Πέρασαν δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια από το Koriopolis και μόλις τώρα η Super League 2 εξήλθε από τη στοιχηματική επιτήρηση. Ήταν η κατηγορία που επλήγη περισσότερο από κάθε άλλη, με το ξέσπασμα του σκανδάλου των στημένων αγώνων.
Η Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων αποφάσισε πριν μερικές μέρες την άρση του περιορισμού των στοιχηματικών ορίων στη δεύτερη τη τάξει λίγκα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Διαπιστώθηκε σημαντική πρόοδος σε ζητήματα αξιοπιστίας και διαφάνειας.
Μέσα σε αυτή τη δεκαπενταετία η ψαλίδα ανάμεσα στην πρώτη και στη δεύτερη κατηγορία άνοιξε τόσο πολύ που νομίζει κανείς ότι μιλάμε για διαφορές μεταξύ ομάδων, οι οποίες απέχουν μεταξύ τους μέχρι και πέντε κατηγορίες! Τα οικονομικά μεγέθη είναι τέτοια που όποιος υποβιβάζεται από τη Super League 1, καταστρέφεται και όποιος ανεβαίνει από τη Super League 2, αναγεννάται.
Πάρτε παράδειγμα το ποσοστό από το στοίχημα. Από τα κέρδη των παικτών του στοιχήματος η κυβέρνηση μοιράζει ετησίως πάνω από 25 εκατ. ευρώ στους «μεγάλους» και λιγότερα από 2 στους «μικρούς». Το ίδιο και με τα τηλεοπτικά. Όσο κοστίζει ολόκληρο το συμβόλαιο της δεύτερης κατηγορίας είναι τα μισά δικαιώματα της τελευταίας σε δημοτικότητα ομάδας της πρώτης κατηγορίας!
Αυτά τα δύο στοιχεία είχαν ως επακόλουθο να καταβυθιστεί οποιαδήποτε δυνατότητα υπεραξίας σε διαφημιστικά έσοδα. Αφήστε που οι περισσότερες ομάδες της SL2 δεν έχουν χορηγό στη φανέλα τους.
Είναι η πρώτη φορά που η πιο ταλαιπωρημένη αθλητική κατηγορία στη χώρα απολαμβάνει δύο προνομίων: Οργανωμένες τηλεοπτικές μεταδόσεις και ένα σοβαρό βήμα διαφάνειας με την απόφαση της Επιτροπής Παιγνίων. Με αυτόν τον τρόπο θα επιχειρήσει να πείσει ότι η περίοδος της ξηρασίας έληξε και έρχονται καλύτερες μέρες.
Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι αδύνατον να ορθοποδήσει μέσα από τη λογική των πληβείων και των πατρικίων. Η επανεκκίνηση θα σημάνει και μια πλήρη διαφοροποίηση στη λογική που επικρατούσε μέχρι τώρα. Αν δεν φτιάξεις ισχυρό «μικρό», τότε θα μείνεις με αδύναμο «μεγάλο».