Ο Μαροκινός αντιμετώπισε και πάλι με μεγάλη ανευθυνότητα και απρονοησία μια περίπτωση πολύ συνηθισμένη σε κάθε αγωνιστικό 90λεπτο (διεκδίκηση της μπάλας έστω και με φάουλ του αντιπάλου). Περίπτωση η οποία εύκολα όμως μπορεί να μετατραπεί σε απασφαλισμένη χειροβομβίδα και να οδηγήσει σε αυτοχειρία αν δεν την διαχειριστεί σωστά.
Κάτι που συνέβη και στο τελευταίο ευρωπαϊκό παιχνίδι και εξ αυτού και μόνο του λόγου, θα έπρεπε να είναι πιο συνειδητοποιημένος και πιο ευαισθητοποιημένος. Όμως κάτι τέτοιο δεν φάνηκε προχθες. Αποβλήθηκε δικαίως και έβαλε στα πολύ δύσκολα τον κόουτς και τους συμπαίκτες του. Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα για τη νέα δυστυχώς ασυγχώρητη ενέργεια του Αλγερινού.
Άλλωστε από εδώ και πέρα η περίπτωση του αφορά την διοίκηση και τον προπονητή του. Πάμε όμως στον αγώνα, με το σχεδόν χαμένο – ιδιαίτερα και μετά την αποβολή – πρώτο 45λεπτο. Στο οποίο η ομάδα παρά την απόλυτη κυριαρχία της, δυσκολευόταν να βρει τρόπους να τρυπήσει την συμπαγή και πολυπληθή αμυντική διάταξη των φιλοξενούμενων. Ευκαιρίες; Ιχνη! Το άγχος και η πίεση μεγάλωναν και το ερωτηματικό που υπήρχε ήταν το πως θα αντιδράσει ο Πάμπλο Γκαρσία και οι παίκτες του στην επανάληψη, όπως επίσης και αν υπάρχει ελπίδα να μην υποστεί η ομάδα μια εκτός προγράμματος ήττα και απώλεια σε ένα εντός έδρας παιχνίδι. Η απάντηση ήρθε αρκετά έγκαιρα και με έναν εμφαντικό, συγχρόνως και εκκωφαντικό τρόπο.
Εμφανίζεται στη σκηνή αιφνιδιαστικά αλλά και εντυπωσιακά η γνώριμη φιγούρα του «μικρού ήρωα»!!! Ο οποίος με ένα αριστουργηματικό γκολ αποκλειστικά της δικής του πατέντας αλλάζει ολόκληρο το σκηνικό. Οι καρδιές μπαίνουν στην θέση τους για να στρογγυλοκαθίσουν στη συνέχεια και πάλι με μια δεύτερη «πιρουέτα» του θαυματουργού πιτσιρικά, από την οποία προκύπτει το πέναλτι και στο οποίο αναλαμβάνει να βάλει την υπογραφή του ο έτερος των κορυφαίων της αναμέτρησης, μαγικός Ζίβκοβιτς. Εδώ τελειώνει η ιστορία και η παράσταση. Η ομάδα που της έλειπε η καλή ψυχολογια την αποκτά, με τον κόουτς να προχωράει στις απαιτούμενες αλλαγές και το φινάλε να αποκαθιστά την ηρεμία και την ικανοποίηση.
Η φωτιά που άναψε ο Αλγερινός έσβησε. Η ζημιά αποφεύχθηκε και οι νικητές σε απόσταση αναπνοής από τον πρώτο, πέρασαν στη δεύτερη θέση. Βεβαίως έχουν να αντιμετωπίσουν προβλήματα τραυματισμών και απουσιών. Όμως χρόνος υπάρχει και ο Πάμπλο θα σκύψει το κεφάλι του για να βρει τις όποιες λύσεις υπάρχουν. Η χρησιμοποίηση του Πασχαλάκη θεωρείται ενδεδειγμένη και στα πλαίσια ενός υγειούς ανταγωνισμού, αλλά και για να «συνέλθει» ο Ζίβκοβιτς. Ο Γιανούλης άρχισε και συνέρχεται μετά τον τραυματισμό του και τη μεγάλη απουσία του. Πολύ καλός ο νεαρός Μιχαηλίδης. Βελτιωμένος ο Σβαμπ, μαχητής ο Αουγούστο.
Νέα καλή παρουσία από τον Τσιγγάρα. Για το δίδυμο Τζόλη – Ζίβκοβιτς επιβάλλεται να γίνει ιδιαίτερη μνεία: Παικταράδες! Ο Φωτιάς κατακιτρίνησε τους γηπεδούχους χωρίς να υποπέσει σε σοβαρά λάθη. Δεν έχουμε άποψη για το αν έγινε πέναλτι στον Ελ Καντουρί (που επαναλαμβάνουμε δικαίως αποβλήθηκε) γιατι η NOVA προσπέρασε τη φάση με κάποια άνεση. Ανυπομονούμε να πληροφορηθούμε το διάλογο που έγινε και που κράτησε αρκετά ανάμεσα στον Φωτιά και τον VARίστα γνωστό Κουμπαράκη.
ΥΓ: Ο Βόλος στο Φάληρο μέχρι το 70΄είχε φέρει σε απόγνωση τον Ολυμπιακό που αγωνιούσε να βρει λύσεις στο τεράστιο πρόβλημα που είχε. Έψαχνε σαφέστατα τον ναυαγοσώστη του.
Μάλλον στη συγκεκριμένη στιγμή δεν τον βρήκε γιατί τον είχε από καιρό στη λίστα του σίγουρο και αποφασισμένο στο μότο να μην χάνει ποτέ όταν αυτός έχει την σφυρίχτρα. Και τι δεν έκανε ο αθεόφοβος το Σάββατο, προκειμένου να αποσυναρμολογήσει τους Βολιώτες. Δυστυχώς μιλάμε για τον Σαλονικιό Παπαδόπουλο, ο οποίος διέπραξε τερατουργήματα. Μην σας ξεγελά το σκορ. Το τι σφύριζε το διαπίστωσαν όλοι όσοι είδαν το παιχνίδι και δεν ξέρουμε τι γνώμη θα έχει για αυτό στην επισκόπηση του ο Εγγλέζος αρχιδιαιτητής. Ο Βόλος εξέδωσε ανακοίνωση. Κατόπιν εορτής; Η ανακοίνωση θα έπρεπε να εκδοθεί όταν ορίστηκε ο Παπαδόπουλος στο παιχνίδι. Γιατί σαφέστατα το γατόνι ο Μπέος γνώρισε το βιογραφικό του και τη διαδρομή του.