Δεν είναι η πρώτη φορά είναι που ο φετινός Άρης οριακά γίνεται αισθητός σε παιχνίδι 90 λεπτών, από την άλλη όμως, μας είχε συνηθίσει σε πιο συνεπείς εμφανίσεις κι ας μην έπιανε υψηλά στάνταρ απόδοσης. Απλώς, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό τού βγήκαν όλα αντιστρόφως ανάλογα. Ε, και;
Το παιχνίδι του «Γ. Καραϊσκάκης» είναι σαν να μην έγινε, αλλά ακόμη και από την κακή σου βραδιά, πάντα κάτι μένει για την επόμενη.
Αρκεί να ασχοληθείς, να επισημάνεις και να έχεις δεκτικούς εγκεφάλους, οι οποίοι θα καταλάβουν τα λάθη, για να ξέρουν και τον τρόπο να τα διορθώσουν. Στην κανονική όμως διάρκεια, όχι στην έξτρα.
Αλήθεια, ποιος πιστεύει ότι στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε, οι κουβέντες περί «διόρθωσης λαθών», «να μην τα επαναλάβουμε» και άλλα τέτοια... γνώριμα έχουν ιδιαίτερη σημασία;
Η σεζόν τρέχει και μαζί τρέχουν παράλληλα τα παιχνίδια, τα συναισθήματα και δεν υπάρχει ο χρόνος να «μείνει» η ομάδα σε ανάλογου τύπου παρουσίες... απουσίες, όπως στον Πειραιά.
Όπως δεν στέκεται και στις μεγάλες νίκες, κάτι που αποτελεί μέρος του χαρακτήρα του.
Ούτως ή άλλως, επί μέρους ευθύνες σπάνια ζητούνται στο χρονικό σημείο, που βρισκόμαστε, και, βλέποντας κάποιος τις δηλώσεις του Άκη Μάντζιου, θα αντιλαμβανόταν πως ο Άρης δεν μπορεί να κριθεί, λόγω της κάκιστης εμφάνισης κόντρα στον Ολυμπιακό και κάπως έτσι κλείνει (;) και η παρένθεση των Play Off, αν και έχουν παιχτεί μόλις 3 αγωνιστικές.
Παίζοντας από Τετάρτη... Κυριακή είναι ανθρωπίνως αδύνατο να δώσει ο όποιος Μάντζιος, και ο όποιος προπονητής, μεγαλύτερη βαρύτητα σε μία αναμέτρηση που μόνο θολή ήταν και δεν άφησε τίποτα στη μνήμη όσων την παρακολούθησαν.
Και το timing λέει πως ο Θεός του Πολέμου δεν γίνεται να ασχοληθεί περισσότερο με ένα μεμονωμένο κακό 90λεπτο, αρκεί να παραμείνει... μεμονωμένο.
Ακόμη κι έτσι, όμως, η κλινική εικόνα του Άρη δεν χαλάει, καθώς ξέρουμε τι μπορεί και το όχι το σύνολο και οι άνθρωποι που το διαχειρίζονται.
Ο Άρης έχει τα πάντα στο πρόγραμμα με ό,τι συνεπάγεται και στα Play Off δεν θα δούμε κάτι δραματικά καινούριο, εφόσον δεν το είδαμε και τους προηγούμενους μήνες. Κι αυτό, γενικά, είναι Ο.Κ., καθώς ακολουθεί κάτι διαφορετικό από την πεζή ρουτίνα του μίνι Πρωταθλήματος.
Και υπό το εν λόγω πρίσμα έχει έρθει, εδώ που έχει έρθει, και διεκδικεί το Κύπελλο Ελλάδας.
Γιατί αντικειμενικά, πλέον, είναι φύσει αδύνατο να μιλήσουμε για κάτι περισσότερο από την 5η θέση στο Πρωτάθλημα, όπως έγινε μετά την ολοκλήρωση της 2ης αγωνιστικής.