Δε διαθέτει την αφύσικη –τις περισσότερες φορές- ένταση, το υπέρμετρο πάθος, το άσβεστο μίσος, τα βίαια επεισόδια εντός και εκτός γηπέδου ενός ντέρμπι Λάτσιο-Ρόμα ή Τζένοα-Σαμπντόρια, είναι όμως το Νο 1 ντέρμπι στην Ιταλία.
Εξ ου και το Derby d’ Italia με το οποίο το 1967 ο δημοσιογράφος Τζιάνι Μπρέρα «βάφτισε» τους αγώνες Ίντερ-Γιουβέντους και το αντίστροφο. Η αντιπαλότητα των δύο ομάδων πάντως είναι μεγάλη και… πυροδοτήθηκε ακόμη περισσότερο λόγω του γεγονότος ότι εδρεύουν στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Βόρειας Ιταλίας, το Μιλάνο και το Τορίνο, ενώ δεδομένα διαθέτουν τους περισσότερους φιλάθλους σε όλη την Ιταλία. Συν το γεγονός ότι πρόκειται για δύο εκ των πλέον επιτυχημένων ομάδων της γειτονικής χώρας, μιας και έχουν κατακτήσει δεκάδες Πρωταθλήματα, Κύπελλα αλλά και ουκ ολίγα ευρωπαϊκά τρόπαια.
Σε επίπεδο Serie A τη μερίδα του λέοντος στις νίκες έχει η Γιουβέντους με 91, η Ίντερ έχει 58 ενώ 51 αγώνες έχουν ολοκληρωθεί ισόπαλοι.
Όσον αφορά τους πρώτους σκόρερ Μεάτσα, Μπονισένια και Σίβορι βρίσκονται στην κορυφή έχοντας πετύχει 12 γκολ.
To metrosport.gr κάνει ένα flash back σε τρεις αναμετρήσεις που έγραψαν ιστορία, λίγες ώρες πριν από τη μεταξύ τους αναμέτρηση, που διεξάγεται κεκλεισμένων των θυρών απόψε (21.45), μία εβδομάδα αργότερα από το αρχικά προγραμματισμένο, λόγω κορωνοϊού.
Η ημερομηνία ορόσημο και η «εννιάρα»
Αρχή της έντονης αντιπαλότητας των δύο ομάδων θεωρείται η σεζόν 1960-61 και συγκεκριμένα η 16η Απριλίου 1961. Τότε η Γιουβέντους συνέτριψε με 9-1 την Ίντερ, με τους «νερατζούρι» όμως να παρατάσσονται με την ομάδα Νέων, τη λεγόμενη Primavera. Ο λόγος ήταν ότι προηγούμενο παιχνίδι των δύο ομάδων διακόπηκε στο 30’ εξαιτίας εισβολής οπαδών της Γιουβέντους, με την Ίντερ να το κερδίζει στα χαρτιά. Στην έφεση η Γιούβε δικαιώθηκε, ο Αντζελο Μοράτι είδε… δάκτυλο του Ουμπέρτο Ανιέλι και το αποτέλεσμα ήταν το προαναφερθέν.
Το πέναλτι-σκάνδαλο και ο Τσεκαρίνι
Η κόντρα των δύο ομάδων μετά «φούντωσε» και πάλι εκείνο το ζεστό απόγευμα του Απριλίου του 1998. Στο «Ντελέ Αλπι» η Γιουβέντους κέρδισε 2-0 την Ιντερ που έμεινε πίσω βαθμολογικά και εν τέλει έχασε στη συνέχεια το πρωτάθλημα. Πρωταγωνιστής του αγώνα ο διαιτητής Τσεκαρίνι που έκλεισε τα μάτια-αν και βρισκόταν μπροστά στη φάση- σε ανατροπή του Ρονάλντο από τον Ιουλιάνο και στη συνέχεια καταλόγισε αμφισβητούμενο πέναλτι υπέρ της Γιούβε. Χαρακτηριστική έμεινε η εικόνα με τους παίκτες της Ιντερ να τον πηγαίνουν… καροτσάκι μέχρι την πλάγια γραμμή του γηπέδου.
Της «έσπασε»το αήττητο
Ιστορικής σημασίας χαρακτηρίζεται η νίκη της Ιντερ στο «Γιουβέντους Στέντιουμ» τον Νοέμβριο του 2012. Οχι γιατί με αυτή τους τη νίκη οι «νερατζούρι» κατέκτησαν στο τέλος της χρονιάς το Πρωτάθλημα. Απλά γιατί έγιναν η πρώτη ιταλική ομάδα που κατάφερε να κερδίσει στο νεόδμητο γήπεδο την μεγάλη αντίπαλό της. Μέχρι τότε η Γιούβε μετρούσε τρία χρόνια αήττητη, με 49 παιχνίδια να μην έχει γνωρίσει την πίκρα της ήττας. Προπονητής της Ιντερ ήταν ο γνώριμος στο ελληνικό κοινό-από το πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό-Αντρέα Στραματσόνι.
Οι «διπλοί» πράκτορες
Ουκ ολίγοι είναι οι ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τις φανέλες των δύο ομάδων. Από αυτούς ξεχωρίζουν τα ονόματα των Ιμπραήμοβιτς, Βιέρι, Μπάτζιο, Βιεϊρά, Ντάβιντς, Πίρλο, Καναβάρο, Καούζιο, Μπονισένια, Ταρντέλι.
Ο ρόλος του Calciopolis
Η έχθρα μεταξύ των δύο συλλόγων και των οπαδών τους μεγάλωσε ακόμη περισσότερο μετά το Calciopolis και τον υποβιβασμό της Γιουβέντους. Η εμπλοκή των «μπιανκονέρι» κι ο υποβιβασμός τους, καθώς κι ότι ένα από τα δύο πρωταθλήματα που της αφαιρέθηκαν (του 2006) κατέληξε, στα χαρτιά, στην τροπαιοθήκη της Ίντερ εξόργισαν τους Τορινέζους που θεώρησαν τον Μάσιμο Μοράτι ως υπεύθυνο.
Ο τραυματισμός σοκ
To 2007 σε ντέρμπι των δύο ομάδων ο Πάβελ Νέντβεντ έκανε ένα δολοφονικό τάκλιν στον Λουίς Φίγκο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ο Πορτογάλος να υποστεί κάταγμα περόνης και απουσίασε για πολλούς μήνες από τους αγωνιστικούς χώρους.
