Η μεγαλύτερη νίκη, λένε, είναι εκείνη επί του εαυτού μας. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και στη σχέση του Άρη με το εύκολο γκολ. Διαχρονικά, μόνο σε σεζόν-εξαιρέσεις, κατάφεραν οι "κιτρινόμαυροι" να τα έχουν καλά με τα αντίπαλα δίχτυα.
Κάθε φορά που το έπρατταν, συνήθως έβγαιναν και στην Ευρώπη. Φέτος, η χρονιά κύλησε διαφορετικά και αντιφατικά ως προς το εν λόγω πρόβλημα.
Στον πρώτο γύρο, ο Αρης έβρισκε δίχτυα, γιατί έμαθε πώς να διασπά τις αντίπαλες άμυνες. Είτε από ατομικές ενέργειες, είτε από ομαδικές, το γκολ ερχόταν μαζικότερα, γι' αυτό και έθεσε τις βάσεις για πορεία στην πρώτα 4άδα.
Από τις αρχές του Β' γύρου μέχρι και σήμερα, τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή. Προφανώς, και αν κοιτάξει κάποιος τη ροή της καθημερινότητας, θα κατανοήσει ότι παρουσιάστηκαν αρκετά προβλήματα, αναφορικά με αγωνιστικά θέματα, και το γκολ αποτελεί απλώς την κορυφή της πυραμίδας.
Η φετινή σεζόν φανέρωσε μέρος της λύσης του προβλήματος, άρα οι άνθρωποι της ομάδας έχουν κάποιες από τις απαντήσεις, που ψάχνουν. Πιστεύω ότι μπορούν να τις βρουν και, αν ξαναδούν σε βίντεο το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, όπως και διάφορα άλλα, στα οποία έγιναν τελικές, αλλά δεν ήρθαν τα γκολ.
Το "από εδώ και πέρα" πλησιάζει πολύ στην άποψη, που έχω εκφράσει πολλές φορές, και -με χαρά- είδα να ασπάζεται και ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, μιλώντας στο Metropolis 95,5.
Ο Μάντζιος προσπάθησε, φέτος, να παίξει μοντέρνο ποδόσφαιρο. Κατοχή, πίεση, πολλές πάσες και χωρίς καθαρό φορ και χωρίς σκοπιμότητα. Με ή χωρίς Μήτρογλου, με ή χωρίς τον όποιο "καθαρό" φορ, το ζήτημα δεν είναι η αξία του ποδοσφαιριστή, αλλά το αν δένει με ό,τι παίζει ο προπονητής.
Και ο προπονητής των "κιτρινόμαυρων", πράγματι, προσπάθησε να παίξει κάτι που δεν έχουν δει ποτέ οι φίλοι του Άρη.
Άρα, το να βγαίνει κάποιος και να "απαιτεί" φορ, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει την ποδοσφαιρική του αντίληψη, είναι μάλλον εκτός πραγματικότητας Μάντζιου και όσων των πλαισιώνουν.
Γιατί ο έλληνας τεχνικός, προφανώς, και έχει το ΟΚ να παίξει αυτό το στυλ ποδοσφαίρου. Χρόνος χρειάζεται, εμπιστοσύνη (πραγματική όχι επικοινωνιακή) και μελετημένο πλάνο.
Άρα, εφόσον πάρει το "πράσινο φως" και συνεχίσει στην ομάδα, ξέρει ποιο προφίλ θα δώσει στο ρόστερ του. Η βάση, ως προς το υλικό υπάρχει και, αν πλαισιωθεί με τους κατάλληλους, τότε θα τρίβουμε τα μάτια μας.
Υ.Γ.1: Εννοείται ότι στο επόμενο ρόστερ μπορεί να "χωρέσει" ο γκολτζής φορ, αρκεί η όποια επιλογή να γίνει βάσει των σωστών προδιαγραφών. Και εννοείται ότι μπορεί να συνδυαστεί η παρουσία του στην ενδεκάδα με παίκτες από το υπάρχον ρόστερ.
Υ.Γ2: Για όσους κρίνουν τον Μαντσίνι ή τον Μάνο ακόμη και τον... Σίλβα ως κλασικούς φορ, αρκεί να σας πούμε ότι αμφότεροι ήρθαν στην ομάδα με διαφορετική αποστολή από εκείνες που εκτέλεσαν.
Υ.Γ3: Ενα από τα "καλά" του Μάντζιου είναι ότι ξέρει ποιο ποδόσφαιρο θέλει να παίξει στον Άρη. Λίγες προσθήκες, μία καλή προετοιμασία και λίγα καλά αποτελέσματα στο νέο ξεκίνημα και η ώθηση είναι θέμα χρόνου.