Υποβαθμίσεις, περίεργες αρχειοθετήσεις, εξαφανίσεις διεθνών πορισμάτων και ερευνών (με ονόματα και διευθύνσεις παραγόντων εν ενεργεία στο ελληνικό ποδόσφαιρο) προκαλούν και προβληματίζουν, χωρίς την παραμικρή αντίδραση όμως από την Πολιτεία.
Πριν από αρκετό καιρό και με αφορμή τον τρόπο με τον οποίο «αντιμετώπισαν» ... οι θεσμοί ένα από τα πλέον εξόφθαλμα στημένα παιχνίδια (αυτό ανάμεσα στη Βέροια και τον Ολυμπιακό), είχα ζητήσει από αυτό εδώ το δημοσιογραφικό βήμα μια απάντηση σε ένα ερώτημα το οποίο αφορούσε την «εξαφάνιση» ενός συγκεκριμένου φακέλου μέσα στον οποίο υπήρχε προς διερεύνηση από τον υπεύθυνο εισαγγελέα, ένα τεκμηριωμένο σκληρό πόρισμα το οποίο όχι απλά «έδειχνε» ή «υπονοούσε», αλλά αναφερόταν σε συγκεκριμένα ονόματα τα οποία μοιραζόντουσαν την πλούσια λεία της στοιχηματικής τους παρανομίας.
Ανάμεσα τους παράγοντες εν ενεργεία του εληνικού ποδοσφαίρου, με διαδρομή διαρκείας και ηγετικές θέσεις. Φυσικά δεν υπήρξε ποτέ απάντηση σε αυτό το ερώτημα, ούτε από την εισαγγελική Αρχή στην οποία απευθύνθηκε και στην κατοχή της οποίας ο φάκελος ήταν «παρκαρισμένος» για πολύ καιρό. Η τύχη του οποίου βέβαια έκτοτε αγνοείται, με την υποψία και την πιθανότερη εκδοχή να αρχειοθετηθεί ή να μεθοδευτεί η εξαφάνιση του.
Τα ονόματα των ενόχων ήταν τρανταχτά, αλλά όπως αποδείχθηκε και ικανά να διαχειριστούν με μεγάλη άνεση το πρόβλημα που είχε προκύψει. Θα μου πείτε τι ήταν αυτό που με ανάγκασε σήμερα να ασχοληθώ με τα στημένα; Τα χειραγωγημένα αποτελούν δυστυχώς φυσιολογική απόληξη μιας σαθρής δομής και αντίστοιχης διαπλοκής στον χώρο του αθλήματος.
Ως εκ τούτου θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε με αυτά. Η αλήθεια είναι πως παρακινήθηκα σε αυτό, διαβάζοντας ένα πολύ τεκμηριωμένο και διαφωτιστικό σχόλιο του Κυριάκου Θωμαϊδη, το οποίο έκρινα ότι αποτελούσε μία εντυπωσιακή επιτομή του συγκεκριμένου σοβαρού προβλήματος. Ένα μέρος του οποίου και αναδημοσιεύω:
«Η πρώτη σοβαρή συζήτηση για τους χειραγωγημένους αγώνες έγινε στην Ελλάδα το 2009. Τότε που κατέφθασαν στην ΕΠΟ οι φάκελοι της Εταιρείας Ανίχνευσης Στοιχηματικής Απάτης Sportradar. Είχε προηγηθεί ο διαβόητος αγώνας Πανιωνίου – Ντιναμό Τιφλίδας, ο οποίος χαρακτηρίστηκε στημένος από τον τότε πρόεδρο της UEFA Λέναρντ Γιόχανσον. Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα, η ελληνική δικαιοσύνη δεν έχει καταφέρει να αποφανθεί τελεσίδικα γι’ αυτόν τον αγώνα.
Ούτε το σκάνδαλο του Koriopolis ούτε η υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης τελεσφόρησαν στα ελληνικά δικαστήρια. Τα αδικήματα παραγράφηκαν και οι περισσότεροι κατηγορούμενοι απαλλάχτηκαν. Αν εξαιρέσει κανείς το μικρό Koriopolis, όπου είχαμε καταδικαστικές αποφάσεις με βάση τις εκθέσεις της Sportradar, όλες οι υπόλοιπες έρευνες για τη στοιχηματική απάτη πήγαν στο βρόντο.
Η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, οι ποδοσφαιρικοί εισαγγελείς και η Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ κατά τεκμήριο αρχειοθετούσαν όλες αυτές τις υποθέσεις. Χωρίς την παραμικρή περαιτέρω έρευνα. Το 2014 εμφανίστηκε η σύμβαση Macolin, την οποία υπέγραψαν τόσο η Ελλάδα, όσο και άλλες 16 ευρωπαϊκές χώρες.
Την κράτησαν στο συρτάρι για έξι χρόνια και την έφεραν προς κύρωση στη Βουλή το 2020. Υποτίθεται θα έλυνε το πρόβλημα της στοιχηματικης απάτης με διεθνείς συνεργασίες. Μάλιστα ενεργοποιήσαμε την ΕΠΑΘΛΑ (Εθνική Πλατφόρμα Αθλητικής Ακεραιότητας). Από τότε έχει περάσει ενάμισης χρόνος. Ο επικεφαλής της ΕΠΑΘΛΑ Γιώργος Μαυρωτάς ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Το ερώτημα είναι τι απέδωσε η ΕΠΑΘΛΑ. Γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι ο κ. Μαυρωτάς κρατάει στα χέρια του στημένους αθλητικούς αγώνες και δεν τους εμφανίζει στη δημοσιότητα. Σε κάθε περίπτωση οφείλει να αντιληφθεί ότι έχει κυρίαρχη πολιτική ευθύνη επί του ζητήματος της διαφάνειας και πως στις έρευνές του δεν μπορεί να επικαλύπτει (ή και να αγνοεί) δικαστικούς λειτουργούς».
Εμείς τον επίλογο μας θα τον κλείσουμε με ένα απλό ερώτημα: «Αλήθεια πόσους τάφους άνοιξαν για να θάψουν τα καραμπινάτα στημμένα;».
ΥΓ1: Για το αυριανό παιχνίδι του δικέφαλου αναφερθήκαμε στο χθεσινό μας σχόλιο, επικεντρωμένοι στην προετοιμασία των αετών του βορρά. Οπως όλα δείχνουν τα προβλήματα λιγόστεψαν με την προσθήκη στην αποστολή και του Μιτρίτσα.