Οσα φέρνει η στιγμή, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος ή, καλύτερα, όσα δεν γίνονται σε 86 λεπτά, γίνονται από το πουθενά. Κάπου στο... πουθενά βρισκόταν και ο Μπουχαλάκης, πριν η σκιά του εμφανιστεί δίπλα στον Κουέστα. Ο παίκτης του Ολυμπιακού έγινε ήρωας και ο παίκτης του Αρη, σκιά του εαυτού του.
Ο,τι συνέβη με τον Χουλιάν Κουέστα έχει αποτυπωθεί στην εικόνα, η οποία θα τον συνοδεύει -τουλάχιστον- όσο ακόμη είναι -τυπικά- μέλος της ομάδας.
Κανείς απ' όσους βρίσκονταν στο “Κλ. Βικελίδης” ή παρακολουθούσαν τηλεοπτικά την αναμέτρηση, δεν κατάφερε να διακρίνει τον Μπουχαλάκη. Το κακό για τον Αρη ήταν ότι δεν τον αντιλήφθηκε ούτε εκείνος που ήταν επιφορτισμένος να το κάνει. Αντιθέτως, με την ψυχολογία υπέρ του, άφησε την μπάλα να κυλήσει μακριά του και ελαχιστοποίησε τις πιθανότητες αντίδρασης. Ο αντίπαλος είχε τον χρόνο και την ψυχραιμία να αποκτήσει πλήρες πλεονέκτημα, με τη γνωστή κατάληξη.
Δυστυχώς, για τον Κουέστα η καριέρα του στο “Κλ. Βικελίδης” θα έχει άδικο -για τον ίδιο- επίλογο, όπως άδικος (βάσει της συνολικής εικόνας) είναι και ο αποκλεισμός των “κιτρινόμαυρων” από τους “4” του Κυπέλλου.
Ο ίβηρας κίπερ ακύρωσε σε τρία φετινά ματς (Κόλος Κοβαλίβκα, ΠΑΣ Γιάννινα, Ολυμπιακό) την προσφορά της προηγούμενης διετίας, η οποία τον οδήγησε σε υπογραφή νέου συμβολαίου. Οι κραδασμοί από το λάθος του θα απορροφηθούν εν ριπή οφθαλμού, έως ότου φτάσουμε στην ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων, για να βρεθεί στη συνέχεια η φόρμουλα αποχώρησής του.
Διότι, το χθεσινό δεν θα ξεχαστεί εύκολα και η κοινή λογική λέει ότι δεν θα έχει θέση στο άμεσο μέλλον.
Η κοινή λογική, όμως, δεν είναι έννοια που εφαρμόστηκε, φέτος, όσον αφορά τους τερματοφύλακες των Θεσσαλονικέων.
Η απορία, που εκφράζαμε, κατά καιρούς, και είχε επίκεντρο τον ξαφνικό και ανεξήγητο (;) παραγκωνισμό του Ζαχαρί Μπουσέ δεν πήρε απάντηση. Ο Γάλλος πλήρωσε το ένα και μοναδικό του λάθος -στο εντός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΚ- και από τότε με το ζόρι βρέθηκε δυο φορές σε αποστολή.
Πλέον, η τεχνική ηγεσία στρέφεται ξανά προς εκείνον. Στον κατά τεκμήριο, δηλαδή, καλύτερο τερματοφύλακα (από κάθε άποψη), που διαθέτει η ομάδα. Οχτώ ματς κατέγραψε στο Πρωτάθλημα και δέχτηκε, όλα κι όλα, τρία γκολ σε δύο παιχνίδια, χωρίς να δώσει αφορμές αμφισβήτησης της αξίας του.
Στην Τούμπα, εκτός συγκολονιστικότατου απροόπτου, θα επιστρέψει από τη ναφθαλίνη και θα κληθεί να δείξει ότι πέρασε αλώβητος το διάστημα της απραξίας, παίζοντας σε παιχνίδι-κριτήριο για τη δεύτερη θέση σε συνδυασμό με τις γενικότερες ιδιαιτερότητες που έχουν -εκ φύσεως- τα ντέρμπι με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ.
Δίκαιη ή άδικη, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Επί της ουσίας, μετά τον Κουέστα η επιλογή-μονόδρομος είναι ο Γάλλος και, κάπως έτσι θα είναι, για τα εναπομείναντα 12 παιχνίδια σε Πρωτάθλημα και play off.
Υ.Γ1: Η στήριξη της ομάδας και κάθε μονάδας αυτής, στον Κουέστα είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο παίκτης πρέπει να προστατευτεί με κάθε τρόπο και όχι να μείνει έκθετος. Φέρει ακέραια ευθύνη για τον αποκλεισμό, αλλά κάποια δείγματα είχαν δοθεί και τα γνώριζαν εκείνοι που του έδωσαν ξανά γάντια βασικού, μετά την περίοδο “Σιαμπάνη”.
Υ.Γ.2: Οσον αφορά τον πιτσιρικά τερματοφύλακα (9 ματς, 7 γκολ) είναι “άγουρος”, δεν έχει το ειδικό βάρος να σηκώσει το βάρος της φετινής προσπάθειας και δεν αποκτήθηκε γι' αυτό τον λόγο. Επεσε στα βαθιά, κολύμπησε προσωρινά, όμως κόντεψε να πνιγεί. Θέλει να βελτιώσει πολλά στοιχεία τόσο ως τερματοφύλακας όσο και ως ποδοσφαιρική προσωπικότητα.
Υ.Γ3: Οι μετά Χριστόν προφήτες για το ζήτημα του τερματοφύλακα (γενικά) και του Κουέστα (ειδικά), ας θυμηθούν τι έγραφαν και έλεγαν πριν από έναν μήνα. Τότε, τον θεωρούσαν top και από χθες (ξανά) ερασιτέχνη. Οπως πάει το ρεύμα...
Υ.Γ.4: Εύσημα στον Μάντζιο για τις (περισσότερες) επιλογές του και το κοουτσάρισμα, αναφορικά πάντα με χθεσινό παιχνίδι.
Υ.Γ5: Back to back εμφάνιση, γιατί κάποια πράγματα είναι, όπως φαίνονται.