Του Θάνου Μπούζα
Μπορεί ο ΠΑΟΚ να αποκλείστηκε… μπορεί για κάποιους να μην τα κατάφερε… Για μας όμως όλο αυτό ταξίδι , ακόμη και το τέλος του ήταν ένα όνειρο.
Μια ομάδα να δίνει τα πάντα και ένας λαός να αποδεικνύει το μέγεθός του και το λόγο που όλοι θέλουν να τον κλείσουν σε κλωβούς αρνητικών στερεοτύπων γιατί απλώς δεν αντέχουν να τον θαυμάζουν
Ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση και να περάσει στους 4 της Ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Αυτό που πικραίνει είναι ότι είχε τη δυνατότητα και την επέδειξε εντός γηπέδου όμως δεν είχε την ποιότητα τόσο για να αποφύγει τα δυο τρία σημαντικά λάθη στην άμυνα όσο και να είναι αποτελεσματικός στην επίθεση. Δεν ήταν άτυχος χθες ο ΠΑΟΚ ούτε τυχερός.
Για μας το απόφθεγμα του παιχνιδιού είναι απλούστατο. Οι παίκτες που κοστίζουν εκατομμύρια μπορεί κάποιες φορές να μην το δείχνουν στο γήπεδο αλλά η συνολική τους απόδοση το φανερώνει αβίαστα. Και αυτό έγινε χθες στην Τούμπα. Εκμεταλλεύτηκαν το λάθος του Κρέσπο ενώ στα προηγούμενα 30 λεπτά ο Δικέφαλος στην καυτή Τούμπα είχε χάσει τρεις κλασσικές ευκαιρίες για να προηγηθεί και να φέρει στα ίσα το παιχνίδι της πρόκρισης.
Διότι τους παίκτες της Μαρσέιγ κυρίως και ίσως μόνο ψυχολογικά μπορούσες να τους πολεμήσεις. Φαινόταν ότι όλοι στον ΠΑΟΚ ήθελαν όσο τίποτε το ματς. Έδωσαν ότι είχαν και δεν είχαν. Το κλειδί της πρόκρισης όμως δεν ήταν να ανεβάσουν την απόδοσή τους στο ταβάνι αλλά να ρίξουν αυτή των Γάλλων . Αυτό θα γινόταν μόνο αν ο ΠΑΟΚ προηγούνταν και μια σχετικά ασταθής ψυχολογικά ομάδα όπως η Μαρσέιγ θα είχε πολύ δυσκολότερα προβλήματα να λύσει.
Ωστόσο και με το 0-1 ο ΠΑΟΚ μπορούσε να ξαναμπεί στο παιχνίδι από το 44 μέχρι το 82 τουλάχιστον 4 φορές. Εκεί είτε ο Μανταντά είτε η αστοχία του Τσόλακ είτε το κορμί του Κρέσπο απέτρεψαν την ισοφάριση και τη μετατροπή του παιχνιδιού σε ροντέο. Αλήθεια είναι ότι η κακή μέρα φάνηκε από την αρχή. Για μας 3 ήταν οι στιγμές που έδειξαν ότι οι συνθήκες δεν ήταν υπέρ του ΠΑΟΚ.
Η πρώτη όταν ο Καντουρί που βρισκόταν σε φοβερή ψυχολογική κατάσταση και δε κρατιόταν να παίξει προδίδεται για μια ακόμη φορά από το σώμα του. Ο Λουτσέσκου χάνει μια από τις ελαχιστότατες λύσεις στον δημιουργικό τομέα. Δεύτερη στιγμή το λάθος του Κρέσπο και τελευταία όταν ο Άπκομ σε ανυπεράσπιστη εστία στο 44 σουτάρει και η μπάλα βρίσκει τον ξαπλωμένο Κρέσπο.
Συνοπτικά ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος από τη Μαρσέιγ όσο αφορά την επιθετικότητα και τις ευκαιρίες που δημιούργησε με 16-6 σουτ. Όταν δε , ο αντίπαλος τερματοφύλακας είναι ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου αυτό σημαίνει ότι ως ένα σημείο έκανες αυτό που έπρεπε.
Δεν ολοκλήρωσες όμως. Οι φιλοξενούμενοι είχαν γρήγορη σκέψη, ταχύτητα και ήταν αδύνατο να τους πρεσάρεις. Ο ΠΑΟΚ έκλεψε λίγες μπάλες και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που η Μαρσέιγ δεν πέρασε πολλές στιγμές πανικού. Τώρα χρειάζεται ανασυγκρότηση αλλά και προγραμματισμό για το καλοκαίρι. Παίζεται ακόμη ένας τίτλος. Υπάρχουν δύσκολα παιχνίδια σε κύπελλο και πρωτάθλημα ενώ ο Μπότο με τον Λουτσέσκου συγχρόνως θα πρέπει να ετοιμάζουν το υλικό για τη νέα χρονιά.
Ο kόσμος ήταν απίστευτος. Μια φωνή, μια κερκίδα χωρίς την παραμικρή ακρότητα. Ας το δουν όλοι αυτοί που μας πουλάν παραμύθια για το νέο γήπεδο του ΠΑΟΚ το οποίο όχι απλά καθυστερεί αλλά έχει θαφτεί σε ένα συρτάρι κάποιου δικαστή του υπουργείου επικρατείας.