τον Λάμπη και τον Γιώργο να «απουσιάζουν». Η μοίρα είχε άλλα σχέδια για την παρέα μας. Ο Γιώργος και ο Λάμπης δεν είναι κοντά μας. Έφυγαν και άφησαν πίσω τους καλούς φίλους και μεγάλη θλίψη. Στο περιθώριο της εκδήλωσης, την πλακέτα για την προσφορά του αείμνηστου Γιώργου Σαρασίδη, την παρέλαβαν τα παιδιά του: Ο Θεμιστοκλής και ο Δημήτρης.
Οι ιεραπόστολοι της αγάπης και τα κοράκια του μίσους
Άκουσα με προσοχή, με σεβασμό, θα προσέθετα και με δέος τα όσα κατέθεσε στο Metropolis 95,5 και στην εκπομπή «στη σέντρα» με τον Γιώργο Μπούζο, ο πατέρας του αδικοχαμένου Άλκη. Ομολογώ ειλικρινά πως ένιωθα όπως ένας θεοσεβούμενος χριστιανός ακούει εκείνη την ώρα ένα ευαγγέλιο.
Ασυναίσθητα τον έφερνα μπροστά μου σαν έναν ιεραπόστολο που κηρύττει την αγάπη, την ανθρωπιά, την ενότητα και την συγχώρεση. Στη συνέχεια από την ίδια εκπομπή πληροφορήθηκα κάτι που με αιφνιδίασε, που ήταν πολύ μεγάλο, αλλά δεν το γνώριζα. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι ένας φωτισμένος Δήμαρχος κατάφερε να ενώσει, να συμφιλιώσει και να οδηγήσει τους οπαδούς του Άρη και του ΠΑΟΚ μονιασμένους και αγαπημένους σε εκδηλώσεις και σε μια πορεία για την οποία θα πρέπει να αισθανόντουσαν περήφανοι οι Θεσσαλονικείς. Κάθισα λοιπόν και σκέφτηκα να κάνω μια σύγκριση. Με τα όσα άλλα αντίθετα μας ζώνουν, με το μίσος και τη διχόνοια να έχουν το πρώτο χέρι και κάποιους αδίστακτους να σπρώχνουν τη νεολαία στην εχθροπάθεια και στον αλληλοσπαραγμό.
Από τη μία μεριά λοιπόν οι ιεραπόστολοι της ελπίδας Αριστείδης Καμπανός και ο Δήμαρχος Συκεών Σίμος Δανιηλίδης και από την άλλη τα κοράκια του μίσους. Δεν έχουν όνομα; Ασφαλώς και έχουν και πιστεύω ότι τους περισσότερους τους γνωρίζετε. Κατηφορίστε λίγο προς την Αθήνα και θα βρείτε μερικούς από εκείνους τους κυνικούς και αδίστακτους που επιδίδονται στην αναμόχλευση παθών, στους συναισθηματικούς εμπρησμούς και στην πρόκληση εμφυλιοπολεμικών συρράξεων. Αν δυσκολευτείτε, στηθείτε σε κάποιο τηλεοπτικό δέκτη ή διαβάστε κάποια αθηναϊκή εφημερίδα, γιατί είναι τόσο αφελείς που δεν αντιλαμβάνονται ότι με τα όσα επιχειρούν, αυτοσυστήνονται.