Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά τους προηγούμενους μήνες, για το φετινό Πρωτάθλημα της Stoiximan Super League. Ήταν όντως ξεχωριστό το βαθμολογικό του ενδιαφέρον, μέχρι το τελευταίο σφύριγμα, με αποτέλεσμα η αδρεναλίνη του κόσμου να φτάσει στα ύψη. Εξέλιξη η οποία μοιάζει με το αλατοπίπερο σ’ ένα καλομαγειρεμένο φαγητό. Κάτι που χρόνια τώρα έλλειπε και γι’ αυτό αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης.
Για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης αυτό είναι το σύνηθες, γι’ αυτό και δεν το πολυσυζητούν. Για την Ελλάδα όμως όπου υπήρχαν χρονιές που ο Πρωταθλητής έβγαινε από τα… Χριστούγεννα, δικαίως αποτελεί αντικείμενο σχολιασμού. Είναι όμως αρκετός ο ανταγωνισμός για να αποθεώσουμε τη διοργάνωση; Μάλλον όχι. Είναι διαφορετικό να έχεις ένα φιλέτο στο πιάτο σου και να αναζητάς τα καρικεύματα για να του δώσεις γεύση και άλλο να αναζητάς το φιλέτο γιατί έχεις τα καρυκεύματα.
Είναι διαφορετικό το ανταγωνιστικό Πρωτάθλημα και διαφορετικό ένα προϊόν που θα λάμπει για περισσότερους από έναν λόγους. Το ποδοσφαιρικό προϊόν το συνθέτουν πολλά άλλα πράγματα, εκτός από τον ανταγωνισμό. Η ποιότητα του θεάματος, οι συνθήκες παρακολούθησης των αγώνων, οι γηπεδικές υποδομές, οι αξιόπιστες διαιτησίες, η απουσία τοξικών δηλώσεων και εικόνων βίας. Αυτό είναι όλο το πακέτο ενός λαμπερού Πρωταθλήματος και όχι μόνο ο ανταγωνισμός.
Οι δηλώσεις ευαισθητοποίησης των παραγόντων για «ένα καλύτερο ποδόσφαιρο» περισσεύουν, αλλά με παλιό ύφασμα καινούργιο κοστούμι δεν γίνεται. Τα πρόσωπα που δημιουργούν τοξικότητα στο ποδόσφαιρο είναι διαχρονικά γνωστά και το κακό είναι ότι δεν έχουν κουραστεί να είναι πρωταγωνιστές στην ίδια κακοπαιγμένη παράσταση. Το χειρότερο, βρίσκουν πρόθυμους στα media να αναπαράξουν την τοξικότητα τους, στο βωμό των «κλικ» ή της ακροαματικότητας. Στην ουσία όμως τραυματίζουν το ποδοσφαιρικό προϊόν. Ισως όμως να το θέλουν… χαμηλά γιατί μόνο σ’ ένα τέτοιο κοστούμι χωρούν. Είναι ένα τεράστιο θέμα για το ποιος θέλει πραγματικά να φύγει η τοξικότητα από το ποδόσφαιρο μας. Γιατί καμιά εκατοστοί τύποι που σιτίζονται με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο σ’ αυτό το περιβάλλον, σίγουρα δεν νοιάζονται για ένα καλύτερο ποδοσφαιρικό προϊόν. Το κακό είναι ότι παρασύρουν στη δική τους αισθητική και την ποδοσφαιρική τους κουλτούρα και τους ιδιοκτήτες και εκεί είναι που γίνεται το μεγάλο κακό.
Οπότε ας μην πετάμε τη σκούφια μας για το ανταγωνιστικό Πρωτάθλημα που ζήσαμε. Ναι, θα συμφωνήσω ότι έδωσε ξεχωριστή νότα στους ποδοσφαιρόφιλους. Δεν είναι όμως αρκετό. Η σκεπτόμενη κοινωνία του ποδοσφαίρου έχει περισσότερες απαιτήσεις. Την ακούει όμως κανείς;
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube