Επιμέλεια: Αλέξανδρος Παπαϊωάννου
Πολλές φορές και σε πολλές ομάδες υπάρχει η κουβέντα μεταξύ των οπαδών, των ανθρώπων γύρω αλλά και μέσα από το κλάμπ. Τι μπορούμε να αλλάξουμε για να έχουμε επιτυχίες; Φτάνει ένας προπονητής; Είναι αρκετός ένας τεχνικός διευθυντής; Ναι αλλά χωρίς μεταγραφές δυνατές πως θα επανέλθουμε εκεί που ήμασταν; Αν κάποιος δει την Άρσεναλ φέτος και παρακολουθήσει την πορεία της την τελευταία τριετία θα πάρει αρκετές από τις απαντήσεις που ψάχνει.
Για να γίνει μια... αναδρομή θα γυρίσουμε στο καλοκαίρι του 2019, όπου η σεζόν ολοκληρώνεται και οι «Gunners» μένουν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά εκτός τετράδας. Οριακά μεν πίσω από τις Τσέλσι (72 βαθμοί) και Τότεναμ (71 βαθμοί) η Άρσεναλ ολοκληρώνει την χρονιά με 70, αλλά υπάρχει μεγάλη απογοήτευση και η διοίκηση αρχίζει να ψάχνει για αλλαγές.
Η πρόσληψη Εντού και η πρώτη πολύ δύσκολη χρονιά
Η πρώτη θα έρθει με την πρόσληψη νέου τεχνικού διευθυντή με αρκετά ονόματα να... παίζουν αλλά τον Στάνλεϊ Κροένκε να δείχνει εμπιστοσύνη σε έναν πρώην ποδοσφαιριστή των «κανονιέρηδων» και μέλος της ομάδας των «Invincibles» τον Βραζιλιάνο Εντού. Ενός τεχνικού διευθυντή που δεν είχε αναγνωρισμένη εμπειρία στην ανεύρεση ταλέντων, όπως ο προκάτοχος του Σβέν Μίσλιντατ, αλλά ούτε και ιδιαίτερα βαρύ βιογραφικό με θητεία για πέντε χρόνια στην Κορίνθιανς και έπειτα στην Εθνική ομάδα του Ιράν και της Βραζιλίας.
Είχε όμως κάτι πολύ σημαντικό που... έγειρε και την πλάστιγγα υπέρ του. Ήξερε, όντας παίκτης της ομάδας από το 2002 ως και το 2005 πως μοιάζει η Άρσεναλ όταν ο οργανισμός θεωρείται επιτυχημένος, τι ζητούν οι οπαδοί από τους παίκτες και τον σύλλογο, αλλά και μπορούσε ίσως να αντιληφθεί γρηγορότερα από άλλους γνωρίζοντας τις συνθήκες του κλάμπ, τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Έτσι λοιπόν ο πρώην «Invincible» έγινε ο νέος τεχνικός διευθυντής των «κανονιέρηδων».
Το πρώτο καλοκαίρι του στην ομάδα η Άρσεναλ ξοδεύει συνολικά 156 εκατομμύρια ευρώ σε μεταγραφές, προχωρώντας σε μια μεγάλη αλλαγή ιδιαίτερα όταν μιλάμε για έναν σύλλογο που έχει μάθει να επενδύει λίγα χρήματα στο μεταγραφικό παζάρι και να βγάζει ποδοσφαιριστές από τις δικές του ακαδημίες. Μεταξύ άλλων φέρνει τους:
- Νικολάς Πεπέ με 80 εκατομμύρια ευρώ
- Νταβίντ Λουίζ με 8 εκατομμύρια
- Πάμπλο Μάρι με 8 εκατομμύρια
αλλά και τον 18χρονο Γούιλιαμ Σαλιμπά από την Σέντ Ετιέν με 30 εκατομμύρια, τον Κιράν Τίρνεϊ από την Σέλτικ με 27 εκατομμύρια και τέλος τον 18χρονο Γκαμπριέλ Μαρτινέλι από την Β’ Βραζιλίας και την Ιτουάνο με 7 εκατομμύρια ενώ εκείνη την σεζόν ανεβαίνει και στην πρώτη ομάδα ο Μπουκάγιο Σάκα.
Ωστόσο η χρονιά για την Άρσεναλ είναι τραγική και πάλι και χειρότερη από την προηγούμενη μάλιστα στο πρωτάθλημα, καθώς οι «κανονιέρηδες» τερματίζουν στην 8η θέση, αλλά η κατάκτηση του FA Cup δίνει στην ομάδα ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Η έλευση Αρτέτα και η αλλαγή νοοτροπίας και φιλοσοφίας
Εντωμεταξύ στην μέση σχεδόν της χρονιάς οι Λονδρέζοι θα αλλάξουν και προπονητή ακολουθώντας και πάλι το ίδιο μοτίβο όπως και στην περίπτωση του τεχνικού διευθυντή. Βρίσκοντας τον Μίκελ Αρτέτα έναν άνθρωπο ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά την πρόσφατη ιστορία της ομάδας καθώς ήταν παίκτης της από το 2011 ως και το 2016.
Έχοντας ηγετική φυσιογνωμία και ως ποδοσφαιριστής και με προπονητή του τότε τον Αρσέν Βενγκέρ ο Αρτέτα μπορεί να μην είδε τον σύλλογο στην καλύτερη εποχή του ωστόσο πήρε από τότε προπονητικές εμπειρίες. Τις οποίες ήρθε να πολλαπλασιάσει η πορεία του στον πάγκο την Μάντσεστερ Σίτυ, η οποία ήταν η πρώτη του επαγγελματική δουλειά ως βοηθός προπονητή δίπλα στον Πεπ Γκουαρδιόλα.
Την επόμενη σεζόν ο Μίκελ Αρτέτα έχοντας πλέον κάποιους μήνες που έχει δουλέψει με την ομάδα και την προετοιμασία αρχίζει να εφαρμόζει τις ιδέες του, οι οποίες είναι βασισμένες πάνω στην σχολή Γκουαρδιόλα, δηλαδή το κυριαρχικό και επιθετικό ποδόσφαιρο αλλά και την μεγάλη κατοχή της μπάλας. Πολύ πιο δύσκολο όμως να συμβεί αυτό σε μια ομάδα που «ψάχνεται» αγωνιστικά και δεν έχει το πλήρες ρόστερ της Μάντσεστερ Σίτυ.
Στο μεταγραφικό παζάρι η Άρσεναλ ξοδεύει 50 εκατομμύρια για να φέρει από την Ατλέτικο τον Τόμας Πάρτεϊ, δίνει και άλλα 26 για τον 22χρονο Βραζιλιάνο Γκάμπριελ , ενώ ανεβαίνει στην πρώτη ομάδα και ο Εμίλ Σμιθ Ρόου. Το «αποτύπωμα» του Εντού ισχυροποιείται σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά και μαζί με τον Μίκελ Αρτέτα προσπαθούν να φτιάξουν την κατάσταση που επικρατεί στο κλάμπ.
Πλήρης αποτυχία εκ νέου στο πρωτάθλημα καθώς οι Λονδρέζοι τερματίζουν ξανά στην 8η θέση, μόλις έξι βαθμούς μακριά από την τετράδα ωστόσο αυτό δεν αρκεί ώστε η ομάδα να βγει στην Ευρώπη. Ευρωπαϊκά το μόνο θετικό σημάδι εκείνης της σεζόν είναι ότι η Άρσεναλ φτάνει ως τα ημιτελικά του Europa League εκεί όπου αποκλείεται από την Βιγιαρεάλ του Ουνάι Έμερι.
Για να φτάσουμε στην περσινή σεζόν (2021/2022) εκεί που η «σφραγίδα» Αρτέτα - Εντού μπαίνει πλέον για τα καλά. Οι «κανονιέρηδες» ξοδεύουν 167 εκατομμύρια ευρώ, για να ακολουθήσουν αυτή την φορά την φιλοσοφία του κλαμπ παίρνοντας παίκτες από 21 ως 23 χρονών. Αναλυτικά οι προσθήκες:
- Μπεν Γουάιτ 23 χρονών από την Μπράιτον για 58.5 εκατομμύρια ευρώ
- Μάρτιν Όντεγκαρντ 22 χρονών από την Ρεάλ Μαδρίτης για 35 εκατομμύρια
- Άαρον Ράμσντειλ 23 χρονών από την Σέφιλντ Γιουνάιτετ για 28 εκατομμύρια
- Τακεχίρο Τομιγιάσου 22 χρονών από την Μπολόνια για 18.6 εκατομμύρια
- Σάμπι Λοκόνγκα 21 χρονών από την Άντερλεχτ για 17.5 εκατομμύρια
- Νούνο Ταβάρες 21 χρονών από την Μπενφίκα για 8 εκατομμύρια
Μάλιστα ο Αρτέτα καταφέρνει πλέον να κάνει και πρωταγωνιστές μερικούς από τους νεαρούς που ήδη έχει όπως ο Μπουκάγιο Σάκα που είναι ο πρώτος σε γκολ και ασίστ στο κλαμπ με 12 γκολ και 7 ασίστ σε 43 παιχνίδια. Ακολουθούν με επίσης αξιόλογα νούμερα ο Εμίλ Σμιθ Ρόου, ο Γκάμπριελ Μαρτινέλι, ο Μάρτιν Όντεγκαρντ.
Ο Ισπανός προπονητής ωστόσο δείχνει ότι δεν είναι καλός μόνο στην διαχείριση μικρών ηλικιακά ποδοσφαιριστών και ταλέντων αλλά και στο να επιβάλλεται στα αποδυτήρια. Χαρακτηριστική η αντιμετώπιση του στην περίπτωση του Πιερ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ τον οποίο όχι μόνο έθεσε εκτός ομάδας, αλλά του πήρε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Τότε είχε κριθεί αρνητικά από μεγάλη μερίδα των Αγγλικών και όχι μόνο μέσων, ωστόσο περίπου ένα χρόνο μετά είναι εμφανές πόσο έχει κερδίσει ο Αρτέτα και κυρίως στο κομμάτι του σεβασμού προς το πρόσωπο του στα αποδυτήρια των «κανονιέρηδων».
Η σεζόν τελειώνει καλύτερα από τις προηγούμενες για την Άρσεναλ με την κατάκτηση της 5ης θέσης, βέβαια με τους Λονδρέζους να χάνουν την έξοδο για το Champions League την προτελευταία αγωνιστική, ωστόσο το... mentality στο κλαμπ είχε χτιστεί γι’ αυτό που θα ακολουθούσε φέτος.
Η σεζόν - όνειρο για μια ομάδα με άγνωστο ταβάνι και η λίστα των ρεκόρ
Σε μια σεζόν ονειρική για τον σύλλογο με 13 νίκες σε 14 επίσημα και 9 στην Premier League σε 10 αγώνες ο Μικέλ Αρτέτα και ο Εντού δεν μπορούν παρά να αισθάνονται ότι όσα ζουν πλέον οι Λονδρέζοι φέρουν την δική τους υπογραφή. Ενίσχυση προσεγμένη αλλά ποιοτική με 3 μόλις ποδοσφαιριστές, οι δύο ενδεκαδάτοι, πιο συγκεκριμένα ο «αναγεννημένος» Γκάμπριελ Ζέσους, ο Αλεξάντερ Ζιντσένκο και ο Πορτογάλος χαφ της Πόρτο Φάμπιο Βιέιρα. Οι ηλικίες τους 25,25 και 22 χρονών. Ποιος θα περίμενε άλλωστε κάτι διαφορετικό μετά τα περσινά;
Ο Βραζιλιάνος επιθετικός είναι αυτός που οδηγεί την Άρσεναλ στις επιτυχίες με 5 γκολ και 5 ασίστ σε 13 παιχνίδια και από κοντά ακολουθούν οι Μπουκάγιο Σάκα, Γκάμπριελ Μαρτινέλι αλλά και οι Όντεγκαρντ και Τσάκα. Ωστόσο δεν είναι μόνο τα επιθετικά ποσοστά που εντυπωσιάζουν αλλά και τα αμυντικά.
Για να καταλάβει μάλιστα κανείς για τι χρονιά μιλάμε η Άρσεναλ με την νίκη που έκανε την προηγούμενη Κυριακή (16/10) κόντρα στην Λίντς με 0-1 έκανε ρεκόρ με το 9 στα 10 που προαναφέρθηκε, το οποίο δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στα 136 χρόνια ιστορίας των «κανονιέρηδων».
Ακόμη η ομάδα του Μικέλ Αρτέτα έχει την καλύτερη άμυνα στο Europa League έχοντας δεχθεί μόλις 1 γκολ μαζί με τις Φράιμπουργκ και Ρεάλ Σοσιεδάδ, ενώ έχει και το μεγαλύτερο ποσοστό νικών σε όλες τις διοργανώσεις από τις ομάδες των πέντε καλύτερων πρωταθλημάτων.
Επιπλέον στον πίνακα των φετινών ρεκόρ για τους «κανονιέρηδες» η Άρσεναλ έχει ενεργό το καλύτερο εκτός έδρας ρεκόρ σε παιχνίδια ομίλων ευρωπαϊκών διοργανώσεων, με 10 παιχνίδια χωρίς ήττα από τον Νοέμβριο του 2017. Όμως τα ρεκόρ δεν τελειώνουν εδώ καθώς οι Λονδρέζοι βρίσκονται και στις κορυφαίες ομάδες των πέντε ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων έχοντας σκοράρει και στα 7 εκτός έδρας παιχνίδια σε πρωτάθλημα και Ευρώπη. Για την ακρίβεια στην δεύτερη θέση με 6 νίκες και 1 ήττα, πίσω μόνο από την Ρεάλ που έχει 6 νίκες και 1 ισοπαλία, ενώ πίσω τους βρίσκονται μόλις άλλες πέντε ομάδες που έχουν πετύχει κάτι αντίστοιχο αλλά με χειρότερο ρεκόρ νικών.
Για να κλείσουμε αυτό τον τεράστιο κύκλο αναφοράς φετινών επιτυχιών των «κανονιέρηδων» αξίζει να αναφερθεί ότι η Άρσεναλ έχει ισοφαρίσει το ρεκόρ που είχε τα τελευταία 14 εκτός έδρας παιχνίδια στα οποία είχε 3 ανέπαφες εστίες, σε μόλις 4 εκτός έδρας παιχνίδια φέτος στην Premier League.
**Ότι και να συμβεί στην αναμέτρηση κόντρα στην Σαουθάμπτον αυτό το Σαββατοκύριακο δεν αλλοιώνει την εκπληκτική πορεία ως τώρα των Λονδρέζων.
Πως λοιπόν όλοι όσοι βρίσκονται γύρω και κοντά στο κλάμπ, προπονητές, τεχνικό τιμ, οπαδοί, ο Στάνλεϊ Κροένκε αλλά κυρίως οι δύο αρχιτέκτονες της μεγάλης επιτυχίας της ο Αρτέτα και ο Εντού να μην είναι ενθουσιασμένοι με την πορεία της ομάδας που δημιούργησαν και φαίνεται ότι είναι φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα.