Αντικομφορμιστής, μαχητικός, «βασιλιάς». Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που έχουν αποδοθεί στον Ερίκ Καντονά, τον Γάλλο πρώην σταρ των γηπέδων, ο οποίος έχει επαινεθεί από φιλάθλους και μη ως το πρόσωπο που επανέφερε τα τρόπαια σε έναν από τους πιο διάσημους ποδοσφαιρικούς συλλόγους της Αγγλίας.
Αυτό που κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει μέχρι σήμερα είναι η διάσημη κλωτσιά του Καντονά στον ακροδεξιό οπαδό, Μάθιου Σίμονς, κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Κρίσταλ Πάλας, κίνηση που ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής έχει αποκαλέσει το «μεγαλύτερο επίτευγμα στην καριέρα του».
Η αλήθεια πίσω από την κλωτσιά-παράσημο στον ρατσισμό
Ήταν 25 Ιανουαρίου του 1995 και το σκορ ανάμεσα στους «Κόκκινους Διαβόλους» και την αγγλική ομάδα με έδρα του Σάουθ Νόργουντ ήταν 0 – 0, όταν ο Ερίκ Καντονά, που είχε φάει αλλεπάλληλες κλωτσιές από τους αντιπάλους, δεν κατάφερε να ελέγξει τα νεύρα που τον συνόδευαν σε όλη τη διάρκειας της καριέρας του.
Όμως, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η στιγμή που ένας οπαδός της Κρίσταλ Πάλας, ονόματι Μάθιου Σίμονς, φώναξε στον Γάλλο σούπερ σταρ:
«Τράβα γ@μήσου και γύρνα στη Γαλλία, γ@μημένε Γάλλε».
Ο «βασιλιάς» πήδηξε πάνω από τις διαφημιστικές πινακίδες προς τις κερκίδες και έριξε μία κλωτσιά kung fu στον Σίμονς, ο οποίος συνέχισε να τον βρίζει, με τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές και τα τεχνικά επιτελεία των δυο ομάδων να παρεμβαίνουν, συγκρατώντας τον Καντονά, που βρισκόταν σε έξαλλη κατάσταση.
Παρόλα αυτά, η ενέργεια αυτή είχε τις συνέπειες της για τον Γάλλο αστέρα, ο οποίος είδε την καριέρα του σε επίπεδο Εθνικής ομάδας να τερματίζεται πρόωρα, αφού οι «τρικολόρ» τον απέκλεισαν εφ' όρου ζωής, ενώ, παράλληλα, η Γιουνάιτεντ τον έθεσε εκτός ομάδας μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Ταυτόχρονα, η αγγλική ομοσπονδία του επέβαλε πρόστιμο 10.000 λιρών, ενώ κινδύνευσε να τιμωρηθεί και με διά βίου απαγόρευση από τους αγωνιστικούς χώρους.
Παράλληλα, ποδοσφαιριστές και δημοσιογράφοι υποστήριζαν με κάθε ευκαιρία ότι θα έπρεπε να απελαθεί, ενώ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον πίεζε, λίγες μέρες μετά τη διαβόητη κλωτσιά, να μιλήσει για το περιστατικό.
- «Όταν οι γλάροι ακολουθούν τις τράτες, το κάνουν επειδή θεωρούν πως οι σαρδέλες θα πεταχτούν ξανά στη θάλασσα», ήταν η φράση που επέλεξε να εκστομίσει παρουσία των δημοσιογράφων ο Καντονά, λίγα λεπτά πριν σηκωθεί να φύγει από τη Συνέντευξη Τύπου, αφήνοντας μπερδεμένους τους εκατοντάδες παριστάμενους στην αίθουσα.
Μετά από καιρό, εξήγησε ότι η ομάδα τον ανάγκασε να μιλήσει για το τί συνέβη εκείνη την ημέρα, με εκείνον να λέει το πρώτο πράγμα που του ήρθε στο μυαλό, πριν αποφασίσει να αποχωρήσει από την αίθουσα.
«Ήθελαν να μιλήσω, και εγώ μίλησα. Απλώς μου βγήκε αυτή η φράση και μετά έφυγα. Τότε, ο Τύπος, όλοι, προσπάθησαν να τα κάνουν όλα φιλοσοφικά. Ξέρεις, απλά βγήκε έτσι. Ίσως προήλθε από το υποσυνείδητό μου και ίσως ασυνείδητα δημιούργησε μια αίσθηση, αλλά η καλύτερη αίσθηση ήταν, "με αναγκάζεις να μιλήσω, μιλάω λοιπόν και ποιος νοιάζεται αν οι λέξεις βγάζουν νόημα".
Ξέρετε, ο Τύπος με κατέστρεψε. Αλλά κατά κάποιο τρόπο πήρα την εκδίκησή μου. Όλοι προσπαθούσαν να βρουν ένα νόημα και όλοι μου ζήτησαν να τους εξηγήσω και δεν είπα τίποτα», αποκάλυψε αρκετά χρονιά μετά ο Γάλλος σταρ του ποδοσφαίρου.
Φυσικά, αν και όλοι εκτιμούσαν ότι ο Καντονά θα δηλώσει μετανιωμένος για τη διάσημη κλωτσιά του, όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά, χρόνια αργότερα, σε ερώτηση για το ποια ήταν η καλύτερη στιγμή στην καριέρα του είχε απαντήσει:
«Προτιμώ περισσότερο από κάθε άλλη τη στιγμή που κλώτσησα τον χούλιγκαν».
Σύντομα, τα βρετανικά ταμπλόιντς άρχισαν να αναρωτιούνται για το ποιος ήταν ο λόγος που ο Καντονά παρέμενε αμετανόητος στην ενέργεια του, ανακαλύπτοντας, τελικά, το προφίλ του «αθώου», μέχρι τότε, Σίμονς, ο οποίος αποδείχθηκε ότι όχι μόνο διατηρούσε στενές σχέσεις με την ακροδεξιά, αλλά συμμετείχε ενεργά σε νεοναζιστικές πορείες, κάτι που επιβεβαιώνει ότι η επίθεση σε βάρος του Καντονά είχε βαθύτατα ρατσιστικά κίνητρα.
Κι αυτό γιατί εκτός από γαλλοκαταλανικής καταγωγής, ο αιώνιος «βασιλιάς» προέρχεται από μια οικογένεια «επαναστατών, μεταναστών και εργατών», όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος, μιλώντας χωρίς φόβο για τη φτώχεια, την προσφυγιά, την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά και κάθε θέμα που αφορά τον άνθρωπο.
Ο Ερίκ Καντονά σε αριθμούς:
Όταν γεννήθηκε ο «βασιλιάς Ερρίκος»...
Γεννημένος στις 24 Μαΐου του 1966, ο Ερίκ Καντονά, γιος της μοδίστρας Ελεονόρ Ραουρίτς και του νοσηλευτή και ζωγράφου Αλμπέρα Καντονά μεγάλωσε στην πολύβουη Μασσαλία, το μεγαλύτερο λιμάνι της Γαλλίας, που του έδωσε από πολύ νωρίς το στοιχείο του «άλλου», που κουβαλά - παρά την επιτυχία και τη δόξα - σαν παράσημο μέχρι σήμερα.
Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, ο πατέρας της μητέρας του, ο Πέρε Ράουριτς, πολεμούσε τις στρατιές του δικτάτορα Φράνκο και, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, αναγκάστηκε να αποσυρθεί στη Γαλλία για ιατρική περίθαλψη μαζί με τη σύζυγό του.
«Στο τέλος του πολέμου, ήταν καταζητούμενος και είχε μόνο λίγα λεπτά για να αποδράσει πριν καταλάβει την πόλη ο στρατός των φασιστών.Έπρεπε να περάσει τα Πυρηναία όρη με τα πόδια για να φτάσει στη Γαλλία και δεν είχε χρόνο για κανονικούς αποχαιρετισμούς. Αυτό ήταν το τέλος. Ζωή ή θάνατος.
[...] Οι παππούδες του πατέρα μου ήταν επίσης πρόσφυγες. Ήρθαν στη Γαλλία από τη Σαρδηνία για να γλιτώσουν από τη φτώχεια το 1911.Τρία χρόνια μετά, ο προπάππους μου κλήθηκε να υπηρετήσει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εισέπνευσε τόσα αέρια που πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του καπνίζοντας ευκάλυπτο για να μπορέσει να αναπνεύσει καλύτερα.
Ο γιος του, ο παππούς μου, πολέμησε με τους Γάλλους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και όταν επέστρεψε από τον πόλεμο, δούλεψε ως οικοδόμος», αποκάλυψε με ένα κείμενό του στο theplayerstribune.com ο Γάλλος σούπερ σταρ.
Από την Οζέρ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Η πρώτη του επαφή με το ποδόσφαιρο ήρθε το 1972, όταν ο πατέρας του τον πήγε για πρώτη φορά στο Βελοντρόμ για την αναμέτρηση Μαρσέιγ - Άγιαξ, με τον μικρό τότε Ερίκ να «ερωτεύεται» τη στρογγυλή θέα και τον Γιόχαν Κρόιφ. Σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα, το 1981, εντάχθηκε στην Οζέρ, μία ομάδα της βόρειας Γαλλίας, στην οποία αγωνίστηκε την περίοδο 1983–1984 και καθιερώθηκε τη σεζόν 1986-1987, οπότε αγωνίστηκε με τα χρώματα της Εθνικής Ελπίδων της Γαλλίας, με την οποία κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο του 1988 κόντρα στην αντίστοιχη της Ελλάδας.
Όπως όλοι οι «βασιλιάδες», έτσι κι ο Καντονά πέρασε από σαράντα κύματα και διαφορετικές ομάδες, μέχρι να καταλήξει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία προσπαθούσε να ανακτήσει τη χαμένη της δόξα, υπό τις οδηγίες του Άλεξ Φέργκιουσον. Χάρη στο απαράμιλλο ταλέντο του, το 1993, οι «Κόκκινοι Διάβολοι» κατάφεραν να κερδίσουν το πρωτάθλημα Αγγλίας, μετά από 26 ολόκληρα χρόνια, ενώ ηγήθηκε της Μάντσεστερ και του πρώτου νταμπλ της ιστορίας της για το 1994.
Μετά από μια μεγάλη παύση από την αγωνιστική δράση, λόγω της κλωτσιάς στον Σίμονς που πέρασε στην ιστορία, ο Καντονά ξαναφόρεσε τα παπούτσια του, οδηγώντας τη Μάντσεστερ στην κατάκτηση του τέταρτου πρωταθλήματός της κι όλα αυτά ενώ ήταν μόλις 31 ετών.
Ωστόσο, παρά τη δόξα και τη λατρεία του κόσμου, ο αγαπημένος παίκτης της «κόκκινης» εξέδρας αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του, λίγο πριν τα 31α γενέθλιά του, επισημαίνοντας ότι: «αγαπούσα το παιχνίδι αλλά δεν είχα πλέον τη διάθεση και το πάθος να πηγαίνω νωρίς για ύπνο, να μη βγαίνω με τους φίλους μου, να μην πίνω όσο θέλω και να μην κάνω όλα τα υπόλοιπα πράγματα που μου αρέσει να κάνω σ’ αυτή τη ζωή».
Αφότου «κρέμασε» τα παπούτσια του, ο θρυλικός Ερίκ στράφηκε στο beach soccer, τις ομιλίες για κοινωνικά και αθλητικά ζητήματα, αλλά και την υποκριτική, πρωταγωνιστώντας σε γαλλικές και αγγλικές κινηματογραφικές παραγωγές, παίζοντας στο πλευρό της Κέιτ Μπλάνσετ, του Ντανιέλ Οτέιγ, της Μόνικα Μπελούτσι και άλλων μεγάλων σταρ της μεγάλης οθόνης.