Μπορεί όμως να αποτελέσουν οι επαγγελματίες διαιτητές ένα βήμα ώστε να αποκτήσουν αξιοπιστία τα σφυρίγματα τους; Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο σε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση σημειωθεί στη διαιτησία: Να προκύψουν καλύτερες διαιτησίες και να εξαφανιστεί η καχυποψία από τον κόσμο.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες η κατηγορία Elite Referee θα περιλαμβάνει το πολύ 12 Ελληνες διαιτητές, οι οποίοι θα εκπαιδεύονται συνεχώς με στόχο να κάνουν όσο τον δυνατόν λιγότερα λάθη στους αγώνες. Ετσι ο πίνακας δεν θα μεταβάλλεται ώστε να προστίθενται τα… «πουλέν» των ΕΠΣ κάθε χρόνο, δημιουργώντας ένα αμφιβόλου ποιότητας διαιτητικό μωσαϊκό.
Μπορεί όμως να γεννάει αισιοδοξία μία τέτοια εξέλιξη; Ολοι ξέρουν ότι το πρόβλημα στην ελληνική διαιτησία δεν είναι η ποιότητα των διαιτητών, αλλά τα τζαρτζαρίσματα που γίνονται ώστε να φθάσουν στους πίνακες της Super League1. Και όταν τα κριτήρια δεν είναι αξιοκρατικά, αυτονόητο είναι να υπάρχουν γραμμάτια τα οποία θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεπληρωθούν.
Από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Οι ΕΠΣ, συνήθως ποδηγετούνται από τους μεγαλοπαράγοντες, κι αυτές με τη σειρά τους προωθούν διαιτητές πρόθυμους να κάνουν χατίρια. Ετσι στήνεται ένα σύστημα από τις χαμηλές κατηγορίες που βγάζει τους μεγάλους καρπούς στην πρώτη τη τάξη κατηγορία. Είναι γνωστό σ’ όλους πώς λειτουργεί το σύστημα της διαιτησίας. Κι όταν ένας διαιτητής σφυρίζει με το μυαλό στην υποχρέωση που έχει, λογικό είναι να κάνει λάθη και να γεννούν καχυποψία οι αποφάσεις του. Στα ίδια λάθη των ξένων διαιτητών δεν ακούγεται κιχ ενώ όταν τα κάνουν Ελληνες διαιτητές οι παράγοντες χαλούν τον κόσμο.
Αρα των ερώτημα που μπαίνει είναι αν οι διαιτητές που θα επιλεγούν για να μπουν στη λίστα των Elite Referee θα επιλεγούν μόνο με αξιοκρατικά κριτήρια ή αν θα βάλουν το χεράκι τους και οι ΕΠΣ. Στη δεύτερη περίπτωση δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε. Αν τα κριτήρια είναι αξιοκρατικά υπάρχει κάποια ελπίδα με την επαγγελματική διαιτησία να γίνουν βήματα προόδου.