Σε λίγες ημέρες, ο Αρης θα μάθει να ζει -για έναν περίπου μήνα- χωρίς τον Αμπουμπακάρ Καμαρά, ο οποίος θα απουσιάζει στο Κόπα Άφρικα. Ηδη, είναι γνωστοί οι... αντικαταστάτες του, οι οποίοι έχουν και σειρά προτίμησης από την τεχνική ηγεσία.
Ο Λόπεθ είναι ο πρώτος που, φαινομενικά, θα πάρει ευκαιρίες, στην προσπάθεια να βρει τα πατήματά του και να βοηθήσει με γκολ. Δύσκολο το έργο του, αλλά ο Ακης Μάντζιος -θέλοντας και μη- πρέπει να τον αξιοποιήσει.
Η δεύτερη επιλογή που, μπορεί να εξελιχθεί και σε πρώτη, είναι του Δημήτρη Μάνου. Ο έλληνας φορ μέχρι τώρα συμβιβάστηκε περισσότερο με την ιδέα του πάγκου, καθώς είχε μπροστά του τον Καμαρά, άσχετα αν ο τελευταίος δεν έδειξε ούτε στοιχεία φορ, ούτε διέλυσε τα αντίπαλα δίχτυα.
Πρακτικά, ο Μάνος ταιριάζει περισσότερο στο στυλ του Μάντζιου, αλλά το βασικό ζητούμενο είναι να επανακτήσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του, ξέροντας ότι πολλοί τον περιμένουν στην γωνία της αμφισβήτησης, όπως συνέβη και πέρσι, όταν και έγινε σάκος του μποξ, με τη δικαιολογία των χαμένων ευκαιριών. Τα οκτώ γκολ και οι έξι ασίστ, ξεχάστηκαν γρήγορα...
Τόσο με τον Λόπεθ, όσο και με τον Μάνο υπάρχει το εξής θέμα:
Πρέπει αρχικά να νιώσουν ότι είναι αποδεκτοί με τα καλά τους και τα... στραβά τους και όχι να παίζουν με το βάρος της σκληρής κριτικής, επειδή αποτελούν εύκολο στόχο ένθεν κι ένθεν.
Αλλο δηλαδή να πάρουν χρόνο -έστω και... αναγκαστικά- επειδή η ομάδα πιστεύει σε εκείνους ότι θα βοηθήσουν και άλλο να μπαίνουν στο γήπεδο, ξέροντας ότι πρέπει να δικαιολογήσουν κάθε δευτερόλεπτο που αγωνίζονται.
Είναι τα λεπτά σημεία της ψυχολογικής διαδικασίας, όταν για διαφορετικούς λόγους αμφότεροι, έχουν αισθητή απόσταση από την 11άδα και ξαφνικά καλούνται να σηκώσουν μεγάλο βάρος στους ώμους.
Αν αισθανθούν εμπιστοσύνη, τότε θα κάνουν το παν, για να την επιστρέψουν και να «φανούν» μέσω της ομάδας.
Και στην περίπτωση του Μάνου τουλάχιστον, η περσινή χρονιά αποτελεί την πιο πειστική κατάσταση προς όποιους ξέρουν να αμφισβητούν με το παραμικρό.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.