Η – ως … είθισται – πανηγυρική ανάδειξη του Σάββα Λόρτου και των συνεργατών του εκ νέου ως ηγεσίας της ΕΚΑΣΘ είναι ενδεικτική της βαθιάς εμπιστοσύνης των Σωματείων στην διοίκηση τους. Τόσο απλά. Αυτούς ξέρουν. Αυτούς βλέπουν δίπλα τους. Αυτούς εμπιστεύονται. Αυτοί τρέχουν. Αυτοί μάχονται. Αυτοί προσπαθούν από την ημέρα της νέας εκλογής μέχρι την ημέρα των νέων εκλογών…
Με λίγα λόγια; Τα Σωματεία της ΕΚΑΣΘ, όπως όλα τα Σωματεία όλων των Ενώσεων στην Ελλάδα – κατά κανόνα τουλάχιστον – δεν ψηφίζουν λόγια. Ψηφίζουν έργα. Δεν ψηφίζουν υποσχέσεις, Ψηφίζουν αποδείξεις! Κι είναι θέμα των Ενώσεων η ορθή και σώφρονα διαχείριση της εμπιστοσύνης των Σωματείων. Η επανεκλογή ή μη των διοικήσεων τους με αυτό το κριτήριο γίνεται!
Θεωρούμε πως – πάντα κατά κανόνα – ανάλογη κατάσταση με της ΕΚΑΣΘ… Με τους δοκιμασμένους κι επιτυχημένους διοικούντες (τον Σάββα Λόρτο και τους συνεργάτες του)… Επικρατεί και σε άλλες Ενώσεις. Ως εκ τούτου δυνάμεθα, να θεωρήσουμε πως η κοινή συνισταμένη αυτής της αντίληψης των Σωματείων στις εκλογές των Ενώσεων καθορίζει και τις εκλογές στην ΕΟΚ.
Αυτές οι εκλογές της ΕΚΑΣΘ παράδειγμα για εκείνες της ΕΟΚ;
Και ποιους θα ψήφιζαν τα Σωματεία στις εκλογές της ΕΟΚ τόσα χρόνια, εάν δεν ψήφιζαν όσους τόσα χρόνια είναι δίπλα τους; Γνωρίζουν εξάλλου κι άλλους πέραν του Γιώργου Βασιλακόπουλου και των συνεργατών του τα Σωματεία; Δεν γνωρίζουν επειδή τόσα χρόνια ουδείς άλλος έσκυψε πάνω στα Σωματεία με ανησυχία κι ενδιαφέρον άλλοι. Τόσο απλά.
Δεν έκαναν τον κόπο – όσοι εμφανίζονται τώρα ως διεκδικητές της ηγεσίας της ΕΟΚ – να αφουγκραστούν τον παλμό της Περιφέρειας. Δεν ενδιαφέρθηκαν για τα προβλήματα των Σωματείων και των Ενώσεων από άκρου σε άκρο της χώρας; Και πολύ περισσότερο δεν αγωνίσθηκαν για τη λύση τους; Ελλάδα βλέπετε, δεν είναι μόνον η Αθήνα, ο Πειραιάς. Άντε κι η Θεσσαλονίκη…
Βλέπουμε κι ακούμε πολλά και διάφορα για τις επικείμενες εκλογές της ΕΟΚ. Ευνομούμενη χώρα είμαστε. Δικαίωμα του καθενός είναι το εκλέγειν και το εκλέγεσθαι. Δικαίωμα όμως, όλων των άλλων είναι η κρίση τους… Και φυσικά, η δική μας κρίση (με την κατάθεση της πάντα ταπεινής μας άποψης) ως διοικητικών παραγόντων,
Διαβάζουμε τα πεπραγμένα τους στο μπάσκετ ως παικτών. Κι υποκλινόμαστε. Το δόξασαν αλλά και δοξάστηκαν. Προσέφεραν αλλά και πήραν. Δεν μπαίνουν στο ζύγι πόσα έδωσαν και πόσα πήραν. Δε μετριούνται αυτά. Γι’ αυτά και σεβασμός με εκτίμηση σε παίκτες – θρύλους είναι απύθμενες κι αιώνιες υποχρεώσεις μας.
Δεν διαβάζουμε πάντως, πεπραγμένα τους ως διοικητικών παραγόντων. Και κι αυτοί… Οι διοικητικοί παράγοντες γενικά, δε γεννιούνται. Γίνονται. Να γίνουν λοιπόν, πρώτα. Να τρέξουν. Να λαχταρήσουν. Να αγωνιστούν. Να προσπαθήσουν για την ανάπτυξη του μπάσκετ πρώτα. Να δοκιμάσουν. Να πετύχουν. Και μετά; Να διεκδικήσουν τα ηνία του…
Και να στηριχθούν στις δικές τους (τεράστιες) δυνάμεις. Κι ουχί στις… βλέψεις της πολιτικής ηγεσίας του Αθλητισμού. Βλέψεις οι οποίες δεν είναι κομματικές. Είναι άλλου είδους βλέψεις, οι… βλέψεις του Λευθέρη Αυγενάκη.
Αυτές τον οδηγούν μέχρι και στην άρον άρον αλλαγή δεδομένων νόμων και κανονισμών, για να διευκολυνθούν διεκδικητές των ηνίων της ΕΟΚ κόντρα στον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Κι είναι αλήθεια άραγε, το…μπέρδεμα με τον Παναγιώτη Φασούλα ο οποίος ως υπάλληλος της ΕΟΚ δεν έχει δικαίωμα εκλογής; Κι η ανάληψη της ευθύνης για το… ξεμπέρδεμα έγινε από τον υφυπουργό Αθλητισμού; Ο οποίος παρεμπιπτόντως, ανέλαβε και την ευθύνη του αντισυνταγματικού αποκλεισμού του Γιώργου Βασιλακόπουλου. Είναι αλήθεια αυτό για τον Παναγιώτη Φασούλα;
Οι εκλογές της ΕΚΑΣΘ είναι μία ένδειξη για τις εκλογές της ΕΟΚ. Το ελληνικό μπάσκετ δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στις Εθνική ή στις Εθνικές ομάδες. Σε αυτών τα «μέτωπα»… Επί σκηνής αυτών των «μετώπων» ήταν παρόντες όσοι διεκδικούν τα ηνία του εθνικού μας σπορ για κόντρα (το τονίζουμε αυτό) στον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Στα άλλα «μέτωπα»… Εκείνα των Σωματείων και των Ενώσεων απ’ άκρου σε άκρο της χώρας ήταν απόντες.
Τούτο δε, επειδή δεν είδαμε και δεν ακούσαμε οποιονδήποτε εξ αυτών ως παράγοντα να παρίσταται στο πλευρό Σωματείων κι Ενώσεων την περασμένη τετραετία τουλάχιστον…
Κατά τα άλλα; Για όλους, μα όλους ανεξαιρέτως τους διεκδικητές ισχύει το… Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (17/6)