Φαίνεται ότι κάποιοι δεν εκτίμησαν όσο έπρεπε την δυνατότητα που εξέπεμπε σαν μήνυμα ο ΟΦΗ των τελευταίων εμφανίσεων και μπήκαν κάπως χαλαρά, σε μία αναμέτρηση της οποίας η εξέλιξη τους αιφνιδίασε και τους άγχωσε. Με συνέπεια να υποστούν μια «απώλεια εκτός προγράμματος», όπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το προχθεσινό «Χ» με μια... μικρομεσαία ομάδα, την οποία τα λογικά προγνωστικά την είχαν ξεγραμμένη.
Ναι, ο προχθεσινός ΠΑΟΚ ήταν χαλαρός, σαφέστατα πιο αργός και κατά διαστήματα ασυντόνιστος, με αρκετούς από τους παίκτες του να βρίσκονται σε πολύ κακή μέρα. Ωστόσο θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει και άτυχο, από τη στιγμή που έπεσε πάνω σε έναν πολύ καλό τερματοφύλακα, ο οποίος μετέτρεψε το 73% της κατοχής των γηπεδούχων σε ένα τεράστιο μηδενικό. Άτυχος βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί στάθηκε αντίστοιχα τυχερός στο φινάλε με το δοκάρι των αντιπάλων του, σε μία από τις λίγες αντεπιθέσεις τους.
Οι οποίες αποκάλυψαν χτυπητές αδυναμίες συγκεκριμένων αμυντικών του δικέφαλου. Ο Λουτσέσκου έκανε αρκετή υπομονή (!) διατηρώντας στο παιχνίδι κάποιους, οι οποίοι έδειχναν πως αποτελούσαν τροχοπέδη ανάπτυξης ή ολοφάνερες αμυντικές «τρύπες». Περίμενε μην τυχόν και σηκώσουν κεφάλι και ξαναβρούν τα πατήματα τους. Δυστυχώς όμως ξόδεψε πολύ χρόνο μέχρι να αποφασίσει να παρέμβει και να διορθώσει την μονότονη, κουραστική και αναποτελεσματική τακτική, με την οποία προσπαθούσαν οι παίκτες του να αλλάξουν την μοίρα του αγώνα.
Η έλλειψη καθαρού μυαλού ήταν εμφανέστατη και με την πάροδο του χρόνου η αντίστοιχη έλλειψη ψυχραιμίας, έκαναν τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Οι αντίπαλοι πειθαρχημένοι σε απόλυτο σχεδόν βαθμό, κράτησαν το αποτέλεσμα που ήθελαν, βοηθούμενοι ασφαλώς και από τον επανελθόντα σε δράση Ημαθιώτη διαιτητή (προστατευόμενο του λιμανιού και της θρυλικής παράγκας). Ο οποίος με την κουτοπόνηρη διαχείριση της εξέλιξης του αγώνα και με τις επιλεκτικές αξιολογήσεις των φάσεων που τις χρησιμοποιούσε για να κερδίζουν χρόνο με μεγάλες διακοπές οι φιλοξενούμενοι, περιόρισε τον πραγματικό αγωνιστικό χρόνο σχεδόν στα 3/4, χωρίς αυτό να αποτυπωθεί στη συνέχεια με τις καθυστερήσεις που κρατήθηκαν.
Αποδείχθηκε έτσι άξιος της εμπιστοσύνης εκείνων τους οποίους υπηρετεί και οι οποίοι ακριβώς για κάποιες τέτοιες αποστολές τον εμπιστεύονται. Ο μέτριος λοιπόν χθεσινός ΠΑΟΚ παρά την μεγάλη κατοχή που είχε, υποχρεώθηκε σε ένα αρνητικό αποτέλεσμα.
Σε ατομικό επίπεδο, ο Κοτάρσκι στάθηκε στο... πραγματικό του ύψος. Επικίνδυνα ευάλωτος ο Σοάρες, σε μια πολύ άσχημη μέρα. Μηδαμινή επιθετική βοήθεια από τον ελάχιστο Σάστρε. Αγνώριστος ο Σβαμπ. Πάλευε μόνος του στον άξονα ο Αουγκούστο κι αυτός όμως σε κάποιες φάσεις δεν είχε καθαρό μυαλό. Ο Κωνσταντέλιας έτρεξε, προσπάθησε, αλλά δεν είχε την απόδοση προηγούμενων εμφανίσεων. Δύο σημαντικές φάσεις για γκολ από τον Ολιβέιρα.
Ο Νάρεϊ
αγωνιστικός μεν, αλλά με βιαστικές και
ημιτελείς και πάλι προσπάθειες. Σαφέστατα
εκείνος που ξεχώρισε από τον προχθεσινό
μέτριο ΠΑΟΚ, ήταν ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς.
Με τις δηλώσεις του μετά τον αγώνα ο
Λουτσέσκου περισσότερο επικεντρώθηκε
στα όσα ακολουθούν και λιγότερο στο πως
χάθηκαν οι δύο βαθμοι. Δικαιλογημένα
θα λέγαμε, γιατί από την Τετάρτη αρχίζουν
τα πολύ δύσκολα και βαθιά.
ΥΓ: Θετικό μήνυμα είναι ότι τα εργομετρικά του Τάισον είναι εξαιρετικά και ο παίκτης θεωρείται όπως όλα δείχνουν έτοιμος να βοηθήσει. Πιθανή η συμμετοχή του στο πρώτο μεγάλο παιχνίδι του κυπέλλου, την Τετάρτη με τον Παναθηναϊκό.