«Έγινα καλύτερος προπονητής με τον ΠΑΟΚ…», είπε ο Αμπέλ Φερέιρα. Σοβαρή και συνάμα λεβέντικη η θέση του. Ο ΠΑΟΚ βέβαια, δεν έγινε καλύτερη ομάδα μαζί του. Για να λέμε τα σύκα, σύκα και την σκάφη, σκάφη. Δίχως τούτο να αποτελεί κι αποκλειστικά δική του ευθύνη. Είναι κι ευθύνη παικτών του, βλέπετε. Ορισμένοι εκ των οποίων δεν στήριξαν τον Πορτογάλο προπονητή όσο ήταν στον ΠΑΟΚ. Και τώρα που δεν είναι - καθώς έφυγε για την Παλμέιρας - τον στηρίζουν αναφανδόν. Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων…
Αν μη τι άλλο πάντως, η αποχώρηση του Αμπέλ Φερέιρα ήταν βελούδινη. Δεν έφυγε νύκτα! Έφυγε με λίγα λόγια κι ουσιώδη. Σε αντίθεση με τον Ραζβάν Λουτσέσκου ο οποίος έγραψε μεν ιστορία ως Πρωταθλητής και Κυπελλούχος προπονητής του ΠΑΟΚ αλλά… Έφυγε νύκτα. Κι έκτοτε κάθε λόγος του Ρουμάνου είναι ανούσιος. Με άλλα λόγια; Δεν βοηθά τον ΠΑΟΚ!
Δε θα τους λησμονήσουν οι φίλοι του «δικέφαλου». Θα θυμούνται αμφότερους για διαφορετικούς λόγους. Ήταν τα δυο άκρα. Από τη μία η κορυφαία επιτυχία και από την άλλη η κορυφαία αποτυχία. Δίχως κοινό παρονομαστή. Τούτο επειδή ο Πορτογάλος φεύγοντας δεν έβλαψε τον ΠΑΟΚ ενώ ο Ρουμάνος τον έβλαψε. Κι οι δύο πάντως, αγάπησαν τον ΠΑΟΚ…
Στο καλό να πάνε!
Για τον ΠΑΟΚ πλέον, υπάρχει η πραγματοποίηση του ονείρου. Προπονητής του – με τον έναν ή τον άλλον τρόπο – ο Πάμπλο Γκαρσία. Εμβληματική μορφή για τον κόσμο καθώς σε αυτόν βλέπει τον εαυτόν του κάθε φίλος του «δικέφαλου». Και δεν είναι μία απλή, προσωπικότητα. Είναι πανίσχυρη κι απαστράπτουσα προσωπικότητα. Απόλυτα αυτόφωτος κι αυτοδύναμος. Η απόφαση του Ουρουγουανού σούπερ σταρ να απλώσει ρίζες επί ελληνικού εδάφους κατ’ αρχήν και στη συνέχεια να μπολιαστεί στον κορμό του ΠΑΟΚ, τον καθιστά έμβλημα για τον κόσμο.
Κι ως παίκτης κι ως προπονητής αλλά κυρίως ως άνθρωπος ήταν, είναι και θα είναι πολύτιμος για τον ΠΑΟΚ. Διαμαντόπετρα στου «δικέφαλου» το δακτυλίδι…
Μαζί δε, με τον Αντελίνο Βιεϊρίνια είναι οι μοναδικοί στην εποχή των ξένων - μετά την εποχή των Ελλήνων – οι οποίοι υψώθηκαν στον ιστό της συνείδησης των φίλων του «δικέφαλου» ως σημαίες της ομάδας τους…
Μάγος όμως, δεν είναι. Μαγικό ραβδάκι δεν έχει. Βλέπει μακριά. Δουλεύει σωστά. Είναι μαχητής. Αυτό το «με το μαχαίρι στα δόντια»… Ξετρελαίνει τους φίλους του «δικέφαλου». Κι όχι επειδή βλέπουν τη (με την καλή έννοια…) μαγκιά τους στη μαγκιά του. Όχι, όχι. Τους ξετρελαίνει επειδή θέλουν, αν δουν… Προσδοκούν, να δουν τους παίκτες τους « με το μαχαίρι στα δόντια»!
Έχει πλατιές πλάτες και βαθιά ψυχή ο «Τσε» αλλά… Δεν φθάνουν, για να βγει από το διέξοδο ο ΠΑΟΚ. Χρειάζονται κι άλλες ανάλογων διαστάσεων πλάτους και βάθους για να τον στηρίξουν. Στους παίκτες αναφερόμαστε βεβαίως, βεβαίως. Για να τους δούμε σήμερα…
ΥΓ 1 : Η Βουλγαρία βάζει τα δυο πόδια των Σκοπίων σε ένα παπούτσι για την ψευδεπίγραφη γλώσσα κι εθνικότητα της. Και τα δυο προσέφερε σαν (κι ουχί ως…) μακεδονικά τέως (συγ)Κυβέρνηση της Ελλάδας. Με την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών! Από ιδιοτέλεια το κάνει η Βουλγαρία (με τους Κομιτατζήδες επιχείρησε έπνιξε στο αίμα τον υπό τουρκικό ζυγό ελληνισμό της Μακεδονίας ) αλλά το κάνει. Εμείς τι κάνουμε; Πίσω δεν μπορούμε, να γυρίσουμε βέβαια…
ΥΓ 2: Να μη λησμονούν παλαιοί και νέοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας πως η παράταξη τους ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κι ο Εθνάρχης δάκρυζε όταν αναφερόταν σε μία μοναδική Μακεδονία, την ελληνική!
ΥΓ 3: Και για να μην σπεύσουν, να αντιπαρατεθούν ορισμένοι… Κι ο μέγιστος Ανδρέας Παπανδρέου ανάλογες εθνικές θέσεις εξέφραζε!
ΥΓ 4: Όσοι διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους τώρα για το lockdown τώρα… Τι έκαναν για να το αποφύγουν πριν; Δεν φταίνε μόνον αυτοί οι απαράδεκτοι; Φταίει κι η Πολιτεία. Δεν τους τάραξε στη νομιμότητα! Απαράδεκτο…