Το
χθεσινό παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Σλόβαν
Μπρατισλάβας είναι από εκείνα που η
στατιστική λέει πάρα πολλά. Ο Δικέφαλος
είχε 62% κατοχή μπάλας έναντι 38% των
Σλοβάκων. Είχε 555 πάσες (454 ολοκληρωμένες)
έναντι 317 (228 ολοκληρωμένες) της ομάδας
του Βάις. Με
απλά λόγια, διέθετε
καθολική υπεροχή στην κατοχή και
κυκλοφορία μπάλας, που σημαίνει ότι
υπήρχε βάση για το κυριαρχικό παιχνίδι
που ζητά ο Λουτσέσκου.
Ο ΠΑΟΚ έφτασε ουκ ολίγες φορές έξω από την περιοχή του Τσόβαν, ωστόσο, δεν μπόρεσε να γίνει πραγματικά απειλητικός πέρα από τρεις φάσεις. Το γκολ του Ακπομ, το σουτ του Σβαμπ εντός περιοχής λίγο αργότερα και την κακή εκτέλεση του Μιτρίτσα στο δεύτερο μέρος από την ασίστ του Μπίσεσβαρ. Από την άλλη πλευρά, δεν έδωσε την αίσθηση ότι ανασταλτικά είχε «σφραγίσει» κάθε διάδρομο προς την εστία του Πασχαλάκη και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο διεθνής γκολκίπερ είχε σημαντικό ρόλο στο ματς με τις επεμβάσεις του. Το γκολ, βέβαια, που δέχθηκε ο ΠΑΟΚ επιτεύχθηκε κόντρα στην ροή του αγώνα και προήλθε από τον συνδυασμό «απειρία Μιχάι-εμπειρία και κλάση Χέντι». Εχω την αίσθηση ότι ο νεαρός στόπερ του ΠΑΟΚ θα λειτουργεί εντελώς διαφορετικά σε παρόμοιες φάσεις από εδώ και το εξής: Η θύμηση και μόνο της εναέριας μονομαχίας που έχασε από τον Νιγηριανό φορ θα τον κάνει να μπαίνει με άλλο τρόπο σε παρόμοιες φάσεις.
Καλώς ή κακώς οι στόπερ εξελίσσονται μέσα από τις εμπειρίες που συλλέγουν και ο Μιχάι αυτή την περίοδο έχει την ευκαιρία να παίζει βασικός, οπότε χρειάζεται υπομονή και όχι… σταύρωση με το πρώτο σοβαρό λάθος. Αν θέλετε παράδειγμα γι’ αυτό, μπορείτε να το βρείτε στο πρόσωπο του Μιχαηλίδη που μετά από αρκετές συμμετοχές με τον ΠΑΟΚ πλέον, αρχίζει να βγάζει άλλον αέρα στο παιχνίδι του.
Είναι προφανές, βέβαια, ότι ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη τον Ινγκασον. Είναι ο καλύτερος στόπερ του (ειδικά στον αέρα) και όσο πιο γρήγορα επιστρέψει, τόσο πιο σίγουρος θα είναι και ο Πασχαλάκης κάτω από την εστία. Ο Ισλανδός είναι ο τελευταίος από τους μακροχρόνια τραυματίες που θα μπει στην εξίσωση των αγώνων, οπότε μέχρι τότε-και το κυριότερο, μέχρι να ανακτήσει ρυθμό-θα πρέπει να βρεθούν λύσεις. Ας κρατήσουμε, πάντως, ανοιχτό το ενδεχόμενο ο ΠΑΟΚ να ψαχτεί και για στόπερ τον Ιανουάριο.
Το
φορμάρισμα του Αντρίγια πρέπει να είναι
η προτεραιότητα
Σε
κάθε περίπτωση, πάντως, ο ΠΑΟΚ δεν απώλεσε
τους δύο επιπλέον βαθμούς που θα έφερνε
η νίκη από την άμυνά του. Το μεγάλο
πρόβλημα ήταν οι τελικές ενέργειες που
δεν του έδωσαν οι εξτρέμ του. Ο Σβαμπ
και ο Εσίτι έκαναν την δουλειά στο κέντρο
(ο Νιγηριανός δεν είχε συνηθίσει κανέναν
σε τέτοια ακρίβεια στις πάσες), η μπάλα
έφτανε έξω από την περιοχή του αντιπάλου,
αυτή την φορά όμως το σχέδιο με τον τρίτο
χαφ Ντόουγκλας δεν λειτούργησε, κυρίως,
όμως δεν πήρε βοήθειες από Μίτριτσα και
Αντρίγια.
Αν ο Ρουμάνος έπαιζε καιρό στον ΠΑΟΚ, θα μιλούσαμε για ένα πολύ κακό παιχνίδι χθες, με μεγάλη ροπή προς τις ατομικές ενέργειες σε σημείο που να χαλάει τελικές προσπάθειες. Ωστόσο, ο βραχύσωμος επιθετικός βρίσκεται λίγες εβδομάδες μόνο στην Θεσσαλονίκη και είναι εμφανές ότι ακόμη διάγει περίοδο προσαρμογής. Ο Λουτσέσκου του ζητά να παίρνει κάποιες προσπάθειες πάνω του, στα όρια του ρίσκου, χθες όμως δεν του βγήκαν.
Αντίθετα, θέμα προσαρμογής δεν υπάρχει για τον Αντρίγια. Ο περσινός MVP (ψηφισμένος από τους συμπαίκτες του παρακαλώ) δεν θυμίζει τίποτα από τον εαυτό του όπως τον γνωρίζαμε. Ναι μεν μοχθεί μέσα στον αγώνα, προσπαθεί να βοηθήσει επιθετικά και δίνει αρκετές βοήθειες και ανασταλτικά, ακόμη όμως δεν έχει καταφέρει να γίνει ο πρωταγωνιστής ενός αγώνα. Ίσως να του λείπει το γκολ για να πάρει μπρος και να αποβάλει την πίεση που πάντα υπάρχει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ίσως να μην έχει «βρεθεί» ακόμη με τα νέα πρόσωπα (για εκείνον και ο Μπίσεσβαρ με τον Ακπομ είναι ουσιαστικά νέοι) και να θέλει χρόνο. Ίσως, ακόμη, να ισχύει και αυτό που ανέφερε ο Λουτσέσκου ότι δεν είναι εύκολο να επανέλθει άμεσα ένας ποδοσφαιριστής μετά από περιπέτεια με τον κορονοϊό. Προφανώς, αξίζει κάθε στιγμή υπομονής που ζήτησε ο προπονητής του για εκείνον γιατί μας έχει δείξει τι μπορεί να κάνει στην καλή του μέρα και πώς μπορεί να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Θα προσέθετα ότι ίσως είναι καλή ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ, ΤΩΡΑ να κάνει το μπάσιμο για να πετύχει την συμφωνία για επέκταση του συμβολαίου του, για να του στείλει το μήνυμα ότι πιστεύει στην αξία του και να του δώσει μία μεγαλύτερη ψυχολογική ώθηση.
Ο
Μπίσεσβαρ μοιάζει πολύ μόνος μπροστά
Το συμπέρασμα, πάντως, σε ό,τι αφορά στον μεσοεπιθετικό τομέα είναι ότι από την αρχή της σεζόν ο Μπίσεσβαρ μοιάζει πολύ μόνος. Είναι εκείνος που δίνει το κάτι παραπάνω σε κομβικές στιγμές όταν το χρειάζεται ο ΠΑΟΚ, αλλά δεν γίνεται να το πετυχαίνει σε κάθε ματς. Θέλει στήριξη και από άλλους παίκτες με ατόφιο επιθετικό ταλέντο όπως είναι ο Αντρίγια για να βρίσκει ο Δικέφαλος τις λύσεις όταν ο αντίπαλος καταφέρνει να τον μπλοκάρει.
Χθες, ο Λουτσέσκου τον είχε στον πάγκο γιατί ήταν προφανές ότι δεν είχε τα απαραίτητα αποθέματα δυνάμεων για να παίξει βασικός μετά την… παράσταση που έδωσε κόντρα στην ΑΕΚ και έστω και στο σχετικά λίγο που έπαιξε ήταν εκείνος που πιστώθηκε μία πάρε βάλε πάσα στον Μιτρίτσα.
Η σεζόν δεν σταματά, βέβαια, στη χθεσινή ισοπαλία, ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει τον αγώνα του για πρόκριση, αλλά και πρωτιά στον όμιλο (αυτή περνά από τα δύο κολλητά ματς με την Κoπεγχάγη, εκτός έδρας αρχικά και έπειτα στην Τούμπα), όμως, πρέπει από εδώ και πέρα να απαντήσει στο ερώτημα αν αντέχει να βγάλει χωρίς απώλειες το πιο δύσκολο διάστημα κάθε σεζόν με τα παιχνίδια Πέμπτη (Ευρώπη)-Κυριακή (Ελλάδα), για να φτάσει στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου εντός όλων των στόχων.