Τα
credits
για την πορεία του ΠΑΟΚ στο Πρωτάθλημα
με τα τρία διπλά σε πολύ δύσκολες έδρες,
πηγαίνουν αναμφίβολα στον Ραζβάν
Λουτσέσκου. Τρία επιτυχημένα αποτελέσματα
εκτός έδρας, μία σπουδαία νίκη στο
ντέρμπι με την ΑΕΚ και ο Δικέφαλος είναι
δίκαια στις υψηλότερες θέσεις της
βαθμολογίας.
Ο
Ρουμάνος, κόντρα στην γκρίνια που
κυριαρχούσε από το καλοκαίρι, κόντρα
στον αρνητισμό, στις φιλοσοφικές
συζητήσεις ανεύ περιεχομένου, όχι μόνο
έδεσε το σύνολο, έπεισε τους παίκτες
του πως αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές
και μπορούν να το δείξουν σε κάθε
παιχνίδι. Εφτιαξε μία ομάδα με μέταλλο
για να πάρει τίτλο. Παίζοντας συνεχόμενα
παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, χωρίς
κομβικούς παίκτες, η ομάδα όχι μόνο δεν
επηρρεάστηκε, αλλά έβγαλε χαρακτήρα.
Ειδικά εκτός έδρας φαίνεται πως κερδίζει
με άνεση, ακόμη κι αν δεχθεί πίεση από
τους αντιπάλους της. Όπως έγινε και στο
Ηράκλειο. Το τελικό 1-3, ο αγωνιστικός
θρίαμβος του ΠΑΟΚ ήρθε ως μία φυσιολογική
εξέλιξη της δουλειάς που γίνεται μέσα
στο γήπεδο. Βλέπετε, την δουλειά, αρκετοί
την έχουν απαξιώσει. Δεν πίστευαν, δεν
πιστεύουν, έχουν το δικό τους σκεπτικό
που όμως δεν συμβαδίζει με την
πραγματικότητα. Ο Λουτσέσκου και με
αυτό το υλικό, το οποίο δεν ενισχύθηκε
με ένα καθαρόαιμο δεκάρι, με ένα ακόμη
εξτρέμ, μεταμόρφωσε την ομάδα και τα
αποτελέσματα τον δικαιώνουν.
Κόντρα λοιπόν στην λογική του παραλόγου που κυριαρχούσε (και θα εξακολουθεί να κυριαρχεί γιατί η γκρίνια και η αμφισβήτηση προτάσσονται από τους μόνιμους αμφισβητίες), ο Ρουμάνος παραδίδει μαθήματα οργάνωσης ενός ποδοσφαιρικού συνόλου, στηρίζεται στην εμπειρία (στους… γερασμένους και… υπερήλικες), βάζει και νέους (Κωνσταντέλια), μεταμορφώνει παίκτες όπως ο Πασχαλάκης, ο Μπίσεσβαρ, ο Ντόουγκλας, ο Εσίτι, δίνει έμφαση στην ομαδική αμυντική λειτουργία, κάνει ότι πρέπει για να κερδίζει η ομάδα του. Καθαρά και ξάστερα. Ακόμη και τον Ακπομ που δεν τον ήθελαν στην Μίντλεσμπρο (υπάρχει δήλωση του προπονητή της αγγλικής ομάδας), τον βελτίωσε και πέτυχε δύο γκολ στην Ευρώπη, ενώ σε κάθε παιχνίδι δείχνει βελτιωτικά στοιχεία.
Αυτός ο ΠΑΟΚ, έτσι όπως είναι δομημένος, πάει για τίτλο. Και φέρει την υπογραφή (φαρδιά – πλατιά) του προπονητή του.