Περνώντας την πόρτα του Καυτανζογλείου, το μάτι τους πιάνει να πλησιάζουν. Κράτησαν την υπόσχεση και ήταν στην ώρα τους. Όσο συνεπείς ήταν στο ραντεβού, τόσο αναποφάσιστοι ήταν για το μέρος, όπου θα γινόταν η συζήτηση. Το φως του ήλιου έντυσε όμορφα τις κερκίδες στο βοηθητικό στάδιο και η επιλογή έμοιαζε η πλέον κατάλληλη.
Αφού βρήκαμε τις θέσεις μας ώστε να μας χτυπάνε οι αχτίδες του ήλιου, κάτι για το οποίο μας παρακάλεσε ο Άγγελος, άρχισε η συζήτηση. Δυο παιδιά που μας κέρδισαν με το χαρακτήρα και την ειλικρίνεια τους, που πειραζόντουσαν συνέχεια και «ανταγωνίζονταν» για το ποιος θα δώσει την πιο… ιδανική απάντηση.
Ο Αντώνης και ο Άγγελος Ανδρεόγλου ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα τους, πρωταγωνιστούν στο δέκαθλο και κάθε χρονιά οι φιλοδοξίες και τα όνειρα γίνονται μεγαλύτερα. Οι δύο αθλητές μίλησαν στο Metrosport.gr για τα κέρδη της περσινής αγωνιστικής περιόδου και τους στόχους για τη φετινή.
Μας ταξίδεψαν σε κάθε σταθμό της αγωνιστικής τους ζωής. Τους σχολικούς αγώνες που συμμετείχαν για να χάνουν μάθημα, τις δοκιμές στην τοξοβολία στη Δράμα και τις κόντρες με τα βέλη καθώς την προτελευταία θέση στον πρώτο αγώνα που έγινε κίνητρο για τη συνέχεια. Θυμήθηκαν τα καλύτερα τέταρτα εμπόδια που έμειναν στο μυαλό τους, τους στυλοβάτες στο επί κοντώ που κατέρρευσαν, τη γραμμή που έφερε ακύρωση και τον τραυματισμό που τους κράτησε πίσω.
Φυσικά, από τη συζήτηση δεν θα μπορούσε να λείπει το όνομα του πατέρα και πλέον, προπονητή τους. Η σύγκριση κάποιες φορές μοιάζει αναπόφευκτη αλλά και οι δύο έδειξαν ότι έχουν πάρει απόσταση από αυτό το κομμάτι, επικεντρώνονται στις δικές τους επιδόσεις και σέβονται τις επιτυχίες του μπαμπά τους. Βέβαια, και οι δυο δεν έκρυψαν την επιθυμία τους να μπορούσαν να γυρίσουν το χρόνο πίσω και να κοντραριστούν μαζί του.
Ο ήλιος είχε αρχίσει να μας «καίει» και με την πρωτοβουλία του Άγγελου, ανεβήκαμε κάποιες θέσεις. Εκεί, αφήσαμε το αγωνιστικό κομμάτι, γυρίσαμε σελίδα και οι πρώτες νότες άρχισαν να ακούγονται. Ο Άγγελος έπιασε την κιθάρα, ο Αντώνης το βιολί και ένας νέος έρωτας άρχισε. Έχουν κάνει τις ανάλογες σπουδές και κάνουν τις εμφανίσεις τους σε μαγαζιά στη Θεσσαλονίκη, κυρίως στο «Ποδήλατο», παίζοντας μουσική και τραγουδώντας. Όσοι τους έχουν επιλέξει, συμφωνούν ότι οι φωνές του δένουν αρμονικά. Το ρεπερτόριο τους δεν είναι ποτέ βαρετό αφού τα έντεχνα ελληνικά οδηγούνται σε τσιφτετέλια καλύπτοντας ακόμη και τον πιο δύσκολο ακροατή.
«Να καταρρίψω το Πανελλήνιο ρεκόρ» VS «Να φτάσω στους Ολυμπιακούς Αγώνες»
Πώς εξελίσσεται η προετοιμασία για τη νέα αγωνιστική περίοδο;
Άγγελος: «Πέρυσι ήταν μια υπέροχη χρονιά και μας επιτρέπει να έχουμε μεγαλύτερα όνειρα και φιλοδοξίες. Το χειμώνα θα φύγουμε για προετοιμασία. Είμαστε υγιείς και αυτό είναι το σημαντικότερο. Προπονούμαστε πιο ήπια ακόμη αλλά βελτιωνόμαστε καθημερινά».
Αντώνης: «Κάνουμε προετοιμασία αλλά ακόμη δεν έχουμε τόση ένταση. Μάθαμε πολλά μέσα από τους τραυματισμούς και ένα από τα μαθήματα ήταν ότι πρέπει να διατηρήσουμε ποιότητα στην προπόνηση όλη τη χρονιά».
Ποιοι οι στόχοι σας για τη φετινή σεζόν;
Άγγελος: «Θα ήθελα να καταρρίψω το πανελλήνιο ρεκόρ και να συμμετάσχω σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις».
Αντώνης: «Θα ήθελα να διεκδικήσω τη συμμετοχή μου στις μεγάλες διοργανώσεις με την Εθνική. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι όνειρο όλων. Φέτος, χωρίς να φοβάμαι να το πω, θα ήθελα να φτάσω εκεί ή έστω κάπου κοντά».
Ποιο ήταν το κέρδος από την περσινή σεζόν;
Άγγελος: «Είχα πολλές νίκες. Πολλές πρώτες θέσεις, αλλά και μια δεύτερη εκεί που ήθελα τη νίκη πιο πολύ απ’ όλα, στο Βαλκανικό πρωτάθλημα. Γλυκόπικρη εμπειρία αφού έχασα για μόλις ένα βαθμό. Η αυτοπεποίθηση μου είναι αρκετά ψηλά, ωστόσο. Νιώθω πως έχω εξελιχθεί κινητικά. Ξεπέρασα τον εαυτό μου σε πολλά επιμέρους αγωνίσματα, όπως στα εμπόδια. Δεν περίμενα να κάνω αυτόν τον χρόνο φέτος. Θα μπορούσα να κυνηγήσω μεγάλες διακρίσεις και σαν απλός εμποδιστής. Το πιστεύω αυτό».
Αντώνης: «Άρχισε με δυσκολίες που δεν περίμενα. Ο τραυματισμός μου με επηρέασε αρκετά, δεν μου επέτρεψε να αγωνισθώ στον κλειστό και στον ανοιχτό συνέχιζα να έχω πόνους. Δεν περίμενα να αγωνισθώ στο Πανελλήνιο. Χρειάστηκε να πάρω αποφάσεις, να κάνω αλλαγές για να βρω τι θα με βοηθούσε να τον ξεπεράσω. Με έναν φυσιοθεραπευτή βρήκαμε πως θα μειώσουμε τον πόνο. Πονούσα στο Πανελλήνιο αλλά όχι τόσο έντονα και για αυτό πίεσα τον εαυτό μου και έκανα μια καλή επίδοση. Κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται μεγάλο άγχος για να δίνεις καθημερινά το 100% αλλά χρειάζεται να διατηρείς την ποιότητα σε ό,τι κάνεις».
«Ρίχναμε τα βέλη, τρέχαμε για να τα φέρουμε πίσω και ο πρώτος που επέστρεφε κέρδιζε»
Ποιο ήταν το ερέθισμα για να αρχίσετε το δέκαθλο;
Άγγελος: «Αυτό είναι μια αστεία ιστορία (γέλια). Μας άρεσε ο αθλητισμός από μικρούς. Παίζαμε στο σχολείο, αλλά και γενικά σαν παιδιά και ήμασταν πάντα οι πιο γρήγοροι. Συμμετείχαμε στους σχολικούς αγώνες για να χάνουμε μάθημα (γέλια) και στην Α’ Λυκείου ο γυμναστής μας πρότεινε να κάνουμε δέκαθλο όπως ο μπαμπάς μας. Γυρίσαμε ενθουσιασμένοι στο σπίτι και είπαμε στον πατέρα μας ότι θέλουμε να κάνουμε δέκαθλο. Μας κοιτούσε λίγο περίεργα αλλά αρχίσαμε άμεσα τις προπονήσεις. Κάναμε προπόνηση δυο μήνες, πήραμε μέρος στο σχολικό πρωτάθλημα και παρότι βγήκαμε τελευταίοι, ήμασταν χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι. Έκτοτε, πορωθήκαμε και κάναμε προπονήσεις».
Ο Άγγελος είπε ότι ο μπαμπάς σας δυσκολεύτηκε να σας πιστέψει. Πώς τον πείσατε;
Αντώνης: «Έκανε το δύσκολο στην αρχή αλλά σίγουρα του άρεσε που αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τα δικά του βήματα από μόνοι μας. Ερχόταν οι επιτυχίες και η χαρά του ήταν διπλή».
Ποιο ήταν το κίνητρο για να συνεχίσετε παρά την τελευταία θέση στον πρώτο αγώνα;
Αντώνης: «Θέλαμε να γίνουμε καλύτεροι την επόμενη χρονιά, δεν είχαμε περιορισμό στην σκέψη. Μας άρεσε και όλο το καλοκαίρι κάναμε δύσκολες προπονήσεις για τα τότε δεδομένα μας. Είχαμε γρήγορη εξέλιξη, η οποία ήταν αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς σίγουρα, αλλά και μεγάλης πίστης».
Δοκιμάσατε και άλλα αγωνίσματα;
Άγγελος: «Κάναμε τοξοβολία στη Δράμα».
Αντώνης: «Ναι, κάναμε τοξοβολία. Θυμάμαι ότι ήταν ένα άθλημα που δεν μας ταίριαζε και τόσο. Στην αρχή είχε πλάκα αλλά σιγά σιγά χάναμε το ενδιαφέρον μας, ρίχναμε τα βέλη, τρέχαμε για να τα φέρουμε πίσω από στο στόχο και ο πρώτος που επέστρεφε κέρδιζε (γέλια)».
«Είμαστε άρρωστοι με το δέκαθλο – Είναι ιερό»
Πέρασε από το μυαλό σας να επιλέξετε ένα μόνο αγώνισμα;
Άγγελος: «Σαφώς, αλλά είμαστε άρρωστοι με το δέκαθλο. Έχουμε δείξει ότι μπορούμε να κάνουμε μεμονωμένα αγωνίσματα όπως για παράδειγμα τα εμπόδια, το επί κοντώ ή το άλμα εις μήκος, όπου είμαστε καλοί και οι δυο».
Αντώνης: «Φευγαλέα πέρασε ως σκέψη κάποια στιγμή αλλά δεν ήταν συνειδητή. Δεν θα το άλλαζα γιατί θεωρώ ότι είναι ιερό. Μπορείς να κοιτάξεις την επίδοση σου σε κάθε αγώνισμα ξεχωριστά αλλά όταν τα συγκεντρώνεις σε ένα διήμερο που σε δοκιμάζει τόσο, είναι κάτι πιο ρομαντικό».
Τι σας εμπνέει στο δέκαθλο;
Άγγελος: «Πρέπει να είσαι ο καλύτερος σε όλα. Είναι και λίγο θέμα εγωισμού ίσως. Παράλληλα, επειδή είναι δύσκολο από κάθε άποψη, αν το κάνεις συνειδητά, είναι αναπόφευκτο να μην αναπτυχθείς ως άνθρωπος. Είναι ολόκληρη φιλοσοφία ζωής. Αν το άφηνα για να κάνω κάτι πιο «εύκολο» θα ένιωθα δειλός. Το νόημα θα βρίσκεται πάντα κρυμμένο στα δύσκολα.
Αντώνης: «Έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε πολλά αγωνίσματα. Είναι ωραίο να δοκιμάσεις τον εαυτό σου σε πολλά και διαφορετικά. Η δυσκολία του δεκάθλου μας έχει κάνει καλύτερους. Απολαμβάνω την προπόνηση, έχουμε ποικιλία».
Ποια ήταν η καλύτερη αγωνιστική στιγμή σας;
Άγγελος: «Δεν απολαμβάνω μόνο τις στιγμές που ανεβαίνω στο βάθρο αλλά και τη δράση. Για παράδειγμα, μπορεί να τρέχω, να βρίσκομαι στο τέταρτο εμπόδιο και να νιώθω έκσταση. Θα με ρωτήσεις γιατί; Είναι το αίσθημα ροής νομίζω. Είναι τόσο δυναμικό αλλά και εύθραυστο και αν επιτευχθεί είναι σαν ναρκωτικό. Αν η κούρσα πάει και καλά τότε θα είμαι διπλά χαρούμενος. Ίσως, μάλιστα, να σκέφτομαι το τέταρτο εμπόδιο για ώρα (γέλια)».
Ποια τέταρτα εμπόδια έχεις στο μυαλό σου;
«Έτσι, ένιωσα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο Βόλο, και στο Βαλκανικό».
Η δεύτερη θέση στο Βαλκανικό τι σε δίδαξε;
«Το Βαλκανικό ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή μου. Μπορεί να βγήκα δεύτερος αλλά μου θύμισε κάπως τη ζωή. Δηλαδή το πόσο κοντά μπορεί να φτάσεις σε αυτό που ποθείς και να το χάσεις. Μπορεί να βρίσκεσαι μια ανάσα από αυτό, να το νιώθεις δεδομένο και πάλι να καταστραφούν όλα! Αλλά το να πολεμάς εξ άλλου ανοίγει πόρτες και στην ήττα εκτός από τη νίκη. Καλύτερα έτσι, παρά αμέτοχος και μέτριος».
Αντώνη, ποια είναι η στιγμή που ξεχωρίζεις;
«Η πρόκριση στο Ευρωπαϊκό Κ23 το 2020 γιατί ήταν μια χρονιά που είχα πρόβλημα με τα γόνατα και είχα μείνει εκτός δύο μήνες κοντά στην αγωνιστική περίοδο. Ένιωθα ότι πρέπει να κάνω την υπέρβαση για να βρεθώ εκεί. Τα έδωσα όλα τους τελευταίους δυο μήνες, βρέθηκα εκεί και παρότι έκανα τη χειρότερη μου επίδοση στο ύψος, όλα τα υπόλοιπα πήγαν καλά. Η συγκίνηση ήρθε προτού τελειώσει ο αγώνας όταν στο 9ο αγώνισμα, το ακόντιο, η βολή μου ήταν πολύ καλύτερη από αυτό που είχα θέσει ως όριο για να πετύχω τον στόχο μου. Η περσινή χρονιά πήγε πολύ καλά, επίσης, ιδιαίτερα στα δρομικά. Ένιωσα ότι μπορούσα να τρέξω χρόνους που κάνουν οι αθλητές του εξωτερικού».
«Πήγα να σκοτωθώ στο επί κοντώ, είχαν πέσει οι στυλοβάτες»
Υπάρχει κάποια αγωνιστική παρουσία που σας στεναχώρησε;
Άγγελος: «Έχω ακυρωθεί στο επί κοντώ σ’ ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου. Μια ακόμη στιγμή ήταν η παρουσία μου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα την ίδια χρονιά, όπου είχα πάει με την 10η καλύτερη επίδοση αλλά μηδενίστηκα. Έτρεχα 400μ στον όγδοο διάδρομο και πάτησα την εσωτερική γραμμή στο τελευταίο βιράζ.
Συνέχισα το δέκαθλο με μοναδικό στόχο την αξιοποίηση της φόρμας μου για ρεκόρ σε επιμέρους αγωνίσματα, αλλά το ένα αγώνισμα ήταν χειρότερο από το άλλο. Πήγα να πέσω στα εμπόδια, λίγο έλειψε να ακυρωθώ στο δίσκο, πήγα να σκοτωθώ στο επί κοντώ (γέλια). Είχε φοβερό αέρα και να φανταστείς ότι είχανε πέσει οι στυλοβάτες. Στο ακόντιο έγινε λάθος στο πρόγραμμα και βρέθηκα να ρίχνω χωρίς να είμαι έτοιμος. Εν τέλει, μπήκα στα 1500μ για να βοηθήσω τον Αντώνη. Ήμουν πολύ στεναχωρημένος παρότι βρισκόμουν στον αγώνα στόχο της χρονιάς».
Αντώνης: «Ήταν και το μόνο 1500άρι που τον κέρδισα (γέλια) γιατί με άφησε. Εμένα με πόνεσε περισσότερο όταν λόγω του τραυματισμού μου δεν μπορούσα να κάνω αυτά που ήθελα προπονητικά σε καθημερινό επίπεδο. Εκφράζεσαι σωματικά με την φυσική δραστηριότητα και δεν μπορούσα να το έχω στον βαθμό που το ήθελα».
Είναι βοηθητικό για τον αθλητή ο διαχωρισμός των αγωνισμάτων στις δυο ημέρες;
Άγγελος: «Είναι η καλύτερη σειρά των αγωνισμάτων. Με όποια σειρά και να τα βάλεις, δεν θα είναι πιο εύκολο (γέλια). Χρειάζεται να στηριχτείς σε ψυχικά αποθέματα ήδη από το 3ο-4ο αγώνισμα».
Αντώνης: «Υπάρχει μια σοφία στη δομή. Πιστεύω ότι είναι όντως ο καλύτερος δυνατός τρόπος για να πας συνολικά καλά. Είναι δύο ημέρες δυσκολίας. Κουραζόμαστε πολύ αλλά υπάρχει μια σχέση αγάπης και μίσους. Είναι δύσκολο και να το παρακολουθείς το δέκαθλο. Νιώθεις την ίδια κούραση και ως θεατής. Ο πατέρας μας πάντως λέει πώς θα προτιμούσε να αγωνίζεται (γέλια)».
Μετά το τρίτο αγώνισμα, υπάρχει μια φυσιολογική κούραση. Πώς ωθείτε τον εαυτό σας να συνεχίσει;
Άγγελος: «Κίνητρο δίνει σχεδόν πάντα ο στόχος. Παρόλα αυτά ίσως να είναι πολύ γενικός και μακρινός. Το «τώρα» τρέχει. Συγκεντρώνομαι στην ενέργεια που πρέπει να κάνω τώρα. Ελέγχω τη διάθεση μου και αφήνομαι».
Αντώνης: «Παλαιότερα, υπήρχε περισσότερο συναίσθημα. Τώρα έχουμε αποκτήσει μια εμπειρία και αυτό μας βοηθάει να διαχειριστούμε καλύτερα κάθε κατάσταση. Σκέφτομαι ότι πρέπει να αφήσω τη δουλειά που έχω κάνει, να βγει, όπως έλεγε ο Άστον Ίτον “Just compete”».
Υπάρχει κάποια αδικία στο άθλημα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα;
Άγγελος: «Η φύση του αθλήματος και τα όρια. Για παράδειγμα, αν ένας ρίπτης κάνει 10 αγώνες ρίχνει 60 βολές. Δηλαδή έχει 60 ευκαιρίες για όριο! Εμείς κάνουμε μάξιμουμ τέσσερα δέκαθλα τη χρονιά. Άρα έχουμε τέσσερις ευκαιρίες και αυτές διήμερες. Πρέπει να είμαι προσηλωμένος στο στόχο για 48 ώρες και να μην πάει κάτι λάθος για να φτάσω τα όρια. Αυτή είναι η δυσκολία».
Αντώνης: «Θα συμφωνήσω».
«Θα ήθελα να πάω στο παρελθόν και να κοντράρω τον μπαμπά μου στα ίσα»
Τι περιλαμβάνει η προπόνηση ενός αθλητή του δεκάθλου;
Άγγελος: «Προπονούμαστε ξεχωριστά για κάθε αγώνισμα. Κάνουμε ενόργανη, βάρη, ταχύτητες, αλτικές, γαλακτικό, αντοχή και πολλές τεχνικές. Όλη η ημέρα έχει και λίγο δέκαθλο. Η προπόνηση μπορεί να διαρκέσει πολλές ώρες αλλά αυτό είναι κάτι που έχουμε αλλάξει το τελευταίο διάστημα. Επιλέγουμε να κάνουμε ποιοτικές προπονήσεις, μάξιμουμ τριών ωρών, και να δουλεύουμε το μυαλό μας για να γινόμαστε καλύτεροι».
Το πρόγραμμα αλλάζει σε περιόδους αγώνων;
Αντώνης: «Φυσικά και αλλάζει. Το βασικότερο χαρακτηριστικό είναι η ένταση των προπονητικών ερεθισμάτων».
Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του προπονητή σας; Πόσο εύκολο ήταν να κάνετε προπόνηση μόνοι σας;
Άγγελος: «Η σχέση προπονητή και αθλητή είναι σημαντική στο στίβο. Δεν είχαμε δυσκολίες ποτέ, συζητούσαμε τα πάντα μεταξύ μας, κάναμε πολλές αναλύσεις. Όταν ήρθαμε στη Θεσσαλονίκη δεν αλλάξαμε προπονητή και πλέον κατά κύριο λόγο προπονεί ο ένας τον άλλον. Αυτό μας έκανε ανεξάρτητους και παρατηρούμε πράγματα που δεν θα βλέπαμε υπό άλλες συνθήκες. Μαθαίνουμε περισσότερα».
Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστείτε τη σχέση πατέρα και γιου και προπονητή – αθλητή;
Αντώνης: «Δεν υπήρξαν πολλές δυσκολίες, ήταν πάντα ανεκτικός και ήθελε το καλύτερο για εμάς. Οι διαφωνίες που είχαμε ήταν πατέρα και γιου περισσότερο παρά προπονητή και αθλητή (γέλια)».
Η επιτυχία του μπαμπά σας είναι μια επιπλέον πίεση για εσάς;
Άγγελος: «Δεν είναι πίεση αλλά κίνητρο. Είναι ωραίο αυτό γιατί το δέκαθλο είναι σαν παράδοση στην οικογένεια. Καθόμαστε στο τραπέζι και λέμε για τα ρεκόρ μας (γέλια). Μου αρέσει που ο πατέρας μου ήταν ένας ικανός αθλητής. Θα ήθελα να πάω στο παρελθόν και να τον κοντράρω στα ίσα, όχι μόνο στα λόγια (γέλια)».
Αντώνης: «Κάποτε υπήρχε πίεση αλλά όσο περνούν τα χρόνια όχι. Δεν έχω περάσει το ρεκόρ του. Έχει σταθεί τυχερός ακόμα(γέλια). Έχω καταλάβει ότι η πορεία μου είναι διαφορετική από τη δική του και αυτό είναι και το ωραίο».
«Δεν χρειάζονται τρελά πράγματα απλά βασικές διευκολύνσεις – Η κάμερα μας έδειξε τυχαία»
Πόσο ικανοποιημένοι είστε από τις εγκαταστάσεις; Τι θα θέλατε να αλλάξει;
Άγγελος: «Στην Ελλάδα έχουμε μάθει στα λίγα. Ερχόμενοι εδώ, βρήκαμε ένα κλειστό, το οποίο δεν είχαμε στη Δράμα. Σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες και κάποια πράγματα θα ήθελα να ήταν καλύτερα αλλά δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι τρελά. Μου αρκούν τα λίγα αλλά θα ήθελα να είναι και ποιοτικά. Μια καλή συντήρηση του γηπέδου, ένα καλό ταρτάν και καθαροί χώροι θα ήταν ό,τι πρέπει».
Αντώνης: «Δεν χρειάζονται τρελά πράγματα για να κάνεις κάτι σπουδαίο. Χρειάζονται βασικές διευκολύνσεις».
Πώς αντιδράτε στην κριτική;
Άγγελος: «Η πορεία μας είναι ανοδική και δεν έχουμε δεχθεί ιδιαίτερα αρνητική κριτική. Τα σχόλια ότι το δέκαθλο είναι σε χαμηλά επίπεδα, δεν έχουν βάση. Νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας. Μόνο αν το κάνεις μπορείς να γνωρίζεις.»
Αντώνης: «Το καλό είναι ότι είμαστε σε αφάνεια στο δέκαθλο (γέλια). Αν υπάρξει κριτική θα την λάβω εν μέρει υπόψιν. Ωστόσο δεν με ενδιαφέρει και πολύ γιατί γνωρίζω τι κάνω, μέσα σε πιο πλαίσιο, πόσο προσπαθώ και τι στόχο έχω πολλά από τα οποία δεν γνωρίζει συνήθως αυτός που ασκεί κριτική».
Θεωρείτε ότι υπάρχει η κατάλληλη προβολή των αγωνισμάτων του στίβου; Ποια η γνώμη σας για τα γεμάτα γήπεδα μόνο όταν αγωνίζεται ο Τεντόγλου…
Άγγελος: «Ναι η προβολή έχει προβλήματα. Όσο για το Μίλτο… Είναι προσωπικότητα. Καλά κάνει ο κόσμος που τρέχει να τον δει. Είναι άφταστος. Θεαματικός. Έτσι πρέπει να γίνεται».
Αντώνης: «Είναι θέμα προβολής. Θα ήταν καλό να προβληθούν οι καλές επιδόσεις. Θα ήταν καλό να καλύπτεται όλο το πρόγραμμα των αγώνων. Για παράδειγμα, στο πανελλήνιο πρωτάθλημα συνθέτων, το οποίο έγινε παράλληλα με εκείνο του Κ18, η κάμερα έδειξε τον αγώνα μας μόνο τυχαία, σχεδόν κατά λάθος επειδή περνούσαμε και εμείς από το πλάνο. Η λύση είναι πολλές φορές η αυτοπροβολή. Χρησιμοποιώντας τα social media να τραβήξουμε τα βλέμματα και να δείξουμε το όμορφο αγώνισμά μας».
«Είναι win win situation»
Ποια η μεταξύ σας σχέση; Υπάρχουν κόντρες και πειράγματα στους αγώνες;
Άγγελος: «Όπως είμαστε εκτός, είμαστε και εντός. Βέβαια συνήθως δεν μαλώνουμε στους αγώνες (γέλια), βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Είναι κίνητρο η μεταξύ μας σχέση, όχι ανταγωνισμός. Θέλω να τον κερδίσω αλλά και αν τα πάει καλά και με κερδίσει, θα χαρώ. Είναι win win situation».
Αντώνης: «Πειραζόμαστε μεταξύ μας, στην προπόνηση περισσότερο. Ο καλύτερος σε κάθε αγώνισμα συνήθως έχει το πάνω χέρι και θα πει κάτι στον άλλον (γέλια). Δίνουμε συμβουλές ο ένας στον άλλον».
Τι κάνετε πριν από τις προσπάθειες;
Άγγελος: «Κάνω το σταυρό μου. Δεν έχω το ίδιο τελετουργικό σε κάθε αγώνισμα. Συνήθως στο ζέσταμα ακούω μουσική».
Αντώνης: «Κάθε φορά κάνω κάτι διαφορετικό. Εξαρτάται από το πως είμαι, τη ψυχολογία έχω».
Πώς διαχειρίζεστε το άγχος;
Άγγελος: «Είχαμε άγχος περισσότερο παλαιότερα. Μεγαλώνοντας βρίσκουμε τρόπους να το διαχειριστούμε».
Αντώνης: «Παλιά είχαμε περισσότερο άγχος. Έχει τύχει να κάθομαι στον βατήρα και από το άγχος να έχουν μαυρίσει όλα. Ο ήρωας δεν είναι ο ατρόμητος, αλλά αυτός που το αντιμετωπίζει».
Ποιος ο ρόλος των γονιών σας στην πορεία σας;
Άγγελος: «Οι γονείς μας είναι δίπλα μας. Δεν μπορείς να κάνεις στίβο στην Ελλάδα χωρίς να έχεις τους γονείς σου δίπλα. Δεν έχεις που να στηριχθείς. Είμαστε τυχεροί που ο πατέρας μας ήταν αθλητής και ότι η μητέρα μας έμαθε να ζει δίπλα σε έναν αθλητή. Έχουμε τη στήριξη και το ελεύθερο να κάνουμε στίβο για όσο θέλουμε».
Ποια η σημαντικότερη συμβουλή που σας έχει δώσει ο μπαμπάς σας;
Αντώνης: «Άκου το σώμα σου».
Πόσο σας επηρέασε ο τραυματισμός;
Άγγελος - Αντώνης: «Χρειάζεται υπομονή. Θεωρώ ότι είναι ευκαιρία για εξέλιξη. Είναι μια δύσκολη κατάσταση, στην οποία πρέπει να αποδεχθείς ότι έχεις δουλειά να κάνεις και τότε σίγουρα θα γίνεις καλύτερος από πριν. Μεγαλώνουμε από τους τραυματισμούς».
«Η μουσική μας ολοκληρώνει»
Εκτός στίβου με τι ασχολείστε;
Άγγελος: «Είμαι απόφοιτος των ΤΕΦΑΑ και σκέφτομαι να κάνω ένα μεταπτυχιακό στην αθλητική ψυχολογία. Προς το παρόν το έχω αφήσει. Και οι δυο ασχολούμαστε με τη μουσική, επίσης. Παίζουμε live μουσική σε μαγαζιά. Θέλουμε να το συνεχίσουμε γιατί το απολαμβάνουμε. Αν δεν είχαμε τον στίβο, θα το κάναμε με μεγαλύτερη συχνότητα. Κάνουμε part time δουλειές, διαβάζουμε και θέλουμε να βελτιώσουμε κάθε πτυχή της ζωής μας. Απολαμβάνουμε τους καλούς και ποιοτικούς μας φίλους».
Αντώνης: «Είμαι φοιτητής στην εφαρμοσμένη πληροφορική στο ΠΑΜΑΚ. Έχει ενδιαφέρον ο το αντικείμενο και ο τομέας της πληροφορικής που έχω επιλέξει. Μου αρέσει».
Η ενασχόληση με τη μουσική πώς άρχισε;
Αντώνης: «Άρχισε πριν από τον στίβο. Ο παππούς ο Αντώνης παίζει κλαρίνο και έχει μια ιδιαίτερη και καλή πορεία. Έχουμε ακούσματα και βιώματα. Μικρότερος έλεγα ότι θέλω να παίξω κλαρίνο αλλά τελικά ξεκίνησα με το βιολί, το οποίο είχα δει σε κινούμενα σχέδια. Ο Άγγελος επέλεξε την κιθάρα. Αρχίσαμε να πηγαίνουμε από τα εννέα στο ωδείο της Δράμας, ένα χρόνο μετά ξεκινήσαμε τις σπουδές μας και στην βυζαντινή μουσική. Έχουμε και οι δύο πτυχίο και δίπλωμα. Μας δίνει πολλά η μουσική, μας ολοκληρώνει. Το απολαμβάνουμε».
Τι μουσική προτιμάτε; Έχετε αγαπημένο τραγούδι;
Άγγελος: «Δεν γίνεται να διαλέξω ένα, θα αδικήσω τα άλλα (γέλια). Παίζουμε και ακούμε πολλά είδη μουσικής αλλά κυρίως ελληνική μουσική».
Αντώνης: «Στα live μας αρχίζουμε με έντεχνο και καταλήγουμε στα τσιφτετέλια (γέλια). Τραγουδάμε Χατζηγιάννη, Μάλαμα, Πάριο, Οικονομόπουλο…».
@andreogloubrothers Ένα από τα αγαπημένα σας! Χθες ήταν το πρώτο λάιβ για τη σεζόν στο αγαπημένο μας ποδήλατο! Σας περιμένουμε στα επόμενα! Πέμπτες! #fyp #AndreoglouBrothers #music #live #violin #guitar #thessaloniki ♬ πρωτότυπος ήχος - AndreoglouBrothers
«Είναι απλός ο Δουβαλίδης, δεν έχει εγωισμό, εκπέμπει σεβασμό»
Τι θα θέλατε να αλλάξετε αγωνιστικά στον εαυτό σας;
Άγγελος: «Δεν ξέρω. Ίσως θα ήθελα να έχω τον απόλυτο έλεγχο, αλλά και αυτό κατά πόσο είναι δυνατό;».
Αντώνης: «Θα ήθελα να μπορώ να βγάζω στον αγώνα το ιδανικό, κάτι που συμβαίνει σπάνια στο δέκαθλο».
Τι σας έχει προσφέρει η ενασχόληση με το δέκαθλο;
Άγγελος: «Αλήθεια, η δυσκολία του με προκάλεσε να αρχίσω να σκέφτομαι και να αντιλαμβάνομαι πράγματα για τη ζωή. Ό,τι είμαι σήμερα, έχει την αρχή του στη δυσκολία του δεκάθλου. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό».
Αντώνης: «Με έχει βοηθήσει να χτίσω την προσωπικότητα μου. Τις δυνάμεις που έχουμε πάρει από το δέκαθλο, τις μεταφέρουμε στις υπόλοιπες ασχολίες μας».
Έχετε κάποιο πρότυπο;
Άγγελος: «Πρότυπα μπορώ να βρω πολλά. Στο δέκαθλο υπήρξαν πολλές προσωπικότητες».
Αντώνης: «Ο πατέρας μας, ο Άστον Ίτον, ο Μαγιέρ και ο Κώστας Δουβαλίδης. Μεγαλώσαμε να τον βλέπουμε να τρέχει. Δεν έχει καθόλου εγωισμό, είναι απλός και εκπέμπει σεβασμό. Θυμάμαι ήμασταν στα πρώτα μας βήματα και είχε τρέξει μαζί μας απλά για να περάσουμε εμείς καλά, διακόπτοντας την προπόνηση του».
Ποιο φαγητό είναι το αγαπημένο σας;
Άγγελος - Αντώνης: «Τρώμε τα πάντα, έχουμε απαρνηθεί τη γεύση στη ζωή μας (γέλια). Κάθε πρωί με πιάνω όμως να ανυπομονώ να φάω τηγανιτά αυγά σε βούτυρο».
Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα;
Άγγελος: «Μπορντό».
Αντώνης: «Παστέλ χρώματα».
@andreogloubrothers ...βλέπω μ' άλλα μάτια 👀 . #andreogloubros #cover #twins #voice #violin #guitar #live #night #fotovolida #orfeasperidis #peridis #fy #fyp #fypシ ♬ All Eyes on Me - Dj Belite
Ποια είναι η αγαπημένη ταινία/ σειρά σας;;
Άγγελος - Αντώνης: «Βλέπουμε σειρές και ταινίες πολύ σπάνια πλέον. Από σειρές τώρα τελευταία κολλήσαμε με το Lupin»
Έχετε κάποιο αγαπημένο βιβλίο;
Άγγελος: «Πολλά! Μου αρέσει ο Ντοστογιέφσκι, το Έγκλημα και Τιμωρία».
Αντώνης: «Η σχολή των Θεών»
Πώς θα περιγράφετε τον εαυτό σας με μια λέξη/φράση;
Άγγελος: «Ευλογημένος».
Αντώνης: «A dreamer and a doer. Είναι ωραίο να κάνουμε όνειρα. Μου αρέσει να φαντάζομαι τον εαυτό μου όπως θέλω. Θέλω να βλέπεις έναν αθλητή στο δέκαθλο και να λες αυτός είναι καλλιτέχνης (γέλια), δηλαδή να είμαι τέλειος κινητικά σε όλα τα αγωνίσματα».
Φοράτε ένα παρόμοιο δαχτυλίδι. Ποιος ο λόγος και τι συμβολίζει;
Άγγελος: «Είναι του παππού μου, τον οποίο χάσαμε πριν ένα μήνα περίπου. Δεν το έχω βγάλει από τότε».
Αντώνης: «Εμένα μου το έδωσε ο άλλος ο παππούς, του οποίου έχω το όνομα. Χαίρομαι πολύ που έχω κάτι από εκείνον».