Αγαπητή Metrosport
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι παριστάνουν η Σούπερ Λίγκα και η πολιτεία. Η έξαρση των κρουσμάτων της “Ομικρον” έχει τινάξει το Πρωτάθλημα στον αέρα, αλλά όλοι σφυρίζουν αδιάφορα, σα να μη συμβαίνει τίποτε. Κανείς δεν επεμβαίνει ενώ το Πρωτάθλημα γελοιοποιείται και απαξιώνεται, αλλά και η υγεία των ποδοσφαιριστών τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο, που είναι φυσικά και το σημαντικότερο.
Ποιο είναι το νόημα να γίνονται οι αγώνες έτσι όπως γίνονται; Με ομάδες να μη συμπληρώνουν 18άδα, με τις προπονήσεις να μη “βγαίνουν” λόγω λειψανδρίας και με παίκτες να αντιμετωπίζουν ένα σωρό προβλήματα στη φάση της ανάρρωσης; Για ποιο λόγο να επιμένουμε να διεξάγεται ένα μέρος της αγωνιστικής και να πρέπει να έχει μια ομάδα επτά κρούσματα για να αναβάλλεται ο αγώνας της; Μόνο και μόνο για να έχουν κάτι να δείχνουν τα συνδρομητικά κανάλια; Δηλαδή με επτά κρούσματα δεν μπορείς να παίξεις, αλλά με έξι ή με πέντε μπορείς μια χαρά; Αστεία πράγματα.
Θα πει κάποιος, αν αναβληθούν δύο ή τρεις αγωνιστικές πού θα βρούμε ημερομηνίες για να γίνουν; Θα βρούμε και θα παραβρούμε. Αυτοί οι αγώνες που αναβάλλονται πότε θα γίνουν; Οποτε γίνουν, θα μπορούσαν να γίνουν όλα τα ματς των αγωνιστικών που θα είχαν αναβληθεί. Και στο κάτω-κάτω τι προέχει; Να τελειώσει σώνει και καλά ένα ταλαίπωρο Πρωτάθλημα, ή η υγεία των παικτών και η “κανονικότητα” της διοργάνωσης; Αν πρόκειται να παίζει μια ομάδα με έξι απουσίες λόγω κοροινοϊού εναντίον μιας άλλης που δεν έχει καμία, ή έχει μία, μη σώσει να τελειώσει ένα τέτοιο άνισο Πρωτάθλημα.
Προσωπικά, αυτό που συμβαίνει τώρα, περίμενα να συμβεί στην αρχή της πανδημίας. Τότε που βάλαμε λουκέτο στα γήπεδα. Τώρα ανοίξαμε τα γήπεδα για τον κόσμο ενώ η “Ομικρον” καλπάζει, αλλά τους ποδοσφαιριστές, που πέφτουν κι αυτοί θύματα της νόσου μαζικά, δεν τους σέβεται κανείς και κανείς δεν νοιάζεται ούτε για την ισονομία στο Πρωτάθλημα, ούτε για την ποιότητά του.
Αν δεν παρέμβει η Σούπερ Λίγκα για να δώσει μια λύση, οφείλει να το κάνει η πολιτεία. Κάποια στιγμή, είχε απαγορεύσει τη διεξαγωγή αγώνων χωρίς καν να ζούμε εφιάλτη. Ηταν ένα προληπτικό μέτρο, αλλά τώρα, με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, φαίνεται ότι είναι εξαιρετικά αναγκαίο. Δύο εβδομάδες αναστολή και βλέπουμε. Δεν θα χάσει η Βενετιά βελόνι, ούτε θα έρθει η συντέλεια του κόσμου.
ΥΓ. Εννοείται ότι δεν έχει η Ελλάδα το αποκλειστικό προνόμιο αυτής της ανισορροπίας. Κοτζαμάν Ευρωλίγκα, δεν ήθελε να αναβάλει την αγωνιστική, αλλά αναβλήθηκαν υποχρεωτικά τα οκτώ από τα εννιά ματς, καθώς μόνο ένα ζευγάρι ομάδων δεν ξεπέρασε το όριο των κρουσμάτων, η Αρμάνι Μιλάνο και η Ζενίτ, που κατόρθωσαν να συμπληρώσουν τουλάχιστον οκτάδα. Είναι αδιανόητο. Δεν ήθελαν να αναβληθεί η αγωνιστική και δέχτηκαν ευχαρίστως να γίνει ένα ματς από τα εννιά, με αντιπάλους τους λιγότερο κουτσουρεμένους από τον κορονοϊό. Με το συμπάθιο, αλλά αυτό λέγεται ηλιθιότητα.
Στέλιος Α. Γρηγοριάδης