Η
μεταμόρφωση είναι τρομακτική. Ο περσινός αήττητος ΠΑΟΚ δεν έχει πάρει ούτε ένα
μεγάλο ματς φέτος και αυτό δεν μπορεί
παρά να ταρακουνήσει τον Ιβάν και τους
συνεργάτες του ενόψει της νέας σεζόν.
Γράφει ο Κώστας Πετρωτός
Στα πολλά σχόλια που έχουν γραφτεί από οργισμένους οπαδούς του ΠΑΟΚ μετά την ήττα από την ΑΕΚ, υπήρξαν αρκετά που είχαν πάνω-κάτω το ίδιο νόημα: «Πάλι θα τα ρίξετε όλα στον προπονητή εσείς οι δημοσιογράφοι και καθαρίσατε...».
Ως γενική θεώρηση, οι συγκεκριμένοι φίλοι του Δικεφάλου δεν έχουν άδικο. Σχεδόν σε όλους τους αθλητικούς συντάκτες αρέσει να κριτικάρουν τα πεπραγμένα του προπονητή της ομάδας για την οποία γράφουν. Ενίοτε τους αποδίδουν μαγικές ικανότητες. Δοκάρι και μέσα, προπονητάρα, δοκάρι κι έξω... μυρωδιάς.
Δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, είναι παγκόσμιο το φαινόμενο, ίσως όμως στην χώρα μας να είναι λίγο πιο έντονο. Όλοι μας κρύβουμε έναν προπονητή μέσα μας και έχουμε την δική μας άποψη γι' αυτό που (δεν) παίζει η ομάδα μας.
Ωστόσο, στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, όσο και να θες να δικαιολογήσεις τον Αμπέλ Φερέιρα, όσο και να ψάχνεις να πιαστείς από κάπου για να πεις «μοντέρνος κόουτς είναι, έχει συμπεριληφθεί στα καλύτερα ταλέντα προπονητών διεθνώς, ας του δώσουμε τον χρόνο του», δεν το βρίσκεις. Κάθε αγώνας που περνά δημιουργεί ακόμη πιο έντονο προβληματισμό για το αν η οικογένεια Σαββίδη πρέπει να του αφήσει τα... κλειδιά της ομάδας και για την νέα σεζόν, χωρίς αυτό να συνιστά τεράστιο κίνδυνο να χαθεί και αυτή όπως και η φετινή.
Ας πάρουμε ως ερέθισμα τον χθεσινό αγώνα με την ΑΕΚ που απ' όλους είχε χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο ματς των πλέι οφ και ο ίδιος ο Φερέιρα ομολόγησε ότι αν η ομάδα του έπαιρνε τους τρεις βαθμούς θα είχε αγκαλιάσει την δεύτερη θέση.
Οι αλήθειες ενός μεγάλου αγώνα
Τι είδαμε στην συγκεκριμένη αναμέτρηση;
-Εναν ΠΑΟΚ να μην μπορεί να βγάλει ενέργεια, σε αντίθεση με την ΑΕΚ που είχε παίκτες που πήγαιναν πρώτοι στις μονομαχίες και κέρδιζαν φάουλ και κόρνερ με μεγάλη ευχέρεια από τους... βαρείς αντιπάλους τους. Δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται αυτή η εικόνα και για του λόγου το αληθές θυμηθείτε το ματς της πρεμιέρας των πλέι οφ που ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε πιο νωχελικός από ποτέ. Το παραπάνω σκηνικό ενίσχυσε την πεποίθηση που έχουν όσοι παρακολουθούν από κοντά τον ΠΑΟΚ ότι φέτος δεν γυμνάζεται σωστά.
-Μία ομάδα φάντασμα για ένα ημίχρονο, που δέχθηκε ασφυκτική πίεση στο τελευταίο τέταρτο του πρώτου μέρους, με τρεις χαφ στο αρχικό σχήμα της λες και ήθελε να υπερασπιστεί κάποιο σκορ πρόκρισης. Η αρχική προσέγγιση της αναμέτρησης από τον Αμπέλ Φερέιρα ήταν ηττοπαθής και αυτό φάνηκε με την βελτίωση εικόνας στο δεύτερο μέρος. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο και το λιγότερο σημαίνει άγνοια των βασικών δεξιοτήτων του πρωταθλητισμού.
-Ενα κοουτσάρισμα με αλλαγές που έγιναν, για μία ακόμη φορά, με... χρονοκαθυστέρηση (ο ΠΑΟΚ αδυνατούσε να κρατήσει την μπάλα στην κατοχή του σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο, δέχθηκε ασφυκτική πίεση λόγω αυτού του γεγονότος και ο προπονητής του επέλεξε να βάλει τον Μπίσεσβαρ στις αρχές του δευτέρου. Αφού είχε γίνει η πρώτη ζημιά (0-1).
-Παίκτες που πέρα από ενέργεια δεν έβγαζαν την κάψα της νίκης, δεν εμφανίστηκαν ποτέ όπως το έκαναν πέρυσι, όταν έμπαιναν στα ντέρμπι με γυαλισμένο μάτι. Ίσως γιατί δεν υπάρχουν πλέον ισχυροί δεσμοί μέσα στα αποδυτήρια.
Το συνολικό συμπέρασμα από το παιχνίδι ήταν, πως για μία ακόμη φορά, ο φετινός ΠΑΟΚ δεν θυμίζει σε τίποτα την περσινή ομάδα των αήττητων πρωταθλητών και νταμπλούχων που κάθε φορά που έμπαιναν στο γήπεδο σου έδιναν την εντύπωση ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρουν τους τρεις βαθμούς.
Αυτό αποτελεί και το πιο έντονο στοιχείο προβληματισμού σε σχέση με το ερώτημα «τι έχει καταφέρει ο Φερέιρα στον έναν χρόνο που βρίσκεται στον πάγκο του ΠΑΟΚ;». Κατά την προσωπική άποψή μου, όποιος απαντήσει σ΄αυτό το ερώτημα μπορεί να βγάλει τα πραγματικά συμπεράσματα για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Τούμπα. Δυστυχώς, για τους φίλους της αυτή η ομάδα έχει ξεμάθει πως να νικά. Δεν κουβαλά αυτή την τρομερή αυτοπεποίθηση με την οποία έμπαινε στα περσινά ματς της, αρκείται σε μικρά καλά διαστήματα στη διάρκεια των αγώνων και τα εύκολα μπράβο (χωρίς όμως ποτέ να έχει πνίξει τον αντίπαλο). Σαν τα μπράβο που έδωσε ο Φερέιρα στον εαυτό του όταν πήρε το τύμπανο και άρχισε να κάνει πως το χτυπάει για να ξεσηκώσει την κερκίδα στον Βόλο. Προφανώς εκείνο το απόγευμα στο Πανθεσσαλικό δεν είχε καταλάβει το μέγεθος της ομάδας που κοοουτσάρει και αμφιβάλω αν έχει αλλάξει κάτι από τότε. Ακόμη και μετά το ματς με τον Αρη στο «Κλ. Βικελίδης», ο Πορτογάλος τεχνικός βγήκε στην κάμερα του συνδρομητικού και πανηγύριζε λες και είχε «κλειδώσει» ο στόχος των προκριματικών του Champions League και χωρίς να είχε σκεφτεί ότι στον αντίπαλό του είχε ήδη αρχίσει η διαδικασία της μαζικής αποχώρησης παικτών.
Προφανώς, ορισμένοι από εσάς θα σκεφτείτε: «Κάτσε ρε Πετρωτέ. Κι οι παίκτες; Δεν έχουν ευθύνες; Που ο Πασχαλάκης έχει «μπλοκάρει» και δεν ξέρει προς τα που να κινηθεί στη φάση του 0-1 ή ότι σε ένα ολόκληρο ημίχρονο έκαναν μόλις μία σωστή επίθεση που κατέληξε στο γκολ του Σφιντέρσκι αλλά και στο επιθετικό φάουλ του Μαουρίσιο λίγο νωρίτερα;». Φυσικά και έχουν, αλλά για πείτε μου. Όταν μετά το ματς ο προπονητής μπαίνει στα αποδυτήρια και τους λέει «θέλουμε να κρατήσουμε την εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου, προχωράμε για το επόμενο ματς», εσείς τι καταλαβαίνετε; Παίρνουν τα σωστά μηνύματα από τον προϊστάμενό τους; Γίνεται καμία προσπάθεια να αφυπνιστούν; Συγχωρέστε με, αλλά έναν χρόνο το περιμένω αυτό το ξέσπασμα του Φερέιρα και δεν το βλέπω. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να τους διαχειριστεί. Και πλέον, «χάνει» και παίκτες στους οποίους έδειχνε να πιστεύει πολύ. Ο Λημνιός δεν είναι αυτός που πρέπει τελευταία, σύμφωνοι, αλλά ο Φερέιρα δεν ήταν εκείνος που τον θεωρούσε από τους πλέον κομβικούς παίκτες του ΠΑΟΚ; Ποια είναι στ' αλήθεια η εμπιστοσύνη στα δύσκολα που του δείχνει ο 41χρονος κόουτς για να την εισπράξει μετά σε καλή απόδοση; Και ο Λημνιός είναι ένα μόνο παράδειγμα που δείχνει την διαφορά της προσέγγισης του προπονητή φέτος, σε σχέση με τον Λουτσέσκου πέρυσι.
Είναι πολύ ξεκάθαρο πλέον ότι όλο ο μηχανισμός ΠΑΟΚ με πρώτο και καλύτερο τον Ιβάν Σαββίδη πρέπει να πάρει μία απόφαση «εδώ και τώρα» για το τι θα πράξει στην σχέση του με τον Φερέιρα.
Τα πολλά χρήματα που απαιτούνται για να σπάσει ένα συμβόλαιο που (μαζί με τους συνεργάτες) αγγίζει τα 2.000.000 ευρώ, δεν μπορούν να γίνουν το ανάχωμα για να μην ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για την επόμενη μέρα του ΠΑΟΚ. Και στο πώς ο Δικέφαλος θα μπει σ' αυτή θα παίξει ρόλο και το πώς θα καταλήξει η φετινή σεζόν.
Υ.Γ. Οι πιτσιρικάδες της Κ17 θα παρέμεναν μία σπουδαία φουρνιά ακόμη κι αν έχαναν το τρόπαιο. Όλο το μέλλον δικό σας, παιδιά.