Ακούγοντας τον Πορτογάλο προπονητή , απορήσαμε με αναφορές του. Δεν μείναμε πάντως, με την απορία επειδή θεωρήσαμε πως ίσως, παρακούσαμε . Διαβάζοντας όμως, μια και δυο και τρεις φορές τις δηλώσεις του στην ιστοσελίδα metrosport.gr αποκλείσθηκε η κατ’ αρχήν θεωρία μας. Εκείνης σύμφωνα με την οποία, ίσως παρακούσαμε…
«Δεν ψάχνω δικαιολογίες. Θα παλέψουμε με νύχια και δόντια», είπε ο Αμπέλ Φερέιρα. Ήταν κάθετος σε ό, τι είπε. Κι άρεσε. Αυτό καταγράψαμε,. Άρεσε!
Ήταν για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε κατά καταμεσής του πελάγου το τιμόνι του ΠΑΟΚ (μετά το …λάκισμα του Ράζβαν Λουτσέσκου). Ο Πορτογάλος προπονητής και δεν είπε και δεν έψαξε για δικαιολογίες. Αντίθετα. Απέφυγε τέτοιες θέσεις. Και δεσμεύθηκε για σκληρές μάχες, κόπο και πόνο για την διάκριση της ομάδας του.
Δε μας είχε συνηθίσει σε τέτοιες θέσεις ο Αμπέλ Φερέρα. Έψαχνε πάντα, δικαιολογίες. Υποσχόταν με «θα» τίτλους και διακρίσεις. Ξάφνιασε. Εξέπληξε ευχάριστα. Κι αναρωτηθήκαμε: Είναι άραγε, ο ίδιος Αμπέλ Φερέιρα ή είναι … Άλλος;
Η αλήθεια είναι πως η αλλαγή του – επικοινωνιακά τουλάχιστον – είναι θαυμαστή. Αν κι ανάλογη φυσικά είναι κι η αγωνιστική. Αυτή η οποία αντικατοπτρίζεται ως πρώτη εικόνα του ΠΑΟΚ στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Στην ουσία αυτή η αλλαγή – επικοινωνιακή κι αγωνιστική – αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της συγκλονιστικής πρόκρισης κόντρα στην Μπεσίκτας.
Ο Αμπέλ Φερέιρα βγήκε μπροστά. Απέφυγε το κρυφτό με τις δικαιολογίες. Κοίταξε τον ευρειών διαστάσεων ορίζοντα της ομάδας του. Και την οδήγησε αποφασισμένος για μάχες με δόντια και με νύχια. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε την πρώτη σημαντικότατη μάχη. Τούτο απέφερε (συν τοις άλλοις και…) την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του κόσμου στον προπονητή της ομάδας του.
Φυσικά και χρειάζεται τιτάνια προσπάθεια, για να οικοδομηθεί ακλόνητη εμπιστοσύνη. Είναι μία… ευπαθής εμπιστοσύνη. Να μην πούμε… Ευάλωτη; Όπως και να την πούμε, όπως και να είναι ήδη εμπιστοσύνη. Είναι αυτή η οποία ήταν ανύπαρκτη μια ολόκληρη αγωνιστική περίοδο, Την παρελθούσα. Και με το «καλημέρα» της παρούσας είναι υπαρκτή. Εμφανίζεται δε, εντυπωσιακά μεγάλη.
Είπαμε όμως… Δεν είναι ακόμη ακλόνητη. Η διαφορά βέβαια, πέρυσι με εφέτος, ήτοι από την ανυπαρξία στην ύπαρξη είναι διαφορά ηλιόλουστης ημέρας με βαθιά σκοτεινή νύκτα!
Τα λόγια του Αμπέλ Φερέιρα δεν απωθούν τους φίλους του «δικέφαλου». Τον έλκουν. Απεχθάνονται… Αποτάσσονται τις δικαιολογίες οι φίλοι του «δικέφαλου». Σιχαίνονται τα πολλά και μεγάλα λόγια. Έργα ήθελαν πάντα. Έργα θέλουν ακόμη. Κι απαιτούν πάντοτε από την ομάδα τους ως σύνολο προπονητών και παικτών να μάχεται. Κι εάν είναι να πέσει… Να πέφτει – όταν κι εάν πέφτει – ηρωικά μαχόμενη! Κι ουχί να παραδίδεται με τα χέρια κάτω όπως συνέβη σε συγκεκριμένους κρίσιμους αγώνες πέρυσι.
Στον πρώτο κρίσιμο αγώνα εφέτος, η ομάδα τους , ως σύνολο παικτών και προπονητών, στάθηκε όρθια. θριάμβευσε επειδή το έλεγε η ψυχή της. Έδωσε μάχη με την Μπεσίκτας με νύχια και δόντια. Και την κέρδισε…
Έτσι θέλει τον ΠΑΟΚ ο κόσμος του και με τη Λάρισα και με την Μπενφίκα. Να τρώει σίδερα. Να μάχεται με ψυχή. Για να μην χρειάζεται, να αναζητά δικαιολογίες κι ως άτομα κι ως σύνολο προπονητών και παικτών!
Ως εκ τούτων μικρή σημασία έχει ποιος Αμπέλ Φερέιρα είναι. Είτε ο ίδιος είναι, είτε … Άλλος, μεγάλη σημασία έχει πως έτσι προσεγγίζει τον παλμό και τον ρυθμό των ΠΑΟΚτσήδων…