Τέτοια κακοτεχνία (προσωπικά) είχα να δω στον Αρη από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας όταν η ομάδα ταλαντεύονταν στην πληθώρα των προβλημάτων που την καταδίωκαν και δημιούργησε ρόστερ ανάγκης υπό το καθεστώς των απαγορεύσεων και με παίκτες χαμηλής ή αμφιβόλου ποιότητας. Τόσο κακός και απαράδεκτος ήταν ο χθεσινός Αρης στη Νίκαια, σε σημείο να αναρωτιέται κανείς αν πρόκειται για την ίδια ομάδα που είχε συνοχή, ομοιογένεια και ενέργεια στα φιλικά προετοιμασίας. Να αναρωτιέσαι αν ο Μπερτόγλιο είναι ο Αργεντίνος που πέρυσι αγαπήθηκε από τον κόσμο, αν ο Καμαρά ήταν στο γήπεδο, αν ο Ιτούρμπε κατάλαβε ότι η ομάδα προχώρησε σε μια επένδυση για χατίρι του. Μια ομάδα η οποία παρουσίασε κουραστικό έως και αποκρουστικό θέαμα, ταλαιπωρούταν στον άθλιο (ομολογουμένως) αγωνιστικό χώρο αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Μια ομάδα η οποία δυσκολευόταν να πει την ποδοσφαιρική αλφαβήτα.
Στη Νίκαια ο Αρης έχασε τα αυγά και τα πασχάλια έστω κι αν δεν προδίδει κάτι τέτοιο το 1-0. Εγκλωβίστηκε στην τακτική προσέγγιση του αντιπάλου, όπως δηλαδή συνέβη και στην πρεμιέρα με τον ΟΦΗ όπου το σύνολο των καθαρών ευκαιριών δεν ήταν περισσότερες από 2-3. Ομοίως και χθες. Απελπισμένος από την εικόνα της ομάδας του στο πρώτο ημίχρονο, με απελπισία αντέδρασε και ο Ακης Μάντζιος με τις αλλαγές στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου, προχωρώντας σε αλλαγές οι οποίες δεν του βγήκαν. Γιατί ο Άλι δεν κάλυψε τον κάκιστο Καμαρά, ο Χαΐροβιτς εμφανίστηκε στο γήπεδο σε μία φάση, ο Γκάνεα δεν έλυσε το πρόβλημα στην αριστερή πλευρά και ο Μπρούνο Γκάμα φανέρωσε και πάλι την ανετοιμότητά του.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι, πώς είναι δυνατόν μια ομάδα η οποία παρουσίαζε καλή εικόνα στα φιλικά παιχνίδια να εμφανίζεται τόσο κακή στα επίσημα. Και η απάντηση πρέπει να δοθεί σύντομα γιατί ο Άρης κινδυνεύει να εκτροχιαστεί πριν καλά ακουμπήσει στις ράγες του Πρωταθλήματος.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook