Η εικόνα είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας και στη συγκεκριμένη περίπτωση κάθε είδους εξεζητημένη ανάλυση κρίνεται τουλάχιστον περιττή καθώς για μια ακόμη φορά ο Αρης πλήρωσε το τίμημα της απουσίας ενός κλασικού φορ ή εν πάση περιπτώσει ενός παίκτης με εκτελεστική δεινότητα. Προφανώς δεν ήταν απαραίτητο να φτάσουμε στο τελείωμα της σεζόν για την εξαγωγή αυτού του συμπεράσματος, απλά αναδεικνύεται με τέτοια ωμότητα σε παιχνίδια σαν το χθεσινό απέναντι στον Παναθηναϊκό όπου η κατοχή της μπάλας πλησιάζει ή και ξεπερνά το 70% και το κυριαρχικό ποδόσφαιρο δεν είναι αρκετό για να χαρίσει νίκες.
Ο Αρης έκανε ό,τι άλλο θα μπορούσε να πράξει μια ομάδα γιατί είχε σωστή κυκλοφορία μπάλας, υπομονή απέναντι στην πολυπρόσωπη άμυνα του Παναθηναϊκού, δημιουργία για να φτάσει στο σουτ υπό τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις αλλά όταν έφτασε σ’ αυτό το σημείο… αγκομαχητό. Δύο φορές ο Μαντσίνι έστειλε την μπάλα στις κερκίδες, άλλες τόσες ο Μάνος βγήκε χαμένος από φάσεις ενός εναντίον ενός και σε άλλες περιπτώσεις έλειψε η σωστή τελική πάσα. Κι έτσι, όπως στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος, ο Παναθηναϊκός βούτηξε από τον Λευκό Πύργο και βρήκε πορτοφόλι αν και τότε ήταν πιο τυχερός γιατί είχε φύγει με τους βαθμούς της νίκης.
Η ουσία είναι ότι ο Αρης πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες φετινές εμφανίσεις του, αλλά του έλειψε η ουσία με συνέπεια να μην πάρει από το παιχνίδι αυτό που δικαιούταν βάσει απόδοσης και συνολικής εικόνας του αγώνα. Ετσι διατηρήθηκε η αγωνία για την 3η θέση η οποία τελικώς θα κριθεί στο ΟΑΚΑ απέναντι στην ΑΕΚ. Όπως φάνηκε εξάλλου ότι (μετά την αντίδρασή του στην Τούμπα), το όνομα του Σιάντε Σίλβα μάλλον σβήστηκε από το… τεφτέρι του Ακη Μάντζιου καθώς σε παιχνίδι τόσο μεγάλης κυριαρχίας και με αριθμητικό μειονέκτημα, δεν δικαιολογείται διαφορετικά το γεγονός ότι δεν τον χρησιμοποίησε.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook