Είναι αλήθεια πως ο καιρός με το χαμηλό βαρομετρικό του να επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τις συνθήκες διεξαγωγής του αγώνα, μέχρις ενός σημείου δυσκόλεψε την προσπάθεια των δύο ομάδων.
Το ίδιο αλήθεια είναι όμως πως παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετώπισαν οι γηπεδούχοι και οι φιλοξενούμενοι, οι πρώτοι στο τελευταίο 15λεπτο και οι δεύτεροι σε ένα πολύ γεμάτο διάστημα (75 λεπτών) του 90λεπτου, ξεπέρασαν με αξιομνημόνευτο τρόπο τα προβλήματα και διατήρησαν σε καλό επίπεδο την απόδοση τους. Με την ομολογουμένως γενναία προσπάθεια τους, κατάφεραν να κρατήσουν σε καλό επίπεδο γενικά και την εικόνα του παιχνιδιού.
Η νίκη των φιλοξενούμενων θεωρείται και είναι δίκαιη βάση απόδοσης και σχεδόν απόλυτης επικυριαρχίας στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτή η εξόφθαλμη ανωτερότητα των νικητών οφείλεται βασικά στην άψογη λειτουργία της μεσαίας γραμμής τους, αλλά και στη σταθερή συμπεριφορά της αντίστοιχης αμυντικής, εξαιρουμένου βέβαια του τελευταίου 15λεπτου.
Ως εκ τούτου, επιβάλλεται να επικεντρωθούμε σε κάποια μηνύματα που πήρε ο Ραζβάν Λουτσέσκου από συγκεκριμένους παίκτες του, οι οποίοι και στελέχωσαν τις συγκεκριμένες γραμμές.
Κορυφαία επισήμανση, η εικόνα και η απόδοση των Σβαμπ - Σοάρες, αλλά και η επαναλαμβανόμενη υψηλού επιπέδου απόδοση του ανίκητου Ίνγκασον. Στο ίδιο υψηλό επίπεδο ο Ζαμπά που θύμισε τον θυελλώδη διεμβολιστή της πρώτης περιόδου του στην Τούμπα.
Η νίκη συνοδεύτηκε με δύο υπέροχα γκολ (το ένα καλύτερο από το άλλο) και ως συνήθως και από κάποιες – όχι πολλές – ευκαιρίες που χάθηκαν. Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι ο Λουτσέσκου «είδε» αρκετά πράγματα που τον ικανοποίησαν και λίγα - όπως άλλωστε το τόνισε και στις δηλώσεις του – που τον προβλημάτισαν. Ενόψει ευρωπαϊκών υποχρεώσεων και αντίστοιχων που θα έχει η ομάδα στα πλέι οφ, αυτές οι επισημάνσεις και τα μηνύματα θα εκτιμηθούν αναλόγως από τον πολύπειρο Ρουμάνο.
Σε ατομικό επίπεδο ο Πασχαλάκης όταν χρειάστηκε ήταν εκεί για να δώσει λύση στο οποιδήποτε πρόβλημα δημιουργούσαν πιθανές ασυνεννοησίες των συμπαικτών του. Σταθερός σε απόδοση ο Σάστρε, ανύπαρκτος για μια ακόμη φορά ο Σίντκλεϊ, με την απορία και το ερωτηματικό πόσο θα αντέξει ο Βιεϊρίνια στις επιστρατεύσεις που γίνονται, για να στοκάρει την τεράστια τρύπα.
Εξαιρετικό το δίδυμο Σβαμπ – Σοάρες, με τον πρώτο να δείχνει ότι σιγά - σιγά συνέρχεται και τον δεύτερο να επιβεβαιώνει το βιογραφικό του και να δικαιώνει όλους όσους από την πρώτη στιγμή δεν δίστασαν να καταθέσουν άποψη ότι θα φανεί πολύ χρήσιμος.
Από εκεί και πέρα, δείχνει ο Ελ Καντουρί να πατάει καλύτερα, με τον Μουργκ και πάλι ωσεί παρόντα και με τον κόσμο να αναρωτιέται τι περιμένει από τον φιλότιμο μεν αλλά μετριότατο Αυστριακό ο προπονητής του, δίνοντας του αφειδώς ευκαιρίες, τις οποίες προφανέστατα τις στερεί από άλλους νεαρούς και ταλαντούχους παίκτες που διαθέτει το ρόστερ. Μαχητής ο Τσόλακ. Το γκολ του νεαρού Μιχαηλίδη και η εν γένει παρουσία του σίγουρα χαροποίησαν τον Ραζβάν.
Ο Παπαπέτρου δεν είχε δυσκολίες. Κράτησε και κάποια «κάβα» για πισινές, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει στα πλέι οφ, στα οποία αναμένεται ως αρχηγός του ερυθρόλευκου διαιτητικού ουλαμού και διάδοχος του ανεπανάληπτου Σπάθα, να πρωταγωνιστήσει.