Ο ΠΑΟΚ έφυγε νικητής από το Περιστέρι έστω και αν χρειάστηκαν 16 τελικές μέχρι να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα λίγα λεπτά πριν την ολοκλήρωση του 90λεπτου.
Αν το ματς τέλειωνε ισόπαλο, προφανώς θα ήταν το πιο άδικο αποτέλεσμα για τον Δικέφαλο από την αρχή της σεζόν. Αλλά έφυγε με το τρίποντο, πήρε μια νίκη που είναι χρυσάφι και από άποψη ουσίας αλλά και ψυχολογίας. Ουσίας γιατί θα υποδεχθεί ως πρωτοπόρος την ΑΕΚ την προσεχή Κυριακή και ψυχολογίας γιατί πηγαίνει χωρίς απώλειες βαθμών στα μεγάλα ντέρμπι που ακολουθούν.
Προφανώς και η ζωή του ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε γίνει εύκολη από το πρώτο μέρος. Δεν αναφέρομαι μόνο στα δυο δοκάρια και στις χαμένες ευκαιρίες. Στέκομαι και στο ακυρωθέν γκολ και στα αλήθεια όσες φορές είδα τις γραμμές δεν έβγαλα συμπέρασμα.
Αλλά η ουσία είναι πως ήρθε η νίκη με τον Σβαμπ και τον Κωνσταντέλια να αναδεικνύονται σε χρυσές αλλαγές. Ο Αυστριακός άνοιξε το σκορ ενώ ο Γιάννης αρχικά είχε την οξυδέρκεια να εκτελέσει γρήγορα το κόρνερ που ήρθε το γκολ του Σβαμπ και στη συνέχεια "κλείδωσε" τη νίκη εκμεταλλευόμενος το λάθος του Τσιντώτα. Πρέπει να σταθώ και στη διαιτησία αφού ο Σιδηρόπουλος υπήρξαν φάσεις που δικαίως προκάλεσε την οργή του Λουτσέσκου. Αλλά αυτό δεν με ξενίζει αφού ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος και αυτό ενοχλεί.
Ο ΠΑΟΚ πήρε μια νίκη σε μια έδρα που ούτε ο Παναθηναϊκός πέρασε ούτε ο Ολυμπιακός. Μπορεί αυτή τη φορά να μην μετουσίωσε την καθολική υπεροχή του με πολλά γκολ αλλά αυτό δεν... χαλά κανέναν στο τέλος. Και έχει μια εβδομάδα μπροστά του για να προετοιμαστεί για το ματς με την ΑΕΚ. Γνωρίζοντας πως ήδη έχει βγάλει ουσιαστικά νοκ άουτ έναν από τους διεκδικητές και αναφέρομαι στον Ολυμπιακό τον οποίο άφησε 9 βαθμούς πίσω του.