Είναι αυτό που λένε… χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει. Ήταν προφανές ότι ο Άρης δεν θα νικούσε και εξίσου πασιφανές ότι η ΑΕΚ θα μεγάλωνε τη διαφορά της ενόψει των Playoffs της Super League 1.
Ίσως πάλι οι «θεσμοί» να μη θέλουν τον Αρη εκεί, στην τελική φάση του Πρωταθλήματος. Υποψίες υπάρχουν, κατατέθηκαν την Κυριακή σχετικά πειστήρια. Εξάλλου, στην περίοδο της εξυγίανσης, όλα είναι πιθανά. Όπως το επίπεδο διαιτησίας του Καραντώνη. Από τα μικρά, έως τα μεγάλα πράγματα που γίνονται σ’ ένα παιχνίδι. Ημαθιώτης, ο συγκεκριμένος διαιτητής. Παιδί της Μακεδονίας. Δεν γίνεται να μην είδε μαζί με τον Κουμπαράκη (στο VAR) την ανατροπή του Γιάννη Φετφατζίδη. Πέραν του ξύλου που έπεφτε στο γήπεδο. Για λόγους που γνωρίζουν μόνο οι ίδιοι δεν θέλησαν να καταλογίσουν το πέναλτι. Βέβαια, η συγκεκριμένη φάση είναι απλά το αποκορύφωμα της χθεσινής κωμωδίας. Είναι αυτή που εκθέτει και δείχνει ξεκάθαρες διαθέσεις. Γι’ αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο θα είναι μονίμως ανυπόληπτο. Δεν έχει κανείς παρά να ρίξει μια ματιά σε συγκεκριμένα παιχνίδια. Κάποτε είχαμε τον Ολυμπιακό και το Αιγάλεω, τώρα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα γιατί η πίτα είναι μεγάλη και τα κομμάτια περισσότερα.
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος για τον Άρη, υπάρχει και η δεύτερη. Μετά την αναγκαστική αποχώρηση του Μπράουν Ιντέγε, δεν είχε τρόπο έκφρασης στην επίθεση και κυρίως παίκτη που θα άνοιγε χώρους για τους συμπαίκτες του. Ο Φιορίν Ντουρμισάι δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στον συγκεκριμένο ρόλο, ενώ ο Ντάνι Λάρσον χάθηκε μεταξύ των στόπερ της ΑΕΚ. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι ελάχιστες οι ευκαιρίες που δημιούργησε ο Αρης με συνέπεια – για πρώτη φορά – να μην σκοράρει σε εντός έδρας αγώνα Πρωταθλήματος. Από την άλλη πλευρά, πόσο εύκολο είναι να αξιολογήσει κανείς την εμφάνιση μιας ομάδας όταν το ξύλο είναι ανελέητο και ο διαιτητής αποφασίζει σαν να μην τρέχει κάτι. Φανταστείτε να φθάσουμε και στα Playoffs τι έχει να γίνει.
Η Ελλάδα (ποδοσφαιρικά) πρέπει να πάρει αυτό που της αξίζει. Διαφορετικά δεν θα… καταλάβει. Κι αυτό που της αξίζει είναι να μην είναι ίση και όμοια με άλλες χώρες γιατί κυριαρχούν οι νόμοι των ισχυρών και όχι του ποδοσφαίρου.