Σε μία κορυφαία στιγμή του «γνώθι σαυτόν», ο Φίλλιπος ο Β΄, ο Μακεδών – πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου - αναφώνησε: « Μέμνησο ότι άνθρωπος εί» ! Ήταν μία στιγμή κατά την οποία ένιωσε την απειλή της υπεροψίας, να τον προσεγγίζει. Ένιωσε εκ της ισχύος του… Υπεράνθρωπος. Ήξερε όμως, τα όρια του. Και τράβηξε τα γκέμια του. Η ταπεινοφροσύνη δεν υμνήθηκε μόνον στη αρχαία Ελλάδα. Υμνήθηκε και στην αρχαία Κίνα. Από τους δυο κορυφαίους πολιτισμούς του πλανήτη μας, δηλαδή. Με τον Κομφούκιο να λέει γι’ αυτήν: «…Είναι η στέρεη βάση για όλες τις αρετές»!
Θα αναρωτηθείτε και τούτο εύλογα και δίκαια (για να μη σας στερήσουμε το δίκιο σας) πως και γιατί αιφνιδίως αυτές οι φιλοσοφικές ανησυχίες. Θα εξηγηθούμε, για να μην παρεξηγηθούμε. Κατ’ αρχήν δεν είναι… Αιφνιδίως. Καιρό τώρα καταγράφουμε με πολλή προσοχή τις εξελίξεις γύρω από τον Χρήστο Τζόλη. Τις σειρήνες της ευρωπαϊκής αγοράς και δη σε κορυφαίο επίπεδο οι οποίες μαίνονται για να τον …θέλξουν. Τον ορυμαγδό αναφορών για το – πρώτα ο Θεός – του αγγελικά για μπάλα πλασμένου φορ του ΠΑΟΚ. Κι αναρωτιόμαστε: Πόσο θα αντέξει αυτό το παιδί; Πόσο θα αντέξει η οικογένεια του; Πόσο θα μείνουν γαντζωμένοι στη γη; Που δεν πρέπει απλά, να γαντζωθούν. Να πακτωθούν πρέπει για να μην τους πάρει τα μυαλά η άκρατη δημοσιότητα…
Μαθαίνουμε πως κι ο ίδιος κι η οικογένεια του είναι ταπεινοί άνθρωποι. Σώφρονες δηλαδή. Έχουν ασπίδα στην βροχή των βελών της δημοσιότητας,. Θα τους φθάσει; Το ντελίριο για το ενδιαφέρον περί του golden boy του ΠΑΟΚ σύντομα θα ξεφύγει. Θα καταστεί ανεξέλεγκτο. Πολλοί σε τέτοιες καταστάσεις λησμόνησαν πως είναι άνθρωποι. Θεώρησαν εαυτούς υπεράνθρωπους. Πέταξαν ψηλά τραβώντας για τον ήλιο με κέρινα φτερά. Και συνέβη το κακό. Από τα ψηλά με λιωμένα τα φτερά βρέθηκαν στα χαμηλά… Αυτούς να έχει ως παράδειγμα (προς αποφυγή…) ο Χρήστος Τζόλης κι η οικογένεια του. Κι είναι πολλοί αυτοί. Ονόματα δε λέμε. Υπολήψεις δε θίγουμε. Ζουν κι ανάμεσα μας.
Και βέβαια, είναι δύσκολη – πολλάκις ακατόρθωτη – η διαχείριση της άκρατης δημοσιότητας. Η ταπεινοφροσύνη του νεαρού με τις υψηλότατες προδιαγραφές ταλέντου και της οικογένειας του – κατά πως μαθαίνουμε, επιμένουμε – είναι οδηγός σήμερα. Μακάρι να είναι κι αύριο. Το αξίζουν. Θα είναι κρίμα κι άδικο να παρασυρθούν. Και να χαθούν στον ορυμαγδό των αναφορών για το μέλλον του Χρήστου. Δεν έφθασε τυχαία εδώ όπου έφθασε. Κι ακτινοβολεί θελκτικά για ομάδες μεγαθήρια. Δεν κατέκτησε δα την κορυφή. Μία ανάσα απέχει από αυτήν αλλά…Απέχει. Οφείλει στον εαυτόν του, να συνεχίσει σεμνά και ταπεινά. Για να πάρει και την ανάσα αυτή.
Ο Όμηρος έστειλε τον Οδυσσέα – στο βαθύ ηθικοπλαστικό έπος της Οδύσσειας - να δοκιμαστεί από στις Σειρήνες. Ο πολυμήχανος ως άνθρωπος πέρασε την δοκιμασία κλείνοντας τα αυτιά του. Τόσο απλά. Από αυτές περνά τώρα και το golden boy στον πηγαιμό μιας ανάσας του για την κορυφή. Στην Κυριακή Προσευχή (το «Πατερ Ημών») λέμε: Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον» ! Ψυχή και πνεύμα του χαρισματικού teenager του ΠΑΟΚ να μην κατρακυλήσει στην επόμενη ημέρα. Υγεία και ταπεινοφροσύνη φυσικά, να έχει κι αύριο όπως ακριβώς έχει και σήμερα. Είναι μία ξεχωριστή περίπτωση. Ως εκ τούτου χρειάζεται ξεχωριστή διαχείριση. Έτσι η αλλιώς πάντως…. Μέμνησο ότι άνθρωπος εί!
Και την προσδοκούμε κι από τον ίδιο κι από την χρηστή οικογένεια του μετά τις τόσες αναφορές για τα χαρίσματα τους. Την ταπεινοφροσύνη και τη σωφροσύνη τους! Η στεγανότητα της κεφαλής όμως – με τόσους δαίμονες γύρω της να ξεσαλώνουν- δεν χαρίζεται. Κατακτιέται…