Σε δύο εκδηλώσεις (της Λέσχης Φίλων ΠΑΟΚ Γρεβενών και της γιορτής για τα 30 χρόνια παρουσίας και δράσης του Συνδέσμου Φίλων ΠΑΟΚ «Αμπαλαέα») αποτυπώθηκε ανάγλυφα, η εκτός Τούμπας εικόνα του λαοφιλέστατου συλλόγου. Αναδημοσιεύω την πολυεπίπεδη φιλανθρωπική δραστηριότητα στα τελευταία χρόνια και την ανιδιοτελή προσφορά στον άνθρωπο της Λέσχης φίλων ΠΑΟΚ των Γρεβενών, όπως αυτή καυταγράφεται στο κείμενο του Κώστα Μάρκου, προσθέτοντας επίσης τα όσα σημαντικά συνέβησαν στο «Παλατάκι», με τις τιμητικές διακρίσεις ηγετικών στελεχών, εφόρων και χορηγών του ΑΣ ΠΑΟΚ.
Συγκλονιστικές στιγμές και αποθέωση του Αντελίνο Βιεϊρίνια με την δήλωση του: «Δεν γεννήθηκα ΠΑΟΚ, αλλά θα είμαι ΠΑΟΚ όταν πεθάνω». Οπως επίσης και η ανάλογη τοποθέτηση του πολύ συναισθηματικού ηγέτη του ΠΑΟΚτσήδικου μπάσκετ, Θανάση Χατζόπουλου, ο οποίος με το σύνθημα «ΠΑΟΚΑΡΑ σ΄ αγαπώ και παντού θα σ΄ ακολουθώ», κούνησε από τα θεμέλια του το «Παλατάκι».
Ομορφες στιγμές, εξωαγωνιστικές, ολόφωτες, αλλά και απόλυτα αντιπροσωπευτικές του ΠΑΟΚτσήδικου DNA. Διαβάστε το κείμενο που αφορά την δράση της Λέσχης Φίλων ΠΑΟΚ Γρεβενών: «Ήταν μια πραγματική ΠΑΟΚτσήδικη γιορτή που έγινε στα γραφεία της λέσχης και παρουσία πλήθους κόσμου, αφού πέρα από τα Γρεβενά, αρκετοί φίλαθλοι από διάφορα μέρη της επαρχίας παραβρέθηκαν στην εκδήλωση. Την πρωτοχρονιάτικη πίτα έκοψε ο πρόεδρος της λέσχης, Κώστας Γάγαλης (ο γωνστός «τεράστιος») που ευχήθηκε υγεία, ευημερία και πολλές επιτυχίες για τον ΠΑΟΚ, τον οποίο ακολουθούν πιστά ακόμα και σε μακρινά ταξίδια. Με έτος ίδρυσης το 2017 και 117 τακτικά μέλη, η λέσχη φίλων ΠΑΟΚ Γρεβενών πρωτοστατεί σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες, αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση και στηρίζοντας έμπρακτα την κοινωνία των Γρεβενών και όχι μόνο.
Όπως έγινε γνωστό, η τελευταία τους εντυπωσιακή κίνηση ήταν η αγορά από την Ιταλία δύο απινιδωτών (αποκλειστικά με δικά τους κονδύλια, που προήλθαν από τις συνδρομές των μελών και με επιπλέον χρήματα που έβαλαν τα ίδια τα παιδιά της λέσχης). Ο ένας απινιδωτής θα παραδοθεί στο κλειστό γυμναστήριο, έτσι ώστε να εξυπηρετηθούν οι αθλητές του κολυμβητηρίου, του γυμναστηρίου, αλλά και του ΔΑΚ «Μίλτος Τεντόγλου». Ο δεύτερος απινιδωτής προορίζεται για το 1ο δημοτικό σχολείο Γρεβενών, ως ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη του πρόσφατα αδικοχαμένου, μικρού Θωμά. Μάλιστα ο πρόεδρος της λέσχης ΠΑΟΚ Γρεβενών, Κώστας Γάγαλης, επισήμανε σχετικά: «Ευχόμαστε οι δύο απινιδωτές να μην χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν, αλλά εφόσον παραστεί ανάγκη, να σώσουν ζωές». Δεν είναι η πρώτη φορά που τα παιδιά της λέσχης ΠΑΟΚ Γρεβενών προβαίνουν σε πράξεις αληθινής, ανιδιοτελούς αγάπης και στήριξης προς τον συνάνθρωπο.
Πριν από δύο εβδομάδες επισκέφτηκαν το γενικό νοσοκομείο Γρεβενών, δωρίζοντας 2 τηλεοράσεις και κλινοσκεπάσματα. Είχε προηγηθεί παλαιότερα κι άλλη μια επίσκεψη στο παιδιατρικό τμήμα του νοσοκομείου Γρεβενών, όπου είχαν χαρίσει παιχνίδια, τηλεοράσεις και κουβέρτες. Επίσης στο παρελθόν ανέλαβαν εξ ολοκλήρου τα έξοδα για το Πασχαλινό τραπέζι στο γηροκομείο Γρεβενών, τόσο για τους τροφίμους, όσο και για το προσωπικό. Παράλληλα, στο παρελθόν επισκέφτηκαν το ειδικό σχολείο ΑμεΑ Γρεβενών (παρέδωσαν μια εικόνα της Παναγίας, χάρισαν δώρα και γλυκά στα παιδιά και τραγούδησαν τα κάλαντα), προχώρησαν σε καθαρισμό και καλλωπισμό του χώρου στα κοιμητήρια Γρεβενών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις βοήθησαν οικονομικά μεμονωμένες περιπτώσεις οικογενειών που πλήττονται από την κρίση. Σε κάθε περίπτωση, αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά της λέσχης ΠΑΟΚ Γρεβενών που με τις ενέργειές τους δείχνουν πόσο ευαισθητοποιημένοι είναι και αποτελούν πρότυπο συμπεριφοράς και προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, ιδιαίτερα σε μια εποχή που οι άνθρωποι είτε αποξενώνονται, είτε σκληραίνουν σε συμπεριφορά, είτε αδιαφορούν».
ΥΓ: Κάποιοι συνάδελφοι εδώ στην πόλη μας, ενοχλήθηκαν από τις δηλώσεις του Λουτσέσκου, οι οποίες είχαν σχέση με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η ομάδα του από τους διαιτητές... σε σύγκριση με την εύνοια που απολαμβάνουν οι Αθηνοπειραιώτες. Με την ευκαιρία, ανέπτυξαν και την... θεωρία τους, ότι δηλαδή δεν υπάρχει κατεστημένο, παρά ένα κόμπλεξ πάνω σε αυτό θέμα, των Σαλονικιών. Εξήντα χρόνια είμαι στον χώρο. Εκείνο που έχω όχι απλά διαπιστώσει αλλά βιώσει και έχει γίνει ένα με το πετσί μου και την ψυχή μου, δεν είναι άλλο από την ύπαρξη της Αθηνοκεντρικής παντοκρατορίας σε όλα τα επίπεδα και πάνω από όλα με την στυγνή περιθωριοποίηση της Θεσσαλονίκης. Από το 1946 με την απίστευτη καταλήστευση του Ηρακλή μέχρι και σήμερα, η ίδια κατάσταση. Μια ατέλειωτη αλυσίδα αδικιών και διαιτητικών κακουργημάτων σε βάρος των βορειοελλαδιτών.
Μήπως ξεχάσατε ποιοι και με ποιον τρόπο έστειλαν στην κόλαση του υποβιβασμού τους κυανόλευκους; Τον Άρη του έκοψαν τα πόδια όταν μεγάλωνε κι έγινε επικίνδυνος. Τον ΠΑΟΚ του έκλεψαν τίτλους, κατακρεουργώντας εκείνη την ανεπανάληπτη ομάδα του 1970. Η παράγκα δεκαετίες ολόκληρες συντηρούσε το ανίκητο παρασκήνιο. Μια μικρή ανάπαυλα μπορεί να πει κανείς ότι υπήρξε, όταν ο Ιβάν καθάρισε την ΕΠΟ και άλλαξε την κατάσταση. Πολύ σύντομα όμως, αηδιασμένος και απογοητευμένος απομακρύνθηκε, αφήνοντας σε κάποιους άσχετους όπως αποδείχθηκε να διαχειριστούν την χρυσή ευκαιρία να ξεριζωθεί το κακό. Κατεστημένο υπήρχε και θα υπάρχει, όσο το κράτος της Αθήνας διαφεντεύει τα πάντα και όσο δεν αντιμετωπίζεται αυτή η αρρώστια όπως πρέπει.
Ευθύνες - και όχι κόμπλεξ – υπάρχουν κι αυτές αφορούν αποκλειστικά κάποιους παράγοντες, που με δουλοπρέπεια συνεχίζουν να προσκυνούν τους χαλίφηδες του λεκανοπεδίου. Ποιοι είναι; Νομίζω ότι τους γνωρίζουν πολύ καλά οι αμφισβητούντες το κατεστημένο.