των Καστάνη - Ζαϊρη
Καλό μήνα σε όλους και όλες με υγεία πάνω από όλα. Η αλήθεια είναι και αναφερόμαστε στην επόμενη ημέρα της επικράτησης του ΠΑΟΚ επί του Άρη στην Τούμπα, πως μετά από αρκετά παιχνίδια παρατηρήσαμε πως όλοι μέσα στην ομάδα ξεχείλιζαν από πάθος για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Από τον πρώτο έως τον τελευταίο. Αντιδράσεις κυρίως από τον πάγκο που ήταν υπέρμετρες και φανέρωναν το πόσο πολύ ήθελαν αυτό το αποτέλεσμα.
Η ήττα με βαρύ σκορ στο προηγούμενο παιχνίδι ήταν ένα ηχηρό καμπανάκι για όλους. Η εμφάνιση του ΠΑΟΚ στην Αθήνα, με όλα τα γεγονότα που συνέβησαν ήταν απογοητευτική. Τις προάλλες στο τοπικό ντέρμπι με τον Άρη, είδαμε μία εντελώς διαφορετική αγωνιστική αντίδραση. Ακόμη και μετά το γκολ του Καμαρά και το γεγονός ότι προηγήθηκε ο Άρης στο πρώτο ημίχρονο.
Αυτή την αντίδραση, εάν έβγαζαν οι παίκτες στα περισσότερα ματς των πλέϊ οφ, πιθανότατα θα είχαμε διαφορετικά αποτελέσματα. Υπάρχουν ορισμένοι στους οποίους δεν αρέσει η αντίδραση των ανθρώπων που προέρχονται από τον πάγκο, ειδικά σε επίμαχες φάσεις. Τονίζουν πως αυτού του τύπου οι αντιδράσεις, μικραίνουν τον ΠΑΟΚ.
Όμως, για να τα λέμε όλα. Τέτοιου είδους αντιδράσεις δεν βλέπουμε από ανθρώπους που κάθονται στον πάγκο της ΑΕΚ; Ανάλογες δεν είδαμε από τον πάγκο του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού; Συμπέρασμα: Είτε μας αρέσει, είτε όχι, αυτού του τύπου οι αντιδράσεις γίνονται από όλους. Επομένως, γιατί στον ΠΑΟΚ θα πρέπει να το παίξουν υπεράνω;